Ik zit lekker op de bank over het beeldscherm van mijn mobiele telefoon te scrollen. Ik had al het nieuws dat mij interesseert al gelezen, dus uit verveeldheid besluit ik eens op te zoeken of Miley Cyrus nog iets beleefd had. Al gauw viel mijn oog op de titel van een artikel die de woorden ‘Miley Cyrus’ en ‘vak’ bevatte. Al snel kwam ik tot de conclusie dat de wereld niet de goede kant opgaat.
Wie besteedt zijn zomer nou liever dan met het bestuderen van het sociale gedrag van de naakte op een sloopbal zittende zogenaamde zangeres? Professor Sociologie Carolyn Chernoff werd blijkbaar opgewonden van het getwerk van Miley, want haar klas mag deze zomer gaan genieten van De Sociologie van Miley Cyrus: afkomst, klasse, gender en media, in plaats van dat ze hun eigen sociale gedrag bestuderen. Ongehoord en onterecht vind ik het om deze grap van een celebrity in de spotlight te zetten. Volgens mij hebben de jongeren een voorbeeld nodig en geen naakte 21-jarige sloopkogelberijder. Mensen bestuderen die werkelijk iets hebben bereikt zoals Michael Jackson krijgen van mij een ‘approved’ bestempeling, maar het onderzoeken van het gedrag van Miley Cyrus gaat er bij mij toch niet helemaal in.
Wat zouden de studenten er eigenlijk van leren? Volgens mij is het de bedoeling van sociologie dat je een beeld krijgt de beweegredenen van (collectief) gedrag, maar ik heb eerder het idee dat de afkeur voor Cyrus alleen maar groter wordt bij de mensen die haar niet mogen, en de adoratie zal alleen maar groter worden voor de mensen die haar goed vinden.
“Twerken doe je maar in je eigen tijd.” Zo zei de hitsige Chernoff als commentaar op alle ophef. Punt 1: twerken telt niet als vrijetijdsbesteding. Punt 2: wat wil Chernoff bereiken met een onderzoek naar Cyrus? De leerlingen zouden acht uur per week bezig zijn met ideeën over identiteit, entertainment, media en roem. Nou wil ik toch even ingaan op dat eerste: “identiteit”. Volgens mij is het wel duidelijk dat Hannah Montana een eigen identiteit heeft ontwikkeld. Misschien dat dat komt door de schizofrenie waar ze een aantal jaar aan leed. In elk geval: ik denk dat er niet zoveel meer te ontdekken valt aan de identiteit van Miley Cyrus.
Toen Miley voor het eerst besloot een sloopkogel van achter te nemen waren veel mensen vast nieuwsgierig en turned on door de stap die Destiny Hope-eraf Cyrus heeft genomen. Het is niet voor niets zolang in het nieuws gebleven. Dagenlang (na een paar weken was het al niet nieuw meer) praatten mensen continu over Miley “Goat” Cyrus die zong over haar breuk met Thor’s jongere broer. Eén tip voor de volgende die Gale aan de haak slaat: twerk niet met Robin Thicke. Je redt niet alleen je eigen relatie, maar ook dat van een ander. Na Wrecking Ball (letterlijk en figuurlijk) en het twerkincident verscheen de videoclip van Adore You online. In plaats van Gale proberen terug te winnen, impliceerde ze dit keer haar hitsigheid terwijl ze onder een dekbed lag – hele artistieke shizzle verder – maar ik denk dat veel mensen het toen wel weer gezien hadden. De nieuwigheid is er een beetje af en ik denk dat acht uur per week besteden aan twerken (alleen de echte dieharders doen dit) en sociaal gedrag van een kogelrijdend ‘voorbeeld’ bestuderen niet de manier is om je kostbare zomeruren te besteden. Je zou dan toch ook het sociale gedrag van Pharrel Williams kunnen bestuderen terwijl je naar Happy luistert, of ben ik nou gek?
