Met Loenatik De Moevie (je ziet hem hier bij NPO Gemist) viel in 2002 het doek voor de vijf psychiatrische patiënten uit inrichting Zonnedael. Tussen 1995 en 2001 hielden De Majoor, Bep Brul, Fats, Mevrouw de Haas en Dr. Doolittle honderdduizenden kinderen – en toch ook zeker hun ouders en zelfs volwassenen zonder kinderen – aan de buis gekluisterd en met de bioscoopfilm kregen zij een waardig afscheid. Maar zie, oude liefde roest niet en dus zijn de vijf gekken terug.
Een ontmoeting tussen Martin van Waardenberg (De Majoor) en Dick van den Toorn (Fats) op de set van Sesamstraat leidde tot deze tweede film. Tussen de opnames door mijmerden de twee over hoe het zou zijn wanneer je de vijf patiënten uit de psychiatrische inrichting Zonnedael ruim tien jaar later zou terugzien. Een premisse was er al snel: de vijf ‘loonies’ zouden zijn teruggekeerd in de maatschappij nadat Zonnedael wegens bezuinigingen was gesloten en de zuster (Jacqueline Blom) zou kampen met het empty nest syndroom.
Van Waardenberg – die voor zijn rol in de eerste film overigens een Gouden Kalf-nominatie kreeg – en Karen van Holst Pellekaan (Bep Brul) werkten het uit tot een volwaardig script, Johan Timmers werd bereid gevonden te regisseren en John Buijsman hoefde naar eigen zeggen geen seconde na te denken opnieuw in de huid van Dr. Doolittle te kruipen. Judith Bovenberg bleek helaas door ziekte niet in staat opnieuw gestalte te geven aan Mevrouw de Haas, zij werd vervangen door Catharina Haverkamp.
