De Zweedse kunstenares Anna Odell zorgde in eigen land al voor een mediahype toen ze voor haar afstuderen aan de kunstacademie een psychose fakete en deed alsof ze van een brug wilde springen. Ook haar debuutfilm Återträffen, in Nederland uitgebracht onder de Engelse titel The Reunion, is erg persoonlijk. Ze gaat terug naar haar eigen middelbareschooltijd.
Die middelbareschooltijd was geen pretje voor Odell (foto hierboven), zo leren we tijdens het eerste deel van de film. Daarin zien we een reüniediner van haar klas, twintig jaar nadat de leerlingen elkaar gedag zeiden. Voor Odell het uitgelezen moment om haar klasgenoten te vertellen wat ze twintig jaar geleden al wilde vertellen, maar daar toen de mogelijkheid niet voor had.
Ze confronteert hen met hun gedrag van de negen jaar dat ze bij elkaar in de klas zaten, vertelt hoe zij die tijd beleefde en vraagt om een verklaring waarom iedereen het juist op haar voorzien had. Waar iedereen gedacht had fijne herinneringen op te halen aan hun schooltijd, blijft Odell doorhameren op de pijn die ze voelde toen ze door de rest werd buitengesloten. “We waren slechts kinderen, wisten niet beter”, zegt één van de klasgenootjes voor de boel escaleert en de kunstenares hardhandig de deur wordt gewezen.
