De fonkelnieuwe Peugeot 308 SW blijkt net zo’n revelatie als het onvermoed fraaie Noord-Franse landschap, waar ThePostOnline deze uitgekiende break uittestte.
Op de middenconsole, net achter de versnellingspook zit ie: de powerknop. Toegegeven, het is nog net geen turbo-boost, zoals in Knightrider’s KITT, maar het is een leuk stuntje dat het dashboard na activering plotseling in felrood oplicht. Daarnaast begint de motor donkerbruiner te ronken en is de reactie op het gaspedaal van de Peugeot ietwat testosteron-rijker. Met deze nieuwe Peugeot station kun je dus van A naar B via een vette R, oftewel: Rijplezier. Want je vrouw mag dan steeds meer op Irene Moors lijken en het P-woord (praktisch) heeft sinds je – dubbel – vader bent geworden, zijn fatale intrede in je leven gedaan; jij hebt nu die pówerknop! Niet onbelangrijk in een Vinex-segment, waar de labrador er bij de autodealer soms gratis achteraan wordt geworpen
En waar komt al die boost vandaan, vraagt u zich – terecht – af. Welnu, van een recent geconcipieerde 1.2 krachtbron met drie pitjes. Wácht! Staat daar echt één-punt-twee en ook nog, eh, drie cilinders? Is dat niet minstens één te weinig? Inderdaad, motoren met zo’n ridicule inhoud van nauwelijks vier blikjes Rivella, zaten vroeger in een Renault 4 of in gammele Simca’s, of in mijn moeder’s Panda, of in gehandicaptenvoertuigen met brommerplaten en een SH-bordje, of in je grasmaaier, koffiezetapparaat en tandenborstel. Toch?
Non. Na een intensieve testrit in de buurt van het onverwacht mondaine Noord-Franse landschap in de buurt van het chique kustplaatsje Le Touquet ga je daar namelijk anders over denken. De 1.2 motor sjouwt achteloos als een Amerikaanse achtcilinder langs lommerrijke valleien, door knusse dorpskerntjes en over biljartlaken-achtige Péage’s. En nee, horen doe je hem nauwelijks. Nou ja, wel als je die kittige sportknop beroert, edoch, da’s alleen maar fun.
In de luxe 308-versie die ThePostOnline testte, hadden ze er bij Peugeot liefst 130 PK uitgeperst. Daar kan zelfs Alfa Romeo, toch het merk van de kleine motoren en kefferige prestaties, nog een puntje aan zuigen. Sterker nog: 1.2 liter/130 PK, dat zijn haast Formule 1-achtige verhoudingen.
De instappers, getiteld Access en Active, hebben daarnaast een vermogen van 110 PK, eveneens ruim voldoende. Zeker als je een defensieve rijder bent. Kortom, aan de prestaties merk je nauwelijks, dat je het equivalent van zo’n tanige Ethiopische hardloper onder de motorkap hebt, maar aan het verbruik bepaald wel.
Met deze 308 hoef je alleen met Pinksteren en Kerst te tanken. Gedurende de paar honderd kilometer, die wij langs de – nogmaals onvermoed weelderige – Côte d’ Opale cruisten konden we dus geen minpunt ontdekken bij deze 1.2 on XTC.
Wel is het nog even afwachten of deze ultiem belastte driecilinder robuust genoeg is om – zoals mijn Volvo V70 die nu op 387.398 km staat – minstens een ton of twee mee te gaan. Vooralsnog pakt Peugeot echter met deze krachtbron, die ook het milieu ontziet, keurig zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid. Deze 308 SW past naadloos in de tijdgeest.
Trouwens, de 308 heeft wel meer weg van voornoemde KITT. Neem nou het dashboard. Daar is wat betreft de knopjes, metertjes en schuifjes door de ingenieurs moedig de techniek van de verschroeide aarde toegepast (sorry TPO-collega Michiel Mans). Ze zijn namelijk allemaal opgelost in een nogal in het oog springend tablet van een dikke 9.7 inch. dat centraal op het dashboard is geassembleerd. De climate control, de multi-media, telefoon, navigatie en de diverse rij-instellingen van de auto zitten daar allemaal handig achter de wijsvinger.
