Nooit zou ik iemand aannemen als ik wist dat zodra hij om negen uur op het werk zou komen, hij zou klagen dat het zo moeilijk was om om half acht op te staan. Ik wilde alleen mensen voor me hebben werken die precies zoals ik waren.
Al als middelbare scholier stond ik ’s ochtends om tien voor half zeven op. Ik wilde voor lopen op mijn broer en zus, op mijn ouders, die allemaal ruim een uur later op stonden. Zo las ik de krant voor hij ingepikt was door iedereen. Na het ontbijt had ik dan nog een uur om te werken aan mijn eerste bedrijfje (een webshop voor de verkoop van gadgets).
In mijn studentenhuis deed ik hetzelfde. Terwijl het hele huis na een avondje stappen een uur of acht, of tien uur in hun bed bleven liggen (tot in de vroege middag!) stond ik na een uur of vier vijf slaap gewoon weer koffie te zetten. Huisgenoten die incidenteel al om acht uur naast hun bed stonden, vroegen waarom ik zo vroeg op stond. Alsof je een reden moet hebben om vroeg op te staan! Ik moet een reden hebben om in mijn bed te blijven liggen.
Mensen die vroeg op staan, dat zijn ondernemende mensen. En ondernemende mensen heb ik in mijn bedrijfjes (naast de webshop nu ook een bezorgdienst van pakketjes, en een team van fietskoeriers) nodig. Voor mij is vroeg opstaan nog altijd de graadmeter of iemand geschikt is om voor mij te komen werken. Natuurlijk is ondernemendheid voor een van de managementfuncties bij mijn bedrijven belangrijker dan een van de jongens die voor drie à vier uur per dag voor me werkt als fietskoerier. Maar toch, ik wil geen luie mensen in mijn bedrijf.
Om sollicitanten te testen ben ik sinds een half jaar begonnen aan een experiment. Sollicitanten, of ze nu voor het management, middenkader, of uitvoerend werk komen, moeten in de tweede ronde van de procedure om zeven uur op komen dagen. Verrassend genoeg lukt dit maar voor de helft van de sollicitanten. Die vallen dus af. Van de andere helft zie je meteen bij een groot aantal mensen dat ze breeduit gapend bij je aan een veel te sterke koffie van de Starbucks van het station zitten. Die vallen ook af, want die zijn blijkbaar niet gewend om hun wekker te zetten.
Dan blijft er vaak in totaal maar een kwart over. Alleen zij mogen door naar de derde ronde om assessment testen te doen.
Ik merk dat de mensen die ik het afgelopen half jaar heb aangenomen over het algemeen veel harder werken. Ze komen nooit te laat op het werk en ze zijn verrassend genoeg creatiever. En mijn andere werknemers? Ook dat zijn vroege vogels en creatievelingen. Want als mensen langslapers bleken te zijn, dan ontsloeg ik ze zodra het kon. Dat hoeft nu dus niet meer.
Ondernemen, dat is ook creatief zijn met je sollicitatie procedure.
Ondernemers zijn de kurk waar onze economie op drijft., zeker als het crisis is en de bank lastig doet. TPO doet daarom mee aan de campagne Doorgaan van De Amersfoortse, die ondernemers steunt met crowdfunding. En we vragen jou om ook mee te doen. Doe mee aan onze blogbattle ‘Doorgaan’ en steun ondernemers (en jezelf)!
