Binnen een dag na publicatie van het interview met rector Geert Millekamp van het Einstein College in Hoogvliet op ThePostOnline reageren de ouders van de twaalfjarige gepeste Patrick als door een wesp gestoken. “Het artikel staat niet tot onze verbazing vol met leugens”, laat vader Marcel via een mail weten. “We hebben Millekamp al eerder op leugens betrapt, vanaf zijn eerste optreden in Nieuwsuur.”
De pijn bij Marcel en zijn vrouw Evelien zit hem vooral in twee cruciale punten. Enerzijds hebben ze het gevoel dat hun zoon door de school is “beschadigd is en aan zijn lot is overgelaten” nadat bekend werd dat hij met een verborgen camera zijn pestkoppen in de klas had gefilmd: “De school beschermt de pesters, de gepeste laten ze vallen als een baksteen”.
‘Ik kan alleen maar zeggen dat Skyhigh TV zeer zorgvuldig heeft gehandeld’
Anderzijds benadrukken ze dat ze juist veel te danken hebben aan producent Skyhigh TV en dat er “absoluut geen sprake was van dwang door de producent.”
Een visie die haaks staat op de uitlatingen die Millekamp eerder deed:
“De producent heeft zich volgens de rechter schuldig gemaakt aan het dwingen en pushen van leerlingen, om naar de gewraakte beelden buiten de school te kijken. Want de school weigerde om de beelden in de klas te vertonen.
“De klas van Patrick was op de terugweg van een sportles en werd nietsvermoedend overvallen door de programmamakers, die de beelden op een groot scherm vertoonden, geplaatst op een speciale truck. Een misstap die door de producent Marc Dik in RTL Late Night met een stalen gezicht werd ontkend. Volgens hem is er geen enkele dwang toegepast.
“De schijnheiligheid ten top, zou ik zeggen.
“Hij heeft een onjuist verhaal verteld, als ik de kinderen goed beluister. Ze hadden een leswissel en gingen naar Engels. Er is maar één weg vanaf het sportveld, die foto’s zijn bekend, en op die weg stonden ze. Met voorwielen en achterwielen op de stoep, om de boel af te grendelen.
“Schokkend dat zo’n producent het ontkent. Die man weet niet waar ie het over heeft. Die weet helemaal niet wat er gebeurd is.”
De moeder van Patrick: “De kinderen zijn absoluut niet gedwongen. Er is netjes aan hen gevraagd om af te stappen en om eventjes te blijven kijken. Patrick was er zelf bij en dolgelukkig dat hij eindelijk zijn verhaal kon doen.”
In haar logboek, ze hield net als Millekamp de voortgang van Project P. van minuut tot minuut bij, schrijft moeder:
“Vanmiddag om twaalf uur is de klas geconfronteerd met de opnames. Ik heb Patrick nog nooit zo blij gezien aan het einde hiervan. Hij was echt happy met de uitkomst en dat de kinderen sorry tegen hem hebben gezegd. Het was allemaal oprecht in zijn ogen. Hij ging er nu voor dat hij een leuke schooltijd zou gaan krijgen.”
Ook was er volgens moeder absoluut ruimte genoeg om door te fietsen, “dus van een blokkade waar Millekamp het over heeft, was al helemaal geen sprake.”
‘In de praktijk bleek dat ze én niks wisten én niks deden. Ze hebben niet eens het dossier van Patrick opgevraagd op de basisschool’
“Er is zelfs een medewerker van school naar het gebeuren gekomen, en die heeft juist bedreigingen geuit naar de kinderen. ‘Als jullie nu niet meteen terug gaan naar school krijgen jullie allemaal een absentie aan je broek.’ Hoe kun je dat zeggen? Patrick was er helemaal ondersteboven van omdat hij zich schuldig voelde dat zijn klasgenoten door hem straf zouden krijgen. Van het incident bestaat ruw beeldmateriaal en is niets te zien van vastgrijpen van de leerlingen. Skyhigh tv heeft zelf de opnames gemaakt.”
