Enfin, het was dus een mohammedaan die de aanslag pleegde in Brussel. Ik zei toch! Aan het profiel te zien (berovingen, overvallen, collectebussen van het Rode Kruis jatten) een hardnekkige junk die op zijn twaalfde in Roubaix begon met het het slopen van bejaarden, schoolmeisjes, homo’s en joodse kindjes en op zijn achttiende klaargestoomd was voor het echte werk in opdracht van de De Grote Pottenbakker die in de Hemelen is. Een slachtoffer van monsieur Le Pen, zou Zijne Excellentie prins Frenske Timmermans Den Erste zeggen die overigens binnenkort op bukbedevaart gaat naar Mekka en Medina.
Onze Mehdi Memmouche stond niet vooraan toen zijn Heere Allah kleipoppetjes boetseerde want de dappere jihadist werd met al het bewijsmateriaal (wapens, petje, zakkoran en Gopro-camera) opgepakt op het busstation in Marseille. Tijdens een toevallige drugscontrole overigens, anders was hij wellicht al via Noord-Afrika naar Syrië afgereisd om daar de grote bink te spelen en lekker ‘s avonds na het werk in de zweethut Gopro-filmpjes kijken met zijn toyboys.
Drugs, wapens en islam: een schitterend huwelijk! Ik moest denken aan Martha Gwenette die moslim was geworden omdat hij verliefd was op een ongetwijfeld keurig Marokkaans meisje. Je zal maar de PR moeten doen voor de islam. Ik denk dat strafpleiter Nico Meijering dat wel wil overigens, ook nog eens gratis want Gwenette Martha, ook al zo’n slachtoffer, had geen cent en dat is de schuld van het institutioneel racisme dat begint bij Zwarte Piet en eindigt met 80 gaten voor de showarmaboer in Amstelveen.
U denkt, wat maakt van Amerongen zich toch weer druk in die bloedhete Algarve en notabene op zondag. Op zondag is het namelijk markt in het mijn dorp en dan verzamelen boeren, burgers en buitenlui zich bij de pomp en worden de laatste wetenswaardigheden uitgewisseld. Vaak betreft dat de dood van deze of gene want er wordt hier niks meer geboren. Bueno, ik maak dit brandend vertoog nog even af en ga dan toch maar eens even kijken wie er dood is en een lekker glas bruisend bronwater drinken. Vandaag ben ik op de kop af precies vijf maanden geheelonthouder en bespaar mij toch vooral uw flauwe en voorspelbare grappen die bovendien ook nog eens een profeetwaardige baard hebben.
Noblesse oblige, queridos amigos e amigas. Ik heb nou eenmaal onder andere fundamentalistische islam gestudeerd en de zaken – ondanks een incidentele zonnesteek – beter op een rijtje dan die zot van een salafistenknuffelaar Jan Jaap Eensporige Ruiter. Die heeft waarschijnlijk een Stockholmsyndroom opgelopen in een willekeurig badhuis in Barbarije of de Levant en degradeert levensgevaarlijke salafisten nu tot ondeugende bengels in de traditie van Dik Trom, Pietje Bell en de gebroeders Klinkhamer van de Kameleon.
Weemoedig moest ik denken aan het midden van de jaren tachtig toen ik zowel Hebreeuws als Arabisch studeerde. Bij Klassiek Arabisch, dat evenals Islamitisch Recht en de Geschiedenis van de Islam werd gedoceerd door professor Ruud Peters bij wie ik overigens ook nog eens – uiteraard cum laude – ben afgestudeerd op de fundamentalistische islam in Algerije maar dit uiteraard terzijde, waren er vier soorten volk:
1. Ik
2. hemeltergend lelijke meisjes uit gehuchten in hoeken en gaten van Nederland waar niemand ooit van gehoord had en die verliefd waren geworden op een Marokkaanse, Turkse of Egyptische hipster met plastic puntschoenen, Freddy Mercury-snor en een best wel slecht gebit. Die meisjes waren spontaan muzelmannin geworden en hadden bij de Zeeman of de Wibra een regenjas en een hoofddoek gekocht en een kokosgebedsmatje bij de Xenos en daarmee gewapend kwamen ze naar college.
3. Blanke activisten die de Palestijnse zaak en het pan-arabisme angehaucht waren. Dat waren in de regel ongewassen shagrokers waar je sloten bier mee kon drinken en urenlang over Willem II en FC Den Bosch kon zotteklappen. Geen slechte jongens maar wel de toekomstige islamknuffelaars.
4. Marokkaanse en Turkse jongens die om uiteenlopende redenen Arabisch gingen studeren. Daar zaten toffe gasten bij, niet lang na mij ging bijvoorbeeld Hafid Bouazza aan die faculteit studeren.
