De dagen na de aanslag hoefde je in gezelschap alleen maar “zo dat vliegtuig” te zeggen en de aanslag in de Ukraine werd met emotie besproken. Een nationaal trauma was geboren. We zagen de rouwstoeten met duizenden Nederlanders langs de A2 live op TV, hielden een minuut stilte en Nederland was naast verdrietig vooral boos, heel boos. We eisten te weten te komen wat hier gebeurd was, Rutte voorop, en dus ging “de onderste steen boven komen”.
Gelukkig was er meteen een verdachte in het vizier. Een “enormous amount of evidence of Russian involvement“, sprak MinBuZa VS John Kerry nog geen 24 uur later. Het NOS journaal, Nieuwsuur en de andere Nederlandse kwaliteitsmedia wisten het ook zeker: de Rus had 187 Nederlanders omgebracht. Poetin werd public enemy Number One (Newsweek), de koude oorlog werd weer opgewarmd en niets anders dan deze tragedie en het onderzoek zou de komende tijd hét issue zijn.
En nu, een paar weken later, is het stil. Als je het nu over een vliegtuig hebt is het niet onwaarschijnlijk dat de reactie iets is in de trant van “ja vier uurtjes, Las Palmas je bent er zo, en het is toch meteen een heel andere wereld.”
‘Informatie van de VS, een regering die aantoonbaar meerdere oorlogen met gefabriceerde bewijzen is begonnen’
Ja, we gaan weer herdenken op 10 november, daar zijn we goed in, maar verder is de vliegtuigaanslag-die-we-nooit-zullen-vergeten langzaam al een plaatsje gezakt in onze gedachten. Hoe komt dat? Omdat de media de schijnwerper al weer op een andere hotspot heeft staan.
I believe democracy flourishes when the government can take legitimate steps to keep its secrets and when the press can decide whether to print what it knows.
— Katharine Graham, Washington Post owner speaking at CIA’s Langley Base
Maar hoe zit het nou met de keiharde bewijzen van een Russische aanslag? Met dat tot de op de bodem uitzoeken?
Veel verder dan een amateuristische satellietkaart van de VS zijn we niet gekomen. Maar dit “bewijs” en andere “feiten” uit de Amerikaanse koekjesfabriek wordt door veel media nog steeds als waarheid overgenomen en vormt ons beeld. Dit is dus informatie van een regering die aantoonbaar meerdere oorlogen met gefabriceerde bewijzen is begonnen.
Die Weapons of Mass Destruction van Saddam waar Colin Powell mee wapperde bij de VN voor de inval in Irak in 2003? Bleek een hoax. Herinnert u zich nog de verpleegster die dat hartverscheurende verhaal deed over baby’tjes uit couveuses gestolen door Iraakse soldaten en daarmee de Irak invasie van 1992 op de kaart zette? Verzonnen van A tot Z. Meisje bleek een dochter van de ambassadeur van Koeweit in de VS. Maar het beeld van de griezelsoldaat met z’n graaiklauwen in de couveuse beklijft.
‘Heeft de NRC hier onderzoek naar gedaan, om onze geest te slijpen? Essentiële info zoals de jarenlange miljardensteun vanuit de VS en EU om verzet op te bouwen: gezien op het Achtuur Journaal?’
Toegegeven, een sterke spin van consultant Hill and Knowlton. Die doen dat graag voor u deze consultants, verhaaltjes verzinnen. En verdomme, in de Oekraine worden we ook weer getrakteerd op dubieuze verhalen. De YouTube-video’s van de rebellen, president Yanukovich die snipers op eigen burgers schoot? Bleek niet te kloppen, maar weg is de man. Zouden die PR-consultants hier ook weer actief zijn?.
Worden zulke bedrijven eigenlijk ooit aangesproken op het bakken van leugens waar massa-ellende uit voort komt? (Irak: geschatte aantal burgerslachtoffers boven de 500.000). Wat denkt u dat er gebeurt als u als consigliere tegen scheutige tarieven valse rapporten zou fabriceren op basis waarvan vele mensen het leven zouden gaan laten?
