Politiek

Mensen met een mening – maandageditie

14-07-2014 19:16

“Wanneer een predikant of voorganger met iemand in aanraking komt met iemand die zegt last te hebben van stemmen in z’n hoofd, dan is voorzichtigheid enorm belangrijk. Je kunt bijvoorbeeld niet met het nalopen van bepaalde lijstjes checken of iemand nou wel of niet demonisch gebonden is en of de duivel in persoon invloed op iemand heeft.”

Ds. Rob van Essen geeft aan dat het lang niet altijd zo hoeft te zijn dat iemand ‘demonisch gebonden’ is wanneer deze stemmen hoort. Niet altijd, maar soms ook gewoon wel, natuurlijk.

 

“‘Ben jij wel een volleerd journaliste?” Ik kijk de man aan die dit zegt. Ik laat een stilte vallen en kijk hem aan alsof hij een drol op pootjes is. Dan zeg ik ijzig: “Wat denk je zelf?” De rest van het uur ontwijkt hij me. Mooi zo. Ik kan niet tegen dit soort opmerkingen die volgens mij vooral tegen vrouwen worden gemaakt. Laatst nog stapte ik uit de trein en zei de conducteur: “Lief zijn!” – “Pardon?” – “Ach, ik geef de mensen graag wat mee”, mompelde hij. Dat kan zo wezen, maar iets zegt mij dat hij dit commentaar niet levert aan mannen van 50. Nee, de emancipatie is nog lang niet voltooid. Niet zolang we stelselmatig worden gekleineerd, niet zolang ik de enige vrouw ben op mijn kantoor. Maar hoezeer ik ertegen ageer om als vrouw in een hoekje gezet te worden, soms ben ik gewoon een vrouw. Eentje die niet kan parkeren ook nog. Hoe cliché.”

Rosa Timmer maakt zich in andermaal druk om de positie van de vrouw.

 

“Zwarte Piet: als zich iets tot een kwestie heeft ontwikkeld, waaraan geen politicus de vingers wil branden, is het dat. Op het Binnenhof vertonen de meesten zodra de kwestie ter sprake komt opvallend duikge­drag. Zelfs Pechtold, anders nooit om commentaar op wat dan ook verlegen, rent snel weg als hem de vraag gesteld wordt: hoe kijkt U aan tegen Zwarte Piet?”

Thomas von der Dunk duidt in de Volkskrant de Pietenkwestie als hét taboeonderwerp bij uitstek.

 

“Nou ja! Als allerlaatste geëindigd met de #wkpool van Katholiek Nieuwsblad. *huilendstroopwafelsuitdeelt”

Het gaat Mariska de Haas niet voor de wind.

 

“Je weet niet wat de context is geweest en die is wel heel belangrijk. Ik vind het onaanvaardbaar dat zo’n filmpje zo snel wordt verspreid via sociale media. De politie moet het onderzoek verrichten en de dader moet de kans hebben om zelf naar de politie te gaan. Zo’n man wordt te snel aan de schandpaal genageld en is eigenlijk al veroordeeld.”

Strafrechtadvocaat Niek Heidanus laat zijn licht schijnen op de videobeelden van de wielrenner die afgelopen weekend mogelijk drie mensen het ziekenhuis in sloeg.

 

“Premier Mike Eman ziet zijn minister-presidentschap niet als een functie, maar een manier van intens samenleven met zijn bevolking. Hij heeft de diepe liefde voor zijn land en bevolking van huis uit meegekregen. Ook zijn vader en grootvader waren politiek leider van Aruba en zijn broer eveneens minister-president. In zijn openbare leven heeft premier Mike Eman voor en na de handen geschud van vrijwel iedere Arubaan. Hun vreugde is zijn vreugde, hun verdriet en zorgen zijn zijn verdriet en zorgen. Het is een uniek engagement dat zelden zo intens in de politiek, waar ook ter wereld, wordt waargenomen.”

Strofe uit een persbericht van de Arubaanse minister-president Mike Eman. Vervang Eman door Kim Jong-un en Aruba door Noord-Korea en u ziet de potsierlijkheid van het persbericht.

 

“Hij ziet de onrechtvaardigheid van zijn daad nog steeds niet in. In zijn vertroebelde ogen is vooral hem onrecht aangedaan. De wetenschap dat hij in ieder ander land waar de doodstraf niet bestaat levenslang had gekregen voor deze politieke moord, dringt blijkbaar niet tot hem door, of heeft geen enkele invloed op zijn denkwijze. Zijn starheid is onovertroffen. Hij is ook een engerd. Met oogkleppen op, bovendien.
Veracht hem om die reden.

Vervloek hem desnoods.

En laat het daarbij.”

Rob Hoogland in de Telegraaf over Volkert van der Graaf en zijn kortgeding.

 

“De Amerikanen hebben de goede relatie met hun Duitse bondgenoot op het spel gezet door in zee te gaan met een naar het zich laat aanzien niet erg waardevolle Duitse dubbelspion. Sinds de onthullingen van klokkenluider Edward Snowden had hun toch duidelijk moeten zijn hoe zwaar Duitsland tilt aan spionageactiviteiten op zijn grondgebied. Als de band met Duitsland de regering-Obama echt zo veel waard is, kan ze deze kwestie niet afdoen met obligate vriendschapsverklaringen.”

Het immer anonieme Commentaar in NRC Handelsblad over het Amerikaans-Duitse spionageschandaal.