Het zal je maar gebeuren: denk je een mooie antieke spiegel gekocht te hebben en dan gebeuren er opeens onverklaarbare dingen. Regisseur Mike Flanagan baseerde de film Oculus op zijn half uur durende Oculus: Chapter 3 – The Man with the Plan en verving de man met het plan door actrice Karen Gillan. De film kon rekenen op positieve recensies na vertoning op het Toronto International Film Festival en werd – zeker voor een horrorfilm – een succes in de Amerikaanse bioscopen. Hebben we te maken met het begin van een nieuwe horrorfranchise?
Jaren na de mysterieuze dood van hun ouders willen de getraumatiseerde Kaylie (Gillan) en Tim (Brenton Thwaites) wraak nemen op een eeuwenoude spiegel. Kaylie is ervan overtuigd dat het een 300-jarige geschiedenis van bloedvergieten en ellende meedraagt en het ook haar ouders heeft vermoord.
De behekste spiegels kennen we onder andere al uit Mirrors, waar mensen eveneens bijzonder vreemde dingen gingen doen in de buurt ervan. Heel revolutionair is het verhaal van Oculus dus niet, maar het is de manier waarop het wordt laten zien. Er worden twee verhalen door elkaar verteld en volgen we de jonge Kylie en Tim op het moment dat hun ouders vermoord worden en op het moment dat ze de daden van de spiegel op camera willen vastleggen.