Wat nog veel schrijnender is volgens de ouders van Patrick is de manier waarop hun zoon is behandeld, nadat bekend werd dat hij heimelijk onderdeel uitmaakte van Project P. Zonder dat de school van tevoren was ingelicht door Skyhigh TV.
“Op 24 maart vindt er een gesprek plaats tussen rector De Haan, zijn rechterhand mevrouw Berkhout en mijn man en ik. Het gesprek begon veelbelovend, ze waren nieuwsgierig naar de opnames. Maar even later was overduidelijk dat ze meteen van Patrick af wilden, omdat hij door het programma een bekende Nederlander zou worden, met negatieve gevolgen voor hem en zijn toekomst.”
Maar veel erger zijn volgens de moeder van Patrick de andere maatregelen die de school Patrick direct oplegt:
“Patrick had nooit op deze school geplaatst mogen worden. Hij moest presteren boven zijn kunnen, terwijl zijn rapporten goed waren. Er was al een nieuwe plek voor hem georganiseerd bij het STC (Haven- en Transportcollege) en die moest per direct ingaan. Het schooljaar mocht niet opnieuw worden over gedaan, want zijn cijfers zouden te laag zijn. Kortom: het schooljaar afmaken zag de directie absoluut niet zitten.”
Volgens de moeder waren het pure represailles tegen haar zoon, omdat hij heeft mee gedaan aan Project P. “Ze wilden zo snel mogelijk van het probleem af, Patrick dus, want dat zou een hoop heisa voorkomen.”
Terwijl de ouders van Patrick juist voor het Einstein Lyceum hadden gekozen vanwege de ‘expertise met andere kinderen’. Patrick heeft namelijk PDD NOS, een autistische stoornis en was op de basisschool ook al slachtoffer van veel pesterijen.
“Tijdens de informatieve gesprekken die we vóór het schooljaar met de leiding hadden gaven ze hoog op over de aanpak van zowel autistische kinderen als het pesten. Ze spraken van meerdere kinderen met dezelfde problematiek. In de praktijk bleek dat ze én niks wisten én niks deden. Ze hebben niet eens het dossier van Patrick opgevraagd op de basisschool.
“Ook bestond er geen enkel protocol tegen pesten. Nu pas, na de commotie, zijn ze aan het onderzoeken welke methode het meest geschikt zou zijn en of ze ‘M5’ gaan aankopen (een methode om destructieve vormen van pesten te stoppen).
“Dat lieten ze op de laatste ouderavond weten. Ik heb verder inderdaad nooit iets gezien, van terugkoppeling naar ons is geen enkele sprake geweest, terwijl Patrick vanaf eind september ook op het Einstein Lyceum al meteen gepest werd.”
Het schooljaar was nog maar nauwelijks begonnen of Patrick werd met de dood bedreigd. “Ik maak je af!”, kreeg hij na een gymles te horen van een klasgenoot, die na een middagje schorsing gewoon weer naar school terug mocht.
Patrick had voetafdrukken op zijn rug toen hij thuis kwam, omdat de pesters op de jongen hadden gedanst en gestampt. Tand door zijn lip en beugel verbogen.
‘Als ik hem naar school bracht moest ik vaak mijn hand op zijn borst leggen, omdat zijn hartslag was opgelopen tot 180. Pas als ik hem enigszins gekalmeerd had durfde hij de klas in’
Toen moeder verhaal ging halen op school was het commentaar dat het in de pauze was gebeurd, en “daar hebben wij geen controle op”. De namen van zijn pestkoppen die Patrick noemde konden daardoor dus niet bewezen worden.
Maar Patrick werd ook van zijn fiets getrapt en gestoken met een passer. Het is een greep uit de ontberingen die Patrick dagelijks moest ondergaan, dus zag de belaagde jongen samen met zijn ouders Project P. “als laatste strohalm”.
