Toen ik nog in Utrecht woonde, kwam ik bijna elke dag wel in de Turkse groenteboer waar hij werkte. Altijd stond hij daar, zes dagen per week. Hij had een gevoelig gezicht. Iets artistieks. Iets wat hem onderscheidde van de andere mannen die daar werkten. Soms had hij even tijd voor een praatje, maar hij was vaak te druk met kratten sjouwen. Hij kwam uit Iran, vertelde hij in al behoorlijk goed Nederlands. Hij was daar tolk geweest en had Engels gestudeerd. Tot hij moest vluchten, alles achterlaten. Waarvoor, dat wist ik niet. Durfde ik ook niet te vragen.
Ik probeerde me in te leven hoe dat moest zijn, hoe het zou voelen om alles achter te moeten laten en in een nieuw land niemand te zijn. Om aan de andere kant van de wereld helemaal onderaan de ladder te beginnen. Voor waarschijnlijk een schijntje aan inkomen, zag ik deze jongen elke dag kratten sjouwen. Terwijl hij absoluut meer kon. Ik dacht aan hoe hard Nederland kan zijn, en hoe moeilijk het is om kansen voor jezelf te creëren op de arbeidsmarkt als je de taal nog niet perfect beheerst en geen Nederlands diploma hebt. Ik verhuisde naar een andere stad en kwam niet meer bij de groenteboer waar hij werkte. Af en toe dacht ik nog aan hem, was ik benieuwd hoe het met hem zou zijn. Of hij nog steeds op een klein kamertje driehoog achter zou wonen en kratten sjouwde. Ik hoopte van niet. Ik vreesde van wel.
Tot ik een paar jaar later weer door Lombok liep. Door mijn oude straat. En daar stond het. Op de gevel van de winkel naast de groenteboer, waar eerst Kaasboer Rob zat. ‘Morty’s Kaas en Delicatessen.’ De winkel, verstopt achter een pinautomaat, had een hippe upgrade gehad: naast boerenkaas kon je er nu ook Yogithee kopen. En biologische muesli. En zelfgemaakte tapenades en andere heerlijkheden. En daar stond hij achter de toonbank, in een schort met zijn eigen naam en logo. Ontspannen zag hij er uit. En gelukkig. Eindelijk vrij. Als ik denk aan die ene ondernemer die mij inspireert, denk ik aan Morty. De Iraanse jongen van de Turkse groenteboer, die nu de trotse eigenaar is van een succesvolle eigen wereldse kaaswinkel.
