Hoe onafhankelijk kun je nog zijn als pensioenprofessor? Eduard Ponds, hoofd research bij APG, een van de grootste pensioenfondsen ter wereld, is ook één dag in de week hoogleraar economie van de collectieve pensioenen aan de Universiteit Tilburg. In die hoedanigheid verdedigt hij het door jongere werknemers bekritiseerde huidige pensioenstelsel.
Ilja Boelaars, lid van de Jonge Democraten en criticus van het pensioenstelsel, laat in een e-mail aan ThePostOnline weten dat hij twijfels heeft over de onafhankelijkheid van Ponds:
“De pensioenfondsen in Nederland zijn gigantisch. Het is een industrie geworden met enorme gevestigde belangen. Een heleboel mensen verdienen er hun boterham. De pensioenfondsen hebben bovendien een stel hoogleraren in dienst die op hun kosten onderzoek doen dat uiteraard positief is over ons pensioenstelsel. Ga dáár maar eens tegenin.”
Boelaars, die columns schrijft voor RTL, stoort zich vooral aan het ingezonden stuk dat deze week verscheen in Het Financieele Dagblad van de hand van Ponds. In dit stuk betoogt de hoogleraar dat een collectief pensioen beter uitpakt voor deelnemers dan een individuele spaararrangement.
Boelaars is groot criticus van ABP-systeem, aangezien het de oudere generaties bevoordeelt ten opzichte van de jongeren. “Mensen moeten verplicht pensioenpremie afdragen, wat het ABP tot een soort belastingdienst maakt. Vier procent van het loon gaat verplicht naar een pot voor de VUT, waar jonge werknemers nooit gebruik van zullen mogen maken!”, betoogt hij.
Boelaars is een van de initiatiefnemers van meer inspraak bij de pensioenfonds. Hij was mede-initiatiefnemer achter de verkiezingslijst Onafhankelijk Pensioentoezicht, die vorige week een historische overwinning behaalde binnen een medezeggenschapsorgaan van het ABP.
Deze partij, die vooral bestaat uit jongere niet-vakbondsleden, eist meer inspraak over het belegde vermogen van het ABP, in totaal 300 miljard. Het ABP verzorgt de pensioenen van werknemers die in dienst zijn van de overheid.
Eduard Ponds is tegen dit generatiedenken. In zijn ingezonden stuk in Het Financieele Dagblad betoogt de head research van het APG, het bedrijf dat namens APB zorgt voor uitvoering van de regels, dat leeftijdsdenken “ten koste gaat van de efficiëntie, waardoor de individuele deelnemer uiteindelijk minder pensioen krijgt per euro aan ingelegde premie.“
Professor Ponds, u verdedigt de belangen van de oudere generatie, net als uw werkgever.
“Dat vind ik makkelijke kritiek. Ik kom tot mijn standpunt op basis van wetenschappelijk onderzoek. Die zijn terug te lezen in academische journals. Het staat vast dat je met collectieve pensioenopbouw meer overhoudt dan wanneer iedereen in zijn eentje gaat beleggen. Ik daag iedereen uit met tegenargumenten te komen.”
De jongeren vinden dat die 300 miljard niet goed wordt verdeeld.
“Over het interne beleid van ABP ga ik niet. Ja, dat klinkt misschien een beetje flauw, maar ik ben van het APG. Wij verlenen service aan APB.”
Maar u kunt toch begrijpen dat critici met deze opmerking komen? De premies gaan omhoog voor nieuwe deelnemers, de uitkeringen worden lager als ze met pensioen gaan.
“Ja, maar, ik ga toch geen dingen beweren die ik als academicus niet kan staven? Ik heb een reputatie te verdedigen. Uit onderzoek blijkt dat een deelnemer in een collectief pensioen meer in aandelen kan beleggen. omdat hij onderdeel is van een groter geheel. Dat levert op de langere termijn een hoger rendement op. Zo worden in goede tijden en slechte tijden schokken uitgesmeerd over de tijd. De verplichte deelname van nieuwe cohorten zorgt dat het risicodraagvlak voor elke deelnemer wordt vergroot.”
Vindt u dat APG niets moet veranderen dan? Zo loopt het systeem toch vast?
“Ik denk dat we het collectieve systeem niet moeten loslaten. Als academicus word ik gesteund in deze opvatting. Moet ik dan ineens iets anders vinden?”
De jongeren die bij APB werden gekozen vinden dat de solidariteit te ver is doorgeslagen.
“Ik snap best waar de onvrede vandaan komt. Ik denk ook dat het goed is dat we kijken hoe we het kunnen veranderen. Diversiteit in het debat juich ik toe.”
Die verkiezing vond u een goed idee? Sommige vakbondsbestuurders die in dat orgaan zaten typeerden de coup al als een pre-emptive strike.
“Die verkiezingen zijn prima. Natuurlijk is transparantie en inspraak goed. Deze leden komen uit de D66 hoek. Ze hebben echt verstand van pensioenen. Kritiek is goed, maar alleen maar recalcitrant doen en sweeping statements maken vind ik makkelijk scoren. Volgens mij is het volgens de regels verlopen en hebben de onafhankelijke leden gewonnen. Je moet niet achter alles wat zoeken hè.”
U begrijpt toch dat er een probleem ontstaat?
“De manier waarop het wordt aangekaart is wel wat overdone. Het beeld is wel lekker makkelijk hè. David tegen Goliath.”
