Terwijl de Duitsers wél zeker weten dat ze het écht ‘nie wieder‘ willen en zich met hand- en tand verzetten tegen opkomend antisemitisme, is het in Nederland oorverdovend stil en is het zo vaak gehoorde ‘dat nooit weer’ kennelijk ineens geen Noorden meer waarop het morele kompas moet worden geijkt.
In Den Haag konden donderdagavond jodenhatende ISIS-aanhangers vrijelijk hun gang gang op de openbare weg: “Joden dood, joden aan het gas” mocht worden geroepen, er werden ongestraft Hiltlergroeten gebracht, verslaggevers werden bedreigd.
De politie deed niets, de burgemeester vond het zelfs een prima demonstratie waar “geen grenzen werden overschreden”.
Hoe groot kan een tegenstelling tussen aan elkaar grenzende landen zijn? In Duitsland verzet tegen jodenhaat, in Nederland een stil goedkeuren.
Sterker nog, het stilwzijgend goedkeuren van een kwaadaardig antisemitisme dat, zeker de laatste weken, afkomstig lijkt te zijn van islamitische groeperingen komt doorgaans van dezelfde linkse lieden die normaal zo tegen ‘fascisme, racisme en xenofobie’ zeggen te zijn.
Internationale socialisten, socialisten, sociaaldemocraten, Groenlinksers en sociaalliberalen, altijd bereid te wijzen op het ‘dat nooit weer’ waarop Europa is gebouwd wanneer ‘extreem rechts’ dreigt zich te intolerant op te stellen tegenover allochtonen of moslims zijn nu ineens ziende blind, horende doof en al pratende verstomd.
Organiseer met 200 PVV-aanhangers, vijftien neo-nazi’s, prinsenvlaggen, wat Hitlergroeten en een ‘minder, minder, minder’-spreekkoor in Den Haag en een legermacht van ME en politie is bereid om de golf van haat te stuiten, om nog maar te zwijgen over de woede die couranten en journaals tot een week daarna zullen ventileren over de onmenselijke schending van tolerantie en het samenleven zoals we dat ooit ‘hadden afgesproken met z’n allen in dit land.’
Maar organiseer met 200 ISIS-aanhangers (ISIS is de hedendaagse variant van de SS-einsatzgruppen), vijftien extremistische anti-semieten, jihadvlaggen, Hitlergroeten en een ‘alle joden aan het gas’-spreekkoor in Den Haag en er komen zes agenten, nul tegendemonstranten en een handjevol pers.
Met de kwispelende goedkeuring van een burgemeester die kennelijk geen enkele vergelijking wil zien tussen neo-nazistisch antisemitisme en islamitisch antisemitisme.
Waar blijft eigenlijk de open brief van de adjunct-hoofdredacteur van RTL Nieuws om de wereld te vertellen dat ‘dit echt niet kan!’.
Waar blijft BNR-hoofdredacteur Sjors Frölich om te eisen dat er een cordon sanitaire om de radicale islam wordt geplaatst?
Waar blijft de overmacht aan ‘sociale’, ‘betrokken’, ‘verschillige’ en ‘tolerante’ fatsoenlijke mensen, bruggenbouwers en polderaars, om te zeggen dat ‘we dit niet moeten willen in Nederland’ en dat ‘anders de treinen weer naar het Oosten gaan rijden’?
In Duitsland was de geschiedenis zo hard, zo gruwelijk, zo onmenselijk en onoverkomelijk dat antisemitisme voorgoed een kwaad is en blijft dat hoe dan ook moet worden bestreden. Terecht, omdat Europa op ‘de as van de Shoa is gebouwd’ (precies de reden waarom u vóór Europa moet zijn, aldus de sociale en betrokken bruggenbouwers, weet u nog?).
In Nederland was de geschiedenis even hard, gruwelijk, onmenselijk en onoverkomelijk. Daarvan getuigen de talloze monumenten, beelden, exposities, literatuur, film, dagboeken en vele jaarlijkse herdenkingen. Terecht, omdat ook Nederland deel uitmaakt van hetzelfde op de as van de Shoa gebouwde Europa.
Maar absurd genoeg is in Nederland het ene antisemitisme nog altijd het andere niet. Er is kennlijk nog altijd lieve vrede in het Europa van de overwonnen Shoa.
Misschien dat het onderhand tijd wordt voor Nederland om zichzelf een Nobelprijs voor de Vrede toe te kennen. Als dank voor de mooie illusie waarin ze nog altijd zonder zorgen leeft.
Ondertussen, in de Nederlandse media…
Het idee voor de twee illustraties is afkomstig van Jaap Jansen.
