Inmiddels lijkt Imagine zich helemaal genesteld te hebben in Eye. Vorig jaar, de eerste editie in Eye, waren er nog wat onduidelijkheden en die zijn in de 2014 versie niet te bespeuren. Wel zo prettig en een voornamelijk lachende en vrolijke horde medewerkers en vrijwilligers is de bezoeker tot dienst. De tweede dag van Imagine begint voor mij rustig, slechts twee films staan op het programma. Sci-fi/thriller +1 en actie/horror Raze.
In +1 brengt Dennis Iliadis twee Amerikaanse tradities bij elkaar: Post puberale zuipfeesten en de paranoia rondom het bovennatuurlijke. Tijdens het feest van het jaar stort een komeet ter aarde die er voor zorgt dat de elektriciteit een beetje van de leg raakt. Lichten vallen uit en zodra alles weer op gang komt ontdekken de hoofdrolspelers dat er dubbelgangers van iedereen rondlopen op het feest. De kopieën lopen niet synchroon met de werkelijkheid, maar 15 minuten achter op wat al is gebeurd. Buitenkans natuurlijk om die ene ruzie goed te maken, nog een keer te scoren met dezelfde chick of om je dubbelganger op te zoeken en beter te leren kennen. Wanneer de elektra weer uitvalt blijkt dat de dubbelgangers een stukje vooruit gesprongen zijn in de tijd. En met elke opvolgende blackout komen de twee groepen qua tijdlijn dichter bij elkaar.
Maar wat als de boel weer synchroon loopt? Wat de dubbelgangers zijn of hoe het kon gebeuren laat Iliadis in het midden. Ook speelt hij met het thema goed en kwaad en de (door liters alcohol benevelde) perceptie van de feestgangers. Alles wat we niet snappen vinden we eng en de dubbelgangers worden dan ook al snel als ‘slecht’ bestempeld met als resultaat een letterlijk gevechten met jezelf. Lekker bruggetje ook naar het ouder worden en de transities die de jongvolwassenen meemaken. +1 doet mij denken aan de oude Twilight Zone serie, al hadden die afleveringen slechts 20 minuten om een soortgelijke boodschap over te brengen en kwamen die over het algemeen harder binnen bij de kijker.
Zoë Bell is bij het grotere publiek vooral bekend als stuntvrouw. Zo heeft zij in het verleden de klappen mogen vangen voor Uma Thurman (Kill Bill) en Lucy Lawless (Xena, Warrior Princess). In Raze speelt ze de hoofdrol als Sabrina en dat doet ze verdomd goed. Het verhaal is simpel: 50 vrouwen zijn gekidnapt door een geschift echtpaar (prachtig neergezet door Sherilyn Fenn en Doug Jones) en moeten het tegen elkaar opnemen in een ondergrondse vechtbunker. Weigeren de dames elkaar tot moes te slaan? Dan sterft een van hun geliefden. Uiteraard met vrijheid als de vette worst en de kijker krijgt net genoeg achtergrond mee om oprecht te hopen dat ze het haalt.
De film is een hommage aan de exploitation films zoals Roger Corman produceerde in de jaren 70 (The Big Bird Cage, The Arena, The Big Doll House). Vrouwen zijn uiteindelijk elkaars ergste vijand en dat illustreert Raze mooi. Een lekkere film die voor net iets minder dan 1 miljoen dollar geschoten is. Kun je sterke vrouwen die elkaar het graf in vechten wel waarderen, dan is Raze een aanradertje.