Ondanks de terreur bleven de schoolprestaties van Patrick aanvankelijk goed, volgens zijn moeder, tot haar zoon de handdoek in de ring gooide.
“Omdat hij bijna bezweek onder de pesterijen is hij moedwillig onvoldoendes gaan halen, in de hoop dat ie van school gestuurd zou worden. Als ik hem naar school bracht moest ik vaak mijn hand op zijn borst leggen, omdat zijn hartslag was opgelopen tot 180. Pas als ik hem enigszins gekalmeerd had durfde hij de klas in.”
Door zijn deelname aan Project P. hoopte Patrick dus op een verandering van het pestklimaat in de klas en zou hij zich wellicht weer kunnen aansluiten bij zijn klasgenoten. Niets was minder waar. Bij terugkomst op school werd hij volgens zijn ouders direct geïsoleerd van de andere kinderen.
Moeder vertelt:
“Onder het mom van ‘we kunnen niet instaan voor de veiligheid van Patrick’, werd hij meteen weggestopt in een klein kamertje. Met mevrouw Berkhout samen is hij maar één keer met de klas geconfronteerd. Zij liet daar fijntjes weten dat niet RTL de schuldige was van alles, maar Patrick en zijn ouders. Niet alleen de school was boos, legde ze uit, maar ook alle ouders en de overige kinderen in de klas. Kun je een kind een groter trauma bezorgen?”
“Patrick is volkomen aan zijn lot overgelaten, terwijl hij opgewekt naar school ging. Hij had weer hoop en geloofde weer in een harmonieus weerzien met zijn klasgenoten en zelfs met de pestkoppen.
“Ik wist totaal niet dat ze hem zouden isoleren. ‘Mam, ik mag niet naar gym’, belde hij me op. ‘Waar heb je het over’, reageerde ik stomverbaasd. Toevallig stond ik op het schoolplein omdat hij een werkstuk had vergeten dus kon ik snel handelen.
“Ik heb ook nog gepleit voor een andere ruimte waar hij begeleid zou kunnen worden, maar die was er blijkbaar niet. Het gevoel van veiligheid dat een school een kind normaal moet bieden,was volkomen zoek.”
Patrick was niet alleen bang geworden voor zijn klasgenoten, maar ook voor de directie, die hem als zondebok zag en hem isoleerde.
“Volgens mij waren ze drukker met de aanwas van nieuwe leerlingen voor het nieuwe schooljaar dan zich echt bekommeren om mijn zoon”, legt moeder uit.
Als de fysieke klachten van Patrick toenemen melden zijn ouders hem ziek en nemen ze de huisarts in vertrouwen. Zijn advies luidt: niet meer naar school, anders bezwijkt Patrick onder de stress. Diagnose: angsten, somberheid, tics en slaapproblemen.
Het advies van de schoolarts staat daar lijnrecht tegenover. Zonder dat de vrouw enig onderzoek heeft verricht bij Patrick, aldus zijn moeder.
“De school wilde vorige week dat Patrick zich meteen weer zou melden. In een gesprek dat ik had met twee medewerkers van de onderbouw werd aangegeven dat als hij niet kwam, dit werd gemeld bij de inspectie en dat de boetes niet mals waren.
“Ik heb aangegeven dat Patrick geestelijk op het randje leeft en door hem naar school te sturen, zou ik hem als ouder over dat randje duwen.”
”Mam, ik mag niet naar gym’, belde hij me op’
Moeder haalt haar gelijk bij diezelfde onderwijsinspectie. “Als de huisarts Patrick niet in staat acht om terug te gaan, moet ik daar gehoor aan geven. De huisarts staat boven de schoolarts. De onderwijsinspectie geeft geen boetes, dat doet de leerplichtambtenaar, maar met een brief van de huisarts mag er überhaupt geen boete opgelegd worden. Het is mijn rol en taak als ouder om ten allen tijden mijn kind te beschermen.”
