The Subs maken met Hologram ideale relaxplaat

02-04-2014 19:24

Een beetje disco, ietwat avantgarde, wat Daft Punk, hier wat Todd Terje, daar een beetje undrground techno, Hologram van The Subs is niet echt in een woord te omschrijven. Het is met vlagen vaag, soms weer heel toegankelijk. In ieder geval leveren The Subs een ideale relaxplaat af.

Het Belgische The Subs wordt in 2006 opgericht door Jeroen De Pessemier en Wiebe Loccufier. Nadat ze enkele underground clubhits uitbrengen, zorgt het nummer Kiss My Trance voor de definitieve doorbraak. Het balletje begint te rollen en de mannen spelen energieke shows in Londen, Parijs, Madrid, Barcelona en verschillende grote festivals als Lowlands, Pukkelpop, Global Gathering en Dour Festival. Eind 2008 brengt The Subs hun debuutalbum Subculture uit. In maart 2011 verschijnt, iets vertraagd omdat de laptop waar het materiaal opstond is gestolen, het tweede album Decontrol.

Goede klik

Dat maakt Hologram de derde plaat voor de mannen. Ze kiezen ervoor samen te werken met een aantal artiesten, waaronder zangeres Selah Sue, acteur Jean-Pierre Castaldi, underground grime-artiest Danny Greene en hun eigen ontdekking Jay Brown, die op de meeste nummers te horen is. Een briljante ontdekking, de nummers met Brown zijn veruit de beste nummers. Het zijn misschien niet de nummers die als eerste blijven hangen, maar ze zitten fijner in elkaar en Brown lijkt een perfecte klik met The Subs te hebben.

Pop is het uitgangspunt voor de mannen, maar er is toch veel toegankelijke elektronica te horen. Synthesizers, hevige baslijnen en onopvallende doch fijne beats. De nummers variëren van spacende techno- of dubstepachtige nummers als Under My Skin, Hologram en Exit the Hologram tot een genre dat het beste de definiëren is als melodieuze hiphop op The Hand en The Bottle

Ietwat experimenteel

Een fijn nummer is het nummer dat is opgenomen met de Belgische Selah Sue. Live In A Dream heeft een fijn minimalistisch couplet waarna The Subs samen met Sue losgaan in het refrein, wat een bijna chaotisch geluid geeft. Het is relax op een totaal andere manier dan de strandliedjes van een zeg, Jack Johnson. Ook het nummer Concorde springt eruit. Samen met acteur Jean-Pierre Castaldi neemt het collectief dit ietwat experimentele en dansbare nummer op dat uren blijft hangen.

Al met al is Hologram het best te omschrijven als de ultieme relaxplaat. Voor op een after, wel spacen maar niet springen, voor op het strand, fijn relaxen op de rustige beats of gewoon onderweg. De plaat vraagt niet teveel van de luisteraar, maar geeft genoeg ruimte om wel steeds wat nieuws te horen. Met hier en daar een dansplaatje om je goed wakker te houden.