Razendsnel pakken we de auto in. De laatste tassen worden op de achterbank gegooid en de achterklep van de zilveren Seat Ibiza gaat met moeite dicht. Ik draai het raampje open en voel warme lucht de auto binnendrijven. Mijn zus trapt het gaspedaal hard in en met piepende banden verlaten we Biarritz. Nog twaalf uur tot de finale.
Aan het begin van de vakantie hadden we het elkaar beloofd. Mocht Nederland in de finale komen dan zouden we terug rijden. Een belofte waar we niet meer onderuit konden. Het zou een moment worden dat je niet in het buitenland wilde meemaken: Nederland die de finale wint. A once in a lifetime opportunity. Een moment dat in de boeken zou gaan.
Onze kleren plakken van het zweet aan de stoelen vast en we staan stijf van de koffie. We zijn er. De auto knallen we neer, oranje shirts worden uit de tas gevist en we snellen ons naar de Grote Markt. Een oranje waas lijkt zich over Breda te hebben verspreid. Mijn zus houdt mijn hand vast en samen banen we ons een weg door de mensenmassa naar het grote scherm. “Ahhhh!!!” gillen mijn vriendinnen verrukt. “Je was toch op vakantie?” “Klopt, teruggereden.”
Mijn biertje glijdt bijna tussen mijn handen uit. We zullen toch wel winnen? Een meisje dat zwanger is trekt mijn aandacht en ik loop naar haar toe. “Je moet naar huis”, zeg ik. “Ik zou spontaan een miskraam krijgen van alle zenuwen.” Ze grinnikt: “Niet iedereen geeft zoveel om de wedstrijd.”
Allemaal weten we hoe vier jaar geleden de wedstrijd is afgelopen. De avond liep uit op een catastrofe. Nederland verloor en ik was voor niets uit Frankrijk gekomen. Met hangende schouders zijn we de volgende dag teruggereden naar Frankrijk en deden we alsof de finale zich nooit had voorgedaan.
Afgelopen vrijdag hebben we onze revanche gehad en Spanje met de vloer gelijk gemaakt. Na de overwinning danste ik op het nummer We are the champions alsof het WK al ten einde was met Nederland als de winnaar. Een nieuwe finale hebben we zeker al in het vizier. Maar zullen we niet te overmoedig worden? Hoewel ik wederom tijdens de finale niet in Nederland ben, rij ik ditmaal niet terug.
