Zwitserland. Het land van de bergen, banken en klokken. Op sportvlak blinken de inwoners vaak uit in skiën, langlaufen of schansspringen. De komende weken neemt het nationale voetbalelftal deel aan het WK in Brazilië. En niet zomaar als figurant.
U kon een glimlach bij het lezen van de vorige zin niet onderdrukken. Zwitserland, een ploeg die zich niet eens wist te plaatsen voor het EK van 2012, als sensatie op het wereldtoneel van het balletjetrap. Analytici wijten amper een woord aan de ploeg van de Duitser Ottmar Hitzfeld. Het land doet waar het goed in is: zich neutraal opstellen en het bankgeheim bewaren.
Slechts op één manier kan Zwitserland niet worden onderschat. Een blik op de FIFA Wereldranglijst biedt een heel nieuw inzicht. Waar veel besproken landen als België (11), Nederland (15) en Frankrijk (17) buiten de top tien vallen, daar bivakkeert Zwitserland op een zesde stek. Een ongeslagen kwalificatiereeks (in een weliswaar gemakkelijke groep) ligt ten grondslag aan de hoge notering.
Italië verspeelde punten tegen het ongekwalificeerde Luxemburg. Frankrijk speelde moeizaam gelijk tegen de vakantievierende Paraguayanen. En Zwitserland? Na een gelijkspel tegen WK-deelnemer Kroatië volgden zeges op Jamaica (1-0) en Peru (2-0). Een stuk hoopgevender dan de prestaties van zogenaamde toplanden.
Toch zijn de Zwitsers nog steeds niet op de radars van kenners verschenen. De belangrijkste reden is misschien wel het missen van een grote ster. Of het uitblijven van grote blessures of schandalen. Een hecht collectief van 23 broodvoetballers wordt door het Midden-Europese landje afgevaardigd om Brazilië op stelten te zetten.
Een blik op de selectie dan maar. In het doel staat Diego Benaglio (VfL Wolfsburg), achterin speelt Stephan Lichtsteiner (Juventus), op het middenveld staan onder andere Napolitanen Gökhan Inler, Blerim Dzemaili en Valon Behrami, aangevuld met de door topclubs begeerde Granit Xhaka. En dan Admir Mehmedi, Xherdan Shaqiri en Josip Drmic voorin. Met z’n drieën dit seizoen goed voor 35 doelpunten in de Bundesliga.
Bepaald geen pannenkoeken dus, maar ook geen supersterren. En daarmee kan het reeds genoemde bankgeheim weer tevoorschijn worden getoverd. Want Zwitserland is een team waarin de B-keus nauwelijks minder is dan de eerste en elke wisselspeler haast naadloos kan worden ingepast. Hitzfeld heeft het goed voor elkaar.
Zwitserland wint poule E, Frankrijk wordt tweede. Ecuador en Honduras hoeven geen illusies te maken op meer dan drie WK-duels. Vervolgens wacht in de achtste finale de nummer twee van poule F: Bosnië of Nigeria. Moeiteloos schuift de dan al grote verrassing de tegenstander aan de kant. Pas in de kwartfinale wordt het lastig, met Duitsland of België als mogelijke tegenstander. Een beetje realist schaalt dit in als eindstation. Alleen onderschatting zal Zwitserland richting de halve finale kunnen brengen.
Uma grande surpesa. De Braziliaanse kranten kunnen de komende weken niet anders dan het Zwitserse sprookje zo betitelen. Figureren op het wereldtoneel zal het Alpenland zeker niet. De underdog gaat met een belangrijke bijrol aan de haal. Of, met een berg geluk, zelfs de hoofdrol.