Al spoedig in het eerste studiejaar was er stront aan de knikker want de bekeerde boerenmeisjes vonden het schandalig dat professor Peters de geschiedenis van de islam wetenschappelijk behandelde, dus niet enkel volgens de zeer onbetrouwbare islamitische bronnen. Zo bestudeerden wij de curieuze en fameuze biografie van Mohammed (de profeet, that is) geschreven door de communistische jood Maxime Rodinson. Nou, de boerenmeisjes hadden nog nooit een jood of een communist gezien bij de gierput maar dat was dus heiligschennis. En weg waren ze en wij konden letterlijk en figuurlijk weer ademhalen.
Nou moet u niet meteen denken dat er bij de faculteit Hebreeuws allemaal normale mensen zaten. Integendeel! Zo was er een setje dat zich David en Jonathan noemde. De bijbelkenner (al dan niet met een jaar homostudies als bijvak) weet dan genoeg. Jonathan deed overigens joods. Angejiddeld wordt dat ook wel genoemd. Hij was broodmager en vermoedelijk zo kaal als een kikker want hij droeg een krankzinnige pruik, een soort afro-model a la Angela Davis, maar dan voor blanke homomannen. David en Jonathan waren allebei steevast in het leer gekleed, van top tot teen. Aan hun riem bundelden enorme sleutelbossen waar een willekeurige conciërge van een Lagere Technische School u tegen zou zeggen. Jonathan had in zijn linker kontzak een gele zakdoek, quasi-nonchalant. Surft u zelf even naar de Hanky Codes?
Het was zo’n pruik waar iedereen naar wees op straat; “Kijk mama, die mijnheer draagt een pruik.” Hij droeg ook nog een metalen brilletje. Jonathan studeerde voor chazzan (voorzanger), zo zei hij, maar zijn stem was niet om aan te horen. In het weekeinde bezocht het paartje de avonden van Shalhomo, heel verrassend een samensmelting van shalom en homo. Ik ben er één keer geweest, in een klein zaaltje nabij Artis. Er was een kunstmatige sfeer van heimishkeit gecreeerd, van joodse gezelligheid maar het was een treurige bedoeling van tweedegeneratie-slachtoffers en nep of wannabe-joden. Met de joodsche feestdagen namen Jonathan en David traditionele lekkernijen mee, zoals khislach en hamans oren voor poerim. Jonathan had het steeds over zijn tante Dora, het archetype van de jiddische memme maar niemand nam hem serieus omdat hij helegaar geen joodse tante had.
Als u dit niet gelooft moet u Martin Bosma maar bellen, de rechterhand van Geert Wilders die toen met mij Hebreeuws studeerde. In zijn boek De schijn-élite van de valsemunters verwijst hij nog naar mij: ‘Mijn oude studiegenoot Arthur van Amerongen is, om het maar voorzichtig te formuleren, een kleurrijk figuur. Een avondje stappen met hem eindigde in de regel in een café vol transseksuelen.’ Verder niets dan lovende woorden over mijn academische capaciteiten. (lees: ik chanteer hem want er is natuurlijk van alles voorgevallen in die cafés en ik heb altijd een camera bij me, zoals u weet).
Verder waren er heel veel domme blondje meisjes die Hebreeuws studeerden. Die wilden zich bekeren, dat op zijn joods uitkomen heet. Over dat uitkomen werd bijzonder geheimzinnig gedaan, er lag een taboe op. Orthodoxe joden op de faculteit konden er meewarig over doen, een goy (niet-jood) of een shikse (niet-jodin) kon zich wel bekeren maar zou nooit de neshomme krijgen, de al dan niet briljante joodse geest. Het uitkomen was een ware lijdensweg, zeker voor die blondjes die een keer met een harige Israëli hadden geneukt in de kibboetz en meenden dat dat voldoende was om jodin te worden. Ze droegen een enorme Magen David, een Davidsster, die hun nek zou breken als ze hem achterwaarts over het hoofd zouden werpen. En ze waren fanatiek, roomser dan de paus. Ze leken mij kortom geen aanwinst voor het jodendom.
Bon, ik zit op duizend woorden en ga de markt verzieken. U wilt de moraal van dit verhaal. Yallah. Ik had gelijk toen ik afgelopen maandag schreef dat de aanslag in Brussel was gepleegd door een terroristisch angehauchte mohammedaan van Noordafrikaanse origine. Dat was geen gerommel uit mijn onderbuik maar gebaseerd op jarenlange expertise. Wat nu volgt is het downplayen van de dader: een geïsoleerde gek die niets met de echte islam te maken heeft en bovendien antisemitisch is geworden door monsieur Le Pen.
Enfin, ik ga mijn welverdiende glas sprankelend bronwater drinken. En daarna wat quality time met mijn geiten. Houdoe!
Tuur (r) met vuige salafist (l)
