Donkere politieke wolken hangen boven de internationale sport – deze zomer vanwege de oorlog in Oekraïne, de ramp met de MH17 en de positie van Rusland. Het WK voetbal van 2018 wordt daarom vooral het WK geopolitiek.
Keert de Koude Oorlog terug in de sport? Wie de afgelopen week keek naar het WK judo en het WK roeien in respectievelijk Rusland en Amsterdam kan hierop geen duidelijk antwoord geven.
De judoka’s moesten zich verantwoorden voor deelname; de roeiers niet. De judoka’s moesten nadenken – geheel hypothetisch overigens, weten we nu – wat ze zouden doen als ze Poetin zouden tegenkomen bij een prijsuitreiking, waar niemand de vraag stelde wat de roeiers van plan waren als het Russische volkslied zou klinken na het winnen van een gouden medaille. Wat voor het ene evenement een politiek probleem was, maakte elders niets uit. Het is weinig consequent.
Het is geen verstandige houding, want tijdens de Koude Oorlog van vorige eeuw werd de sportwereld door haar politieke naïviteit al eens de speelbal op het geopoliteke veld. En dat dit opnieuw dreigt, zagen we afgelopen jaar tijdens de Winterspelen.
In november vorig jaar zei NOC*NSF-directeur Gerard Dielessen dat hij veel respect had hoe Poetin de Winterspelen in Sotjsi organiseerde, maar vorige maand was dat compleet anders toen hij op zijn weblog schreef over het bezoek van de Russische leider aan het Holland House. ‘Terugkijkend naar de Olympische Winterspelen kan ik, eerlijk is eerlijk, niet anders dan met gemengde gevoelens terugkijken op die memorabele ontmoeting met Poetin.’
Met de huidige internationale spanningen mogen we er rekening mee houden dat er nieuwe politieke problemen komen voor de internationale sport. Het geopolitieke hoogtepunt van de komende jaren wordt ongetwijfeld het WK voetbal van 2018 in – jawel – Rusland. Na de Olympische Spelen is dit tenslotte het grootste sportevenement ter wereld en daarmee het ideale podium voor machtspolitiek.
Poetin leverde deze week een bijdrage aan dit debat met de opmerking dat sport en politiek niets met elkaar te maken hebben, wat volgens hem door de FIFA wordt beaamd. Politieke krachten aan de andere kant van het veld beraden zich juist op een boycot of andere maatregelen. Het WK voetbal van 2018 wordt daarmee het WK geopolitiek, met de internationale sport als grote verliezer.
De internationale sportwereld laat zich gijzelen door de wereldpolitiek. Mijn uitgebreide historische en politieke analyse staat op Blendle – hier lezen voor 28 cent
