Duitsers schrijven mooie zinnen, dat weten we. Minder bekend is dat onze oosterburen dit talent ook etaleren in de voetbaljournalistiek. Daarom speciaal voor u vandaag: het land van Goethe en Schiller over het meesterstuk van Louis van Gaal.
We beginnen bij de krant die direct raak kopt: ‘Spaniens Desaster Wenn Goetter zu Menschen werden’. Die Welt constateert dat de tijd stil staat als voetballers in goden veranderen, maar ook omgekeerd: goden in mensen. Dan dompelt een WK de gehele wereld onder in verwondering, verbazing en leedvermaak. Gisteravond was zo’n moment volgens Die Welt: ‘So sehen Sieger aus’. Ons oranje bracht de wereldkampioen terug tot menselijke proporties. Wat er in de rest van het toernooi ook gebeurt Spanje zal niet meer hetzelfde zijn na deze regenachtige avond in Salvador: ‘Wie 1-5 verloren heeft, bekijkt zijn tegenstanders niet alleen anders, maar ook zichzelf’, besluit de Duitse kwaliteitscourant
De Frankfurter Allgemeine Zeitung vraagt zich daarom hoopvol af of dit misschien het einde is van het Spaanse tijdperk. Een ware tragedie wordt daarnaast opgemerkt in Van Persies fenomenale kopbal. ‘Casillas poging om het wereldrecord van de Italiaanse keeper Zenga uit 1990 te verbreken was mislukt. Hij had nog veertig minuten zijn doel schoon moeten houden. Nu volgden de veertig slechtste minuten uit zijn carrière.’
Die Zeit heeft zelfs een nieuw woord voor dit wonderdoelpunt van Van Persie verzonnen: ‘Ein FlugkopfballheberTORpedo’. Het Duitse weekblad biedt daarnaast ook wat historische reflectie. ‘‘De koning van Spanje hebt ik altijd geëerd’, zongen de Nederlandse spelers voor de aftrap. Maar uitgerekend zij, wiens voorouders het totaalvoetbal predikten en daarmee de wegbereiders waren van het moderne balbezit-voetbal, gaven haar de dolkstoot.’ De Bijbelse beschrijving van de 1-5 is van dezelfde categorie: ‘San Iker, de heilige keeper Casillas, kruipt achter de ontketende Robben aan. Tevergeefs. Vijf dagen na de abdicatie van de Spaanse koning is nu ook het Spaanse voetbal onttroond.’ Poëzie.
Met ongetwijfeld de herinnering aan de grootste Europese thuisnederlaag van Bayern München tegen Real Madrid afgelopen april nog vers in het geheugen, omschreef De Sueddeutsche Zeitung deze scene nog bonter: ‘Casillas kroop bij de laatste treffer van Robben over het veld als een baby op zoek naar zijn knuffel.’ Der Spiegel wijst er echter op dat dit beeld niet alleen symbool staat voor revanche, maar misschien nog wel meer voor een paradigmawisseling. De Spaanse spelfilosofie is met het beeld van de voor Robben knielende Spaanse doelman uitgestorven. Een mooie gedachte.
Bild meent zelfs dat Super-Robben met zijn Tolländer deze lacune gaan opvullen. Het grootste boulevardblad van Europa noemt Van Gaal cum suis als de nieuwe favorieten voor de wereldtitel. Inderdaad, u leest het goed: Duitse erkenning. Dat pakken ze niet meer van ons af.
Overigens: de hele Duitse pers vond het een Schwalbe van Diego Costa. Geen penalty. Ergo: 0-5.