Een MDMA’tje hier, een XTC’tje daar. Het is onder studenten meer uitzondering dan regel wanneer je geen drugs gebruikt op een feestje. Renee Kelder vindt dit niet gek: volgens haar neemt de druk om tijdelijk te ontsnappen aan de prestatiemaatschappij waarin wij leven toe.
Renee Kelder is de 29-jarige schrijfster van het boek De parttime-junkie en stond 1 mei j.l. met een interview in nrc.next. In dit interview vertelt zij over de GHB-verslaving die ze heeft gehad en het boek dat ze naar aanleiding daarvan heeft geschreven. Het opmerkelijke aan haar verhaal is dat ze geen doorsnee verslaafde was: ze was net als haar beste vrienden en ex-vriendje een “highly functional addict”. Dit houdt in dat Kelder in het weekend zichzelf de vernieling in hielp, terwijl ze doordeweeks een nette studente met een bijbaantje was. “We hebben het gevoel dat het leven maakbaar is. Het leven is een soort kunstwerk. Dat idee wordt ons opgedrongen via reclames en sociale media. Je moet jezelf overal etaleren, laten zien hoe fantastisch je leeft, hoe goed je het hebt. De druk om te ontsnappen aan de prestatiemaatschappij neemt toe”, aldus Kelder in het interview.
Ja, drugs worden inderdaad gebruikt om te ontsnappen aan de prestatiemaatschappij, maar laten we niet vergeten dat drugs in toenemende mate ook gebruikt worden om diezelfde maatschappij te dienen. Ben je geen student en heb je geen idee waar ik het over heb? Loop tijdens de tentamenweken een rondje op een willekeurige hogeschool of universiteit en je snapt wat ik bedoel.
Er wordt steeds meer geschreven over het feit dat studenten drugs gebruiken om een studie vol te kunnen houden. Met name tijdens tentamenweken en/of deadlines wordt er in de wandelgangen over het eventueel gebruiken van drugs gesproken. Ritalin, ook wel Rita in de studentenvolksmond genoemd, is de meest populaire drug op dit gebied. Ritalin is te vergelijken met pep, en zoals het woord al zegt geeft pep je een oppepper. Erg handig dus, zou je denken.
Of het ook écht zo handig is, is maar de vraag. Sommige studenten gaan als gevolg van de druk van de prestatiemaatschappij de meest gekke capriolen uithalen om maar aan alle verwachtingen te kunnen voldoen. Wil dit zeggen dat ons een werkende beroepsbevolking staat te wachten waarvan sommigen afhankelijk zijn van oppeppende middelen om staande te blijven, of stellen we ons aan en hoort het bij de student van nu?
Bron beeld: e-Magineart.com
