(foto: screenshot NLR NH-90 rapport)
Als de NS V250 Frya’s van Finmeccanica’s AnsaldoBreda een ramp zijn en de Nederlandse NH-90 helikopters van Finmeccanica’s AugustaWestland ondermeer excessief roesten, is het dan een optie om Finmeccanica’s Alenia Aermacchi de F-35s voor de Koninklijke Luchtmacht te laten bouwen? Antwoord: ja, dat kan goed uitpakken. Mits de verantwoordelijken voor de kwaliteit van Alenia Aermacchi’s C-27J Spartans zoals in Afghanistan gebruikt door de US National Guard, de bouw van de KLu F-35s gaan overzien.
AnsaldoBreda
De ene tak van een multinational is soms de andere niet, en binnen een dochterbedrijf kan het ene product, of de productielijn ervan, het beter doen dan een andere. De ETR 500 hogesnelheidstrein, eveneens gebouwd door een consortium waar AnsaldoBreda in zit, lijkt het beter te doen. Is de V250 in Nederland een ramp geworden, het belette het Canadese Bombardier niet om samen met AnsaldoBreda door te gaan met de ontwikkeling van de V300 Zefiro/ETR1000 Frecciarossa, dat deels gebaseerd is op V250 Frya technologie (met 50 ETR1000s in bestelling).
NH-90 (foto: wiki)
AugustaWestland NH-90
Het Nationaal Lucht- en Ruimtevaartlaboratorium (NLR) heeft een waslijst (.pdf) aan ontwerp-, productie en-of constructiefouten zoals roestproblemen blootgelegd bij de Nederlandse NH-90s. Problemen die zich soms al na 250 vlieguur in zeeconditie manifesteerden. In een aantal gevallen gaat het om het soort corrosieproblemen (galvanische reacties -tevens een probleem voor de JSF/F-35) dat iedereen met enige basiskennis van metalen onmiddellijk zou herkennen. Hoe het dan mogelijk was dat dergelijke fouten bij het ontwerp of productie kunnen zijn gemaakt, en tijdens Nederlandse controle bij aflevering niet zijn ontdekt, of wel, maar eenmaal doorgeven aan hogere echelons kennelijk in een la verdwenen, blijft een raadsel.
Alleen AugustaWestland, en daarmee Finmeccanica de schuld geven, is echter onterecht. De NLR-lijst van geconstateerde (ontwerp)fouten raakt zéker niet alleen AugustaWestland. Het bedrijf zit slechts voor 31,25 procent in het NH Industries consortium dat deze helikopter onder NAHEMA (NATO Helicopter Management Agency) toezicht ontwikkelde. De andere partners in NH Industries zijn EADS/Eurocopter (31,25 procent), Eurocopter Deutschland (31,25 procent) en Fokker Aerostructures (5,5 procent).
AugustaWestland Merlin (foto: wiki)
AugustaWestland EH-101 Merlin
Andere AugustaWestland productielijnen bouwen meerdere versies van een met de NH-90 vergelijkbare helikopter, zijnde de EH-101 Merlin en varianten hiervan. De Merlin is al jaren operationeel en zag veel actie in Irak en Afghanistan. Bij de BBC lezen we in een artikel over het uitsturen ervan naar Afghanistan (zonder voldoende pantsering),
Independent aerospace analyst Andrew Brookes, from the International Institute for Strategic Studies, said he could find no evidence of pilots or commanding officers expressing concern.
“These helicopters are the same that have been flying in Iraq for some years – perfectly successfully, perfectly securely – in operational conditions.”
Ze onvoldoende aangepast voor een specifieke missie uitsturen is niet WestlandAugusta’s verantwoordelijkheid. Of Finmeccanica. Zelfs klachten over omkoping, reden voor India om herrie te schoppen over een bestelling van Merlins, raken de kwaliteit van het product niet, getuige de opmerking in het betreffende Reuters artikel,
The company is competing for the contract to supply 56 helicopters to the Indian navy. New Delhi has not voiced any concerns over the quality of AgustaWestland’s choppers.
Deense klachten over hetzelfde toestel zijn dan wel weer relevant.
SH-60B Seahawk (foto: US Navy)
Overbrugging
Als de Koninklijke Marine ter overbrugging van de NH-90-problemen (mogelijk uitlopend tot 2022) met tweedehands of geleasde Sikorsky Seahawks gaat vliegen, wordt het vermoedelijk een keuze tussen ex-US SH-60B en SH-60F heli’s. Versies die respectievelijk in 1984 en 1989 operationeel werden. De in de loop der jaren geupgrade versies zijn multimissie helikopters, met onderzeebootbestrijding als primaire taak. Het tweetal is o.a. voorzien van een zoekradar, met daarnaast sonar boeien (25 buizen) of alternatief, een dunking-sonar. Beide versies zijn gezien hun laadcapaciteit en upgrades breder bruikbaar dan de reeds afgestoten Lynx heli’s van de Koninklijke Marine.
C-27J Spartan (foto: US Air Force)
Alenia Aermacchi
Als de Nederlandse F-35s in Italië worden gebouwd, betreft het productie door de Finmeccanica poot Alenia Aermacchi. Zou Israël daar aankopen* doen als het bedrijf immer schroot levert? Toegeven, deze relatief simpele M-346 trainer voor de IDF is wat anders dan een F-35 bouwen. Hetzelfde geldt voor het bouwen van Alenia Aermacchi’s C-27J Spartan. Ook al zijn hier qua kwaliteit en betrouwbaarheid positieve zaken over te melden, een C-27J is geen F-35. Onderstaand de veren in een verder voor deze Finmeccanica-poot vervelend artikel (van: www.airforcetimes.com),
However, Air National Guard and industry officials say the C-27Js that have been flying in Afghanistan since last year have used only a small fraction of the more than $60 million in spare parts the unit deployed with the aircraft. Only about $200,000 has been used, according to these sources.
En wat het vliegen betreft, uit een ander airforcetimes-artikel,
(vanaf Kandahar) In the eleven months from August 2011 to June 2012, the C-27Js of the 179th Airlift Wing, followed by the 175th Wing executed more than 3200 missions transporting over 25,000 passengers, and 1400 tons of cargo.
Weinig slijtage en nauwelijks kapotte onderdelen in een zwaar operatiegebied. ‘Ze’ kunnen het dus wel. Zorg voor bewezen ervaren en bewezen capabele mensen op relevante plekken, en onze Made In Italy F-35s gaan het prima doen. Althans, voor zover ze dit van zichzelf kunnen.
* De weg van het Alenia Aermacchi product voor Israël is een lange. Het begon als een Yakovlev Yak-130 waar in samenwerking met Alenia Aermacchi de M-346 uit voortkwam, een twin turbofan aangedreven Advanced Trainer. Niet te verwarren met een andere trainer van dezelfde firma, de M-345, een turbofan aangedreven Basic Trainer, voortgekomen uit de SIAI-Marchetti S.211. Het aerobatic team Frecce Tricolori gaat met de M-345 vliegen. Dit team heeft momenteel Jan Slangen als commandant. Zijn naam erfde hij van zijn Nederlandse vader.
M-345. Als ‘if it looks good, it flies good’ klopt, hoe zou dit dan vliegen? (foto: Alenia Aermacchi)
