Het is grappig hoe je in voeding bepaalde trends kunt ontdekken. Toen ik nog een kleine Esther was ontdekten mijn ouders, samen met de rest van Nederland, Montignac. Ik heb geen idee wat die man precies schreef in zijn boek want daar was ik echt nog te jong voor, maar bij ons stond vanaf toen in ieder geval iedere ochtend een glas versgeperste jus op de ontbijttafel en werd de normale chocolade vervangen door van die hele pure repen en witte rijst door zilvervliesrijst. Familie Vogel ging druk aan het Montignaccen.
Deze beste man is trouwens niet de enige die de voedingspatronen in ons huis heeft overgenomen. Na het werkwoord Montignaccen, maakte ik kennis met het begrip SAS-dag. Tijdens een SAS-dag mochten we alles eten wat we maar wilden, want het was tenslotte Schijt Aan Sonja (Bakker) dag. De andere dagen moesten we het doen met eierkoeken, crackers en heel veel fruit. Sonja Bakker werkte niet zo lekker voor ons, want uiteindelijk ontstonden er steeds meer en meer SAS-dagen in een week. Sonja verdween van de radar en langzaam had ook de rest van Nederland genoeg van haar.
Inmiddels ontstaan er nog steeds trends, maar het is er niet meer eentje per jaar. Alleen al het afgelopen jaar vlogen de verschillende trends ons om de oren. Voedselzandloper, Broodbuik, Paleo, suikervrij… Het is niet meer bij te houden. Misschien komt doordat wij kritischer zijn geworden op ons eten en niet meer zomaar alles aannemen wat een of andere Dokter Frank, Oz of Atkins vertelt. Hoe dan ook, er zijn altijd voor- en tegenstanders van nieuwe voedingspatronen.
Wij hebben bij 52 Challenge onze eigen voedingsdeskundige in ons midden. Nadia werkt op de redactie vandelecious. en is daardoor altijd wel op de hoogte van voedingstrends. Omdat zij er dagelijks mee bezig is, heeft zij ook altijd wel een mening. Nadia is bijvoorbeeld niet zo’n grote fan van Superfood. Of eigenlijk is ze geen fan van mensen die klakkeloos meegaan in een hype, daar bakken met geld tegenaan smijten, zonder dat ze enig idee hebben waar ze hun zuur verdiende centen nou eigenlijk instoppen. Zij kan dat dan weer veel mooier verwoorden dan ik: “Hoe kan het dat mensen hun gezonde verstand aan de goji-bessen struiken hangen en zichzelf totaal verliezen in een trend?”
Toen ik haar vertelde dat ik een challenge wilde gaan doen met Superfood, ontstond dus logischerwijs een discussie. Ik ben namelijk iemand die zich wel gemakkelijk mee laat slepen in trends. Om eerlijk te zijn kan ik zelfs zo iemand zijn die klakkeloos aanneemt wat mensen tegen me zeggen. Daarmee hang ik niet mijn gezonde verstand in de goji-bessen struik, maar blijk ik wel goed gelovig en gemakkelijk beïnvloedbaar. Ik wil gewoon heel graag gezond eten en verander daardoor dus schijnbaar in een superfood sukkel.
Marijkes sportvoeding blog is bijvoorbeeld een prachtig voorbeeld. Voor ik haar blog las, at ik een soort van saaie havermout als ontbijt. Havermout, amandelmelk en wat bramen. Simpel maar lekker. Maar goed, Marijke versiert haar havermout dus met van alles en nog wat: goji-bessen, lijnzaad, gedroogde cranberries, walnoten, cashewnoten en kaneel… daar was ik best van onder de indruk. Toen ik dus een paar dagen laten in de Ekoplaza een zak goji-bessen zag staan voor tien euro, werd deze gekocht. TIEN EURO DUS HÈ! Belachelijk duur en al helemaal als je je bedenkt dat ik niet wist waarvoor het dan goed was en of het eigenlijk wel lekker was. Het zelfde gebeurde met chiazaad en kokosolie. Allemaal mega duur en gekocht omdat iemand terloops liet vallen dat het goed voor me was.
Nu hoor ik je denken: suffe muts! En I don’t blame you, want dat denk ik zelf namelijk ook wel eens. Bakken met geld kan ik uitgeven aan ‘speciale’ producten omdat ik zo gezond mogelijk wil eten. Ondertussen betaal ik me blauw en heb ik geen idee waaraan. Deze week ben ik daar trouwens verandering in aan het brengen. Ik heb Nadia namelijk beloofd me te zullen verdiepen in het fenomeen Superfood voor ik me nog verder laat opslokken en uitbuiten. Komende maandag zal ik je alles vertellen over mijn ontdekkingen. Maar ik kan je in ieder geval vertellen dat deze challenge echt een goede is voor mij! En ik ben nog niet klaar, want ik heb zojuist het mei nummer gekocht van delicious. dat volledig in het thema van Superfoods is gestoken. Uiteraard een tip van Nadia.
Terwijl ik deze week nog even verder met mijn neus in de superfood boeken duik, wil ik je in ieder geval wel alvast de tip geven om nu niet direct naar de Ekoplaza te rennen om voor tien euro die goji-bessen aan te schaffen. Ze zijn heerlijk hoor, dus je mag ze heus wel kopen. Maar bij de plaatselijke toko of op de markt (nee, niet die met een Q) verkopen ze ook superfoods, maar dan vaak voor de helft van de prijs en zonder het naampje Superfoods. Het blijft een hype ontstaan uit een marketingstunt, waar een stel idioten zoals ik voor te paaien zijn. Trek dus niet zomaar je portemonnee, want het kan echt veel goedkoper. En daar zijn die bessen echt niet minder lekker en minder super van!
Esther Vogel onderwerpt zich komende 52 weken samen met Nadja Neeven en Lotte Besse aan de 52 Challenge: iedere week een nieuwe uitdaging. Alle uitdagingen kun je vinden op 52Challenge.nl.