Peugeot heeft verder nog aan een aantal apps gedacht, zoals die van de Michelin-gids (het blijft een Franse auto) en het door ons veelvuldig ingezette Coyote, dat politiecontroles detecteert en doorgeeft. Helemaal legaal ook nog. Fantastisch allemaal natuurlijk, maar het gevaar is wel dat uw partner nu helemaal een totale vrijbrief denkt te hebben om vanaf de passagiersstoel ongevraagd en aanhoudend dat rechtergedeelte van het dashboard te bedienen. Kortom, u zal dat bemoeierige vingertje bij 130 km/uur nog vaak moeten wegslaan, en dan niet alleen als ze de ruitenwissers opeens wil bedienen.
Laten we namelijk eerlijk zijn: de 308 SW is een gedoodverfde gezinsauto, of in elk geval: een stelletjesauto + hond. In Nederland zal dit in ieder geval de meest bestelde carrosserievorm worden. Ik kan nu wat saaie cijfers opdreunen, maar neem van mij aan, dat deze break iets korter is dan zijn voorganger, wel iets breder en zeker flink lichter, vooral omdat de volledige motorkap – heel spacy – nu van aluminium is. De bagageruimte blijft nog steeds één van de grootste in zijn klasse.
Goed, toch even wat administratie dan… Klap je achterbanken bijvoorbeeld in, dan heb je 1775 liter aan vervoerscapaciteit. Hou je de auto in de normale configuratie, dan past er onder de hoedenplank nog lachend 660 liter in. Het bolide-brede panoramische zonnedak (eveneens zeer populair bij decolletéloerende vrachtwagenchauffeurs) is als officieus handelsmerk van Peugeot uiteraard gebleven.
Dat de Fransen in vorm waren, blijkt verder uit het instrumentenpanel, dat gewiekst boven het compacte (race)stuurtje is gepositioneerd. Hierdoor functioneert het bijna als een analoog head-up-display. Grappig daarbij is dat de toerenteller precies andersom loopt dan je gewend bent: tegen de klok in, van hoog naar laag. Alsof je in een Aston Martin zit. Bij de achterbank bevindt zich tussen de voorstoelen ook nog een conventioneel stopcontact van 230 volt. Een innovatie, waarvan je je afvraagt, waarom het niet eerder bestond.
Deze 308 gaan we binnenkort in vele varianten (er komt ook nog een SUV-versie, maar géén cabrio) nog heel veel op de weg zien. Ja, dit wordt een eclatante hit. Via de door ons beproefde 1.2 benzine bijvoorbeeld, maar ook via de 1.6 HDI, die vanwege de 14-procentsbijtelling als lease-munitie wordt ingezet.
Voor de leuk bestuurden we hier rond Calais nog de Allure met de heerlijke 150 PK 2.0 HDI, die nog soepeler blijkt dan een Nederlandse strafrechter en die ondertussen vlugger accelereert dan een Romeinse tasjesdief, terwijl hij minder zuipt dan Serge Gainsbourg (†1991). Meevaller is ook dat de 308 geheel wordt gebouwd in Frankrijk, toch ook het inventieve máákland van de TGV, de Airbus A380 en de Ariane-raket. De revolutionaire motoren komen bijvoorbeeld uit de cleane fabriek van La Francaise de Mécanique (wat een prachtige, haast vintage naam) en de wagen wordt inelkaar geschroefd in Peugeot HQ, Sochaux. En dat is vrij uniek in een tijd, waar veel productielijnen van automerken in Bulgarije, Roemenïe en zelfs Marokko (Dacia!) staan.
De nieuwe 308 is Frankrijk op z’n best: geraffineerd, pittig, comfortabel en hij is ingetogen sensueel. Viva La Republique, Viva La 308!
