De naam ‘hackathon’ klinkt als een obscuur feestje waar computernerds bijeenkomen om hun kunsten te vertonen, maar er komt juist de originele betekenis van ‘hacken’ weer prominent naar de voorgrond. Op een eigen, originele manier techniek gebruiken voor nieuwe toepassingen. Steeds vaker zie je ze langskomen, maar op dit moment zijn jongeren in Amsterdam bezig met een extra speciale hackathon: zij werken tegelijkertijd met honderden andere jongeren over de hele wereld aan cases. De schaal van de World Hackathon Day is indrukwekkend, te meer daar de initiatiefnemers zo jong zijn dat ze nog geen biertje na afloop zullen mogen drinken.
Klinkende namen uit ’s lands hippe ‘tech’ scene spreken hun waardering uit voor de dag, zo vindt ‘The Next Web’ Boris een hackathon “leerzamer dan 10 boeken lezen of naar 20 lezingen gaan” en noemt Alexander Klöpping het een “prachtig initiatief! Het is bijzonder wat jongeren van nu voor ondernemerschap tonen en wat ze allemaal kunnen bereiken”. Uit het persbericht klinkt verder de normale taal over de bedoeling van de dag waarbij “getalenteerde jongeren hun talenten kunnen tonen aan startups, investeerders en multinationals”, maar wie de organisatoren spreekt merkt dat ze inderdaad zo enthousiast zijn. Jesse van Doren en Araik Gingnagel zijn respectievelijk 17 en 13 jaar en lijken even niet te weten wat ze met alle aandacht moeten, maar gaan daarop gelijk door over hoe leerzaam de dag is. ThePostOnline sprak de twee heren eerder op de dag, temidden van een kantoor dat nog volop omgebouwd werd om later een plek te geven aan de jonge deelnemers die tot zaterdagmiddag bezig blijven.
Uit een keur aan voorstellen heeft de organisatie drie trajecten gekozen waaruit een vraagstuk moet worden opgelost, worden gehackt. Opdracht aan de deelnemers is om met originele oplossingen te komen voor de vragen van twee bedrijven en één ideële organisatie. ING, D-Reizen en Amnesty International worden gedurende 24 uur onder handen genomen. Gevraagd naar de oorsprong van de hackathon zoals die vandaag staat vertelt Jesse dat er al veel natuurlijk al overal op de wereld zijn. En inderdaad vinden ze ook al in Nederland plaats, maar in “Silicon Valley en Tel Aviv vinden dágelijks zulke hackathons plaats”, er is dus nog een inhaalslag te maken. Het bijzondere aan deze dag is ook nog eens dat er wereldwíjd aan cases wordt gewerkt, het oorspronkelijke plan begon klein, maar “ineens wilden er overal vandaan jongeren meedoen”.
als ze maar een wereldveroverend idee willen bedenken
De twee zijn even nuchter als enthousiast. Araik, over activiteiten tijdens de hackathon zelf: “Het begint met brainstormen, en dat is het belangrijkst”. De bijdragen worden gecombineerd en dat maakt het juist waardevol dat er veel verschillende jongeren aan zo’n dag meedoen. In principe is iedere jongere welkom “als ze maar een wereldveroverend idee willen bedenken”, zegt Jesse.
Wat betreft het tweetal hoeft het niet zo te zijn dat er morgen drie rapporten klaar liggen waar de bedrijven mee aan de slag kunnen. Al zou een heel product altijd mooi zijn, dat is niet de opzet van een eendaagse evenement als dit, zo weten ook zij. “We hebben bedrijven vooral duidelijk gemaakt dat we niets kunnen beloven”, legt Jesse uit, wanneer Araik aanhaalt dat het idee simpelweg vanuit de vriendengroep is geboren. Er komen nu jongeren vanuit “heel Nederland” gedurende een volle dag samen in het hippe kantoorpand van provider *bliep aan de Reguliersdwarsstraat om met nieuwe ideeën te komen. Daar gaat het de organisatie nu met name om
Voor de deelnemende organisaties is dat al heel waardevol, die komen graag in contact met jongeren die zich vol inzetten om te brainstormen over de problemen van nu en de oplossingen van morgen. “Het zou toch heel mooi zijn als we hier nu vandaag de bank van de toekomst bedenken”, vertelt Jesse enthousiast, terwijl ergens in het pand met veel gekraak een meubelstuk langzaam over de vloer naar een betere plek voor de hackathon schuift. Er wordt nog flink gewerkt om de dag een succes te maken, zoveel is duidelijk.
Een dag als deze bestaat dus zeker niet alleen uit programmeren, toch willen de beide heren wel even ingaan op de discussie over of programmeerkennis ook op scholen bijgebracht zou moeten worden. Jesse ziet er meer in de manier van werken ook naar scholen toe te brengen, het idee om leerlingen puur programmeren bij te brengen beziet hij met enige aarzeling. Het is juist het samenwerken die terug zou moeten komen. Programmeren, ‘kan’, maar ook in de toekomst zal het niet voor iedereen noodzaak zijn, bovendien, zo vult Araik aan “je kunt ook niet verwachten zat iedereen maar kan programmeren”. Ze komen snel terug op het idee van het hacken van een probleem zelf: de brainstorm en het samenkomen van de ideeën waarin iedereen zijn eigen taak heeft op basis van zijn of haar capaciteiten. Dat is wat ze naar scholen zouden willen brengen.
“Mogen we nog even een foto maken?”, vraagt Jesse na afloop van het gesprek. Dat waren ze eerder al eens vergeten en ze willen eigenlijk niets missen, “voor social media”. De gekte waarin ze zich deze dag bevinden staat in contrast met de eerste contacten die ze moesten leggen, zo vertelde hij nog. “Bedrijven zijn toch …” en wijzend op Araik; “als er dan iemand van dertien belt, dan weten nemen ze je niet serieus tot je zegt dat bedrijven als Google al hun steun hebben toegezegd”. Het lijkt het thema van de dag; bedrijven én jongeren de enthousiast zijn over nieuwe ideeën, maar het duwtje van een evenement nodig hebben om elkaar te vinden.
De World Hackathon Day 2014 is opgezet voor jongeren tussen de 12 en 25 jaar, en duurt in Amsterdam van vrijdag 2 mei, 16:00 tot zaterdag 3 mei 17:00. Er wordt dus de hele nacht doorgehaald.