Heeft de NRC hier onderzoek naar gedaan, om onze geest te slijpen? Essentiële info zoals de jarenlange miljardensteun vanuit de VS en EU om verzet op te bouwen: gezien op het Achtuur Journaal? De bommen op het stoute want graag onafhankelijke Oost-Oekraine waarbij meer mensen omkwamen dan bij MH-17? Het persoonlijke bezoek van CIA chief Brennan, toen hij onder een valse naam naar Oekraine reisde?
Onze media hielden het weer lekker simpel. Dat is de hele sfeer rondom deze gebeurtenis, je gaat mee met de gangbare theorie, zo niet dan deug je eigenlijk niet.
The smart way to keep people passive and obedient is to strictly limit the spectrum of acceptable opinion, but allow very lively debate within that spectrum—even encourage the more critical and dissident views.
– Noam Chomsky
En steeds weer onder de paraplu van ‘arme burgers redden’. Zoals nu weer in Irak. IS doet gruwelijk tegen onschuldige burgers, we kunnen daar toch niet langer van wegkijken zeker, en hup, het grote ingrijpen om humanitaire redenen is weer begonnen. Telkens is het script hetzelfde, inmiddels even voorspelbaar als een Paul Ruven-film.
Maar waarom zijn die barbaren van IS ineens zo krachtig? In Irak werden op bevel van de VS- defensietop tegen alle adviezen in Iraakse soldaten van de ene op de andere dag ontslagen, tienduizenden zwaar getrainde, werkloze krijgers in een opengescheurd land.
Wat gaan die doen denkt u? En heeft u al eens goed gekeken naar de voertuigen van IS? Irak-veteranen verklaren nu dat ze steeds maar materieel moesten leveren aan allerlei opstandelingen terwijl ze vaak geen idee hadden wie wat ermee gingen doen.
Moderne oorlogsvoering is vooral business en vaak jarenlang gepland. Soms krijgen we daarin een zeldzaam kijkje.
We’re going to take out seven countries in 5 years, starting with Iraq, and then Syria, Lebanon, Libya, Somalia, Sudan and, finishing off, Iran
– 4 star U.S. Army general Wesley Clark, in 1999
Sputtert er een keer iemand tegen deze koers, zoals Wouter Bos in een helder moment bij de Afghanistan-kwestie, dan worden omringende ambtenaren en politici bespeeld. Zo gingen onder anderen Pechtold en Boekesteijn op bezoek bij CS Generaal Petraeus. Van het Wikileaks-verslag darover druipt de onderdanigheid af. Dat is toch om je kapot voor te schamen. Zouden ze ook nog een klein tinnen soldaatje hebben meegekregen?
Eenmaal op het slagveld aanbeland komt het woord tot ons via embedded journalisten. Dat is net zo journalistiek als wielerverslaggeving bij de Tour de France. Lance Armstrong indringend vragen of hij echt echt geen dope gebruikt. Te oppervlakkig, en te weinig kritisch, dat zijn de traditionele media steeds meer. Hoeveel moeten ze nog verder verzaken voordat ze het label ‘kwaliteit’ eens inleveren? Een gevoel van desoriëntatie bij velen is het gevolg. Fast food journalistiek is lekker makkelijk en verslavend maar uiteindelijk leeg.
Vandaag blijkt dat de onderste-steen-komt-boven van Rutte in realiteit meer een gooi-er-nog-een-kuub-zand-over is. Hier zit een spectaculaire reden achter. Die ziet u vast vanavond in het Achtuur Journaal.
@petervlemmix is documentairemaker.
Naschrift van Hill and Knowlton Strategies: “Ons bureau is absoluut niet betrokken bij welke Oekraïense partij dan ook in het huidige conflict, noch bij de Russische overheid in dit conflict. Wel hebben wij een kantoor in Kiev – maar ook in Moskou.”