Door de intensieve band met de programmamakers horen de ouders van Patrick dat de school, na een eerste gesprek met de makers op 17 maart, wel degelijk open stond voor deelname. Dat gesprek werd niet gevoerd met Geert Millekamp, de overall rector van de scholengroep, maar door Rob de Haan, de directeur van de school zelf.
Ook presentator Dennis Weening, eveneens aanwezig bij dat gesprek, liet de ouders weten er een positief gevoel over te hebben.
Moeder: “De Haan is de volgende dag teruggefloten door zijn baas Millekamp. Daarna is de deur voor de makers definitief op slot gegaan.”
Bernard van den Bosch, algemeen directeur van Skyhigh TV beaamt dit: “Zo is het precies gegaan, zo hebben we het ook in de uitzending gemeld.”
De ouders van Patrick hebben het gevoel dat de school heel veel steken heeft laten vallen. “Al in november maakten we melding van uitingen in de sociale media over leerkrachten, waar de honden geen brood van lusten. Daar hebben ze noot iets mee gedaan, net zomin als met de bedreigingen van Patrick via Twitter en Facebook. Uitingen volgens sociale media zijn voor het papieren archief, is de visie van de school en daar blijft het bij. Raar, als je je beseft dat juist die sociale media de bron van alle kwaad is als het om pesten gaat.”
Ook over het verzuim van Patrick ontstond discussie. “Hij was aan het verzuimen en wij hadden nog geen idee waarom” aldus Millekamp.
“Patrick heeft een paar dagen verzuimd vanwege griep en hooguit drie dagen vanwege de opnames. Dus ook dit punt is zwaar overtrokken door Millekamp”, aldus de moeder van Patrick.
Ook over de intake ontstond discussie. Millekamp zei het volgende over die intake:
“Moeder heeft haar zoon aangemeld. De intake bestond uit het drinken van een kop koffie. Verder werd er gekeken of er sprake was van een OTS, een onder toezicht stelling. Ik denk alleen maar om te kijken of de handtekening onder het contract van Skyhigh TV rechtsgeldig was.
“Als ze wel zorgvuldig waren geweest hadden ze zijn basisschool kunnen checken en hoe de zorg in het gezin was. Heel cruciaal is dat ze na de intake zelf ook getwijfeld hebben of de jongen wel geschikt was voor het programma. Ze vonden hem namelijk anders dan de overige leerlingen in het project.”
Moeder: “Onzin! Ze hebben alles achterhaald wat nodig was voor hun programma. Ik heb ook Patrick’s hele geschiedenis over het pesten op de bassischool verteld, maar ook van de extra hulp die ik voor hem zocht op het psychische vlak wisten ze af. Mij hebben ze nooit verteld dat Patrick niet geschikt zou zijn voor het programma. Ik kan alleen maar zeggen dat Skyhigh TV zeer zorgvuldig heeft gehandeld”.
In het laatste gesprek dat moeder had met schooldirecteur Rob de Haan was er volgens hem geen enkele twijfel over wie de schuldige is van het in diskrediet brengen van zijn school: “Jij hebt dit veroorzaakt, jij bent hier de schuld van. Je hebt mij persoonlijk en de school kapot gemaakt”, zou De Haan hebben gezegd tegen de moeder van Patrick.
Die sluit af met: “Hij was nog aan het beraadslagen welke stappen hij tegen ons ging ondernemen.”
Naschrift van de moeder van Patrick: “Bij de confrontatie met de kinderen is door SkyHigh TV een envelop overhandigd met daarin informatie wat ze hebben gedaan en waarom. Ook met gegevens om bij vragen contact op te kunnen nemen. Deze brief van de programmamakers is door de school ingenomen omdat, volgens de woorden van de heer De Haan, ‘zijn handtekening er niet onder stond’. De ouders hebben dus ook nooit de verklaring van de programmamakers kunnen zien of lezen. Hiervoor in de plaats heeft de school een brief verstuurd die wij helaas nooit hebben gehad.”
