Sinds Edward Snowden vorig jaar een boekje opendeed over de afluister- en spionagepraktijken van de Amerikaanse inlichtingendienst NSA zijn we allemaal net wat anders over privacy gaan denken. Wie weet leest de overheid immers onze e-mails en luistert er iemand mee als we onze moeder bellen. Meer dan genoeg reden voor achterdocht (én voor een nieuwe film van Oliver Stone). Dat was veertig jaar geleden, vlak na de tapes van het Watergate-schandaal, niet veel anders. In het Amerika van 1974 stond privacy daardoor ineens op de tocht. Uit dat jaar stamt The Conversation. Een intrigerende thriller over een man die knettergek wordt van zijn eigen paranoia.
Gene Hackman speelt de rol van zijn leven als de timide Harry Caul. Een man met tien sloten op zijn deur, geen telefoon in huis en amper vrienden of familie. Hij vermijdt alle contact met anderen. Hij heeft wel een minnares, maar dan wel eentje op zijn voorwaarde. Hij bepaalt wanneer hij langskomt, hij bepaalt wanneer hij weggaat. En zij zal nooit of te nimmer naar hem komen. Zijn enige vriend is zijn collega Stan (John Cazale). Om de kost te verdienen luistert Harry anderen af met voor die tijd hypermoderne apparatuur. Hij is de beste in zijn vak.
