Ik pieker er nu al een tijdje over. Waarom geeft Sepp Blatter niet gewoon op? Waarom riep hij, toen het amper slechter kon gaan, met de ogen van de wereld gericht op de beschuldigingen van corruptie binnen de FIFA, dat hij zich voor een vijfde termijn kandidaat zou stellen? En waarom, in vredesnaam, lijkt hij nooit kritisch te kijken naar zijn eigen functioneren en gedrag, waarom roept hij steeds weer de meest vreemde dingen (over racisme, de lengte van damesvoetbalbroekjes, etc.)? Één van de antwoorden moet zijn, daar ben ik van overtuigd, dat Joseph ‘Sepp’ Blatter diep van binnen écht gelooft dat hij de enige is die FIFA kan redden van de teloorgang.
Ga ik te ver, wanneer ik in de titel Sepp Blatter vergelijk met dictators? Ik denk het niet. Hij lijkt (gelukkig heb ik de man nooit ontmoet) een flink aantal karaktertrekken te hebben die vaak voorkomen bij dictators. Blatter wil over de wereld heersen (en eerlijk gezegd: dat doet hij in deze voetbalmaffe tijden ook), hij manipuleert, heeft verschillende persoonlijkheden (charmant op het ene moment, onberekenbaar en furieus op het andere), is asociaal en lijkt geen idee te hebben van het effect dat zijn uitspraken zullen hebben, accepteert geen andere mening dan de zijne, hij veegt je van de kaart als het moet, laat bondgenoten keihard vallen, en hij is, overduidelijk, een narcist. Sepp Blatter is de zonnekoning van voetballand, de ster op elk voetbalfeest. Altijd.
Er is echter een ding waarin hij zich onderscheidt van andere dictators van onze tijd. Sepp Blatter is “democratisch” gekozen. Natuurlijk, hij lijkt vuile handen te hebben en hij won zijn verkiezingen met dubieuze beloften (een WK in Afrika bijvoorbeeld – daar ga je dan met je onafhankelijke kiescommissie), maar zelfs rationele Westerse voetbalbonden hebben zijn kandidatuur tot nu toe gesteund. Hij is de meestermanipulator die altijd zijn zin krijgt, en nu het erop begint te lijken dat dat niet langer meer het geval zal zijn houdt hij, met alles wat hij in zich heeft, vast aan zijn kroon, zijn status, zijn macht.
Herinnert u zich Joao Havelange nog? Misschien wel. Ik zal de vraag anders stellen: herinnert u zich Joao Havelange als een goed FIFA-bestuurder? Waarschijnlijk niet. En Havelange was een aardige, milde, redelijke man vergeleken met Blatter. Aan het eind van zijn bestuur kwamen er beschuldigingen van corruptie, en moest Havelange zelfs aftreden als IOC-lid. Dat laatste is wat we ons herinneren, als we hem al niet vergeten zijn. Blatter wéét dat. Hij weet dat in de voetbalwereld, of in elk geval in de westerse voetbalwereld, hij zal worden herinnerd als de man van de corruptie, de stomheden (de “minuut” stilte voor Mandela), het bijna failliet van de FIFA in de jaren negentig, en als één van de vreselijkste mannen ooit in de geschiedenis van ons geliefde voetbal. Twittersearch zijn naam en een willekeurige Engelse vloek maar eens – grote kans dat je honderden, duizenden hits krijgt.
Dus waarom? Waarom geeft Sepp Blatter niet gewoon op? Juist daarom – omdat hij precies weet wat er te gebeuren staat. Hij zal op de slechtste manier mogelijk worden herinnerd, uitgelachen en –gejouwd worden, misschien alsnog vervolgd worden, en hij zal nooit meer een gewoon mens kunnen zijn. Sepp Blatter heeft geen alternatief voor Sepp Blatter de FIFA-baas. Er is geen andere manier. Hij is de pokerspeler die niet naar huis kan en niet kan stoppen met poker, totdat hij alles terug heeft gewonnen. En hij weet zeker dat dat kan. Echt. Één goede hand kaarten. Één keer nog een vertrouwensstem winnen. Sepp Blatter is er van overtuigd dat hij, en hij alleen, FIFA uit deze rotzooi kan redden.
Blatter zal niet opstappen. Hij kán niet opstappen, en zal blijven vechten tot zijn onvermijdelijke ondergang. Ceausecu vocht tot het eind. Khadaffi. En die ene Duitse kerel deed het ook. De enige vraag is: wie gaat zijn regime omver werpen? Kan dat van binnenuit? De kans is klein. Het front van de Westerse landen is niet groot genoeg. Van buitenaf, juridisch? FIFA heeft een soort diplomatieke onschendbaarheid gecreëerd waar menig diplomaat jaloers op kan zijn. Of zou het kunnen dat “zijn volk” hem op de knieën dwingt? Blatter heerst via het oude Romeinse adagium van ‘brood en spelen’.
We zijn stapelgek op voetbal. Stapel op het WK. We bekijken zijn spelen 24 uur per dag. We eten het brood dat zijn sponsors ons serveren. Maar als we dat nou eens niet meer deden? Wat als we een statement zouden maken, en zijn circus de rug zouden toekeren? Wat als voetbalfans wereldwijd zich zouden verenigen tot een beweging om rekening mee te houden? Wat als we het brood van de sponsors niet meer zouden eten, en hard genoeg zouden schreeuwen om juist die FIFA sponsors hun invloed te laten gebruiken omdat hun imago serieus geschaad gaat worden? Wat als de fans Blatter ten val zouden brengen? Het zou één van de grootste voetbalzeges ooit zijn.
Harold Brusse is voetbalfanaat, ziet met afgrijzen zijn grote liefde teloorgaan, en richtte, omdat íets doen beter is dan niets doen, de Facebookpagina “Stop FIFA corruption” op.https://www.facebook.com/StopFIFAcorruption
