Alsof de wereld nog niet overgoten was met ellende betraden ze de zomer van 2014 langzaam, stil en sluw de nieuwsuitzendingen, de krantenkoppen en talloze nieuwssites. De tijd dat nog niemand van hun bestaan af wist lijkt zo lang geleden, maar is opeens zo heilig. Ik heb het over de terroristen van de Islamitische Staat.
Flashback, 2 mei 2011. Alle televisiezenders hadden het nergens anders meer over en telefoons stonden roodgloeiend. Het was de dag dat president Barack Obama bekend maakte dat Osama Bin Laden gepakt was. De almachtige, bebaarde leider van Al-Qaida – die andere islamitische terreurgroep. Deze Amerikaanse genadeslag kwam zó onverwachts dat het een tijd stil bleef rond het moslimterrorisme.
Alhoewel, een tijd? Jarenlang! Totdat enkele maanden geleden opeens een verovering in Irak begon, door -jawel- een islamitische terreurgroep. Het was echter niet Al-Qaida. Het was de Islamitische Staat, ook wel afgekort tot IS, bestaande uit een groep radicalen die zich hadden afgescheiden van Al-Q (wat overigens nog een vrij fancy afkorting is, nietwaar?).
Toen het fenomeen van de Islamitische Staat zich aan mij op dramatische wijze presenteerde baalde ik enorm als één van de trotse vijftienhonderd Nederlandse ahmaddiyamoslims. Het bleek al snel dat Islamitische Staat verder gaat dan wat we ooit eerder hebben gezien – of misschien wel terug in de tijd, met middeleeuwse taferelen als openbare massa-executies, en niet te vergeten, de opzienbarende video van de onthoofding van Amerikaanse journalist James Foley.
Des te meer reden om te balen. Om het feit dat deze terreurgroep wéér de Islam associeert met moorden, dood en verderf. Om het feit dat deze terreurgroep wederom Geert Wilders en cohorten voedt met meer dan genoeg stof waarom de Islam een “achterlijke ideologie” is. Om het feit dat “islamitisch” in de naam van deze terreurgroep zit.
Enkel dat wat Islamitische Staat doet is mijns inziens níet islamitisch.
Als je een van de critici of sceptici van de islam bent zul je je afvragen: “Waarom is hetgeen IS doet dan níet islamitisch? De Koran predikt toch dood en verderf?”
Dat is niet zo. Dat staat nergens letterlijk in de Koran. Het is hoe men het interpreteert. Omdat het boek zo oud is, laat het veel ruimte over voor interpretatie. De strijders van IS, en overigens ook van Al-Qaida, interpreteren de Koran blijkbaar op deze manier, vol met haat en terrorisme. Maar dat is hun keuze, niet de keuze van de islam. Overigens zegt de Koran wel dat men zou moeten proberen om zoveel mogelijk mensen tot de islam te bekeren, maar dat zegt de Bijbel ook over het christendom, dus dat maakt de islam niet anders.
Wat doet de ware moslim dan wel? De ware moslim heeft lief. De ware moslim wil vrede. Vrede in de hele wereld. Vrede in Syrië, vrede tussen christenen en moslims, vrede tussen Oekraïne en Rusland en zelfs vrede tussen Israël en Palestina. De ware moslim doodt niet, ook niet de anders- of ongelovigen. De ware moslim heeft het beste voor met iedereen. Maar om een ware moslim te zijn, is de kunst de Koran juist te interpreteren: op deze vredelievende manier.
Islamitische Staat doet dat niet. Maar waarom heet zij dan toch “islamitisch”? Misschien is het gewoon een groepje gekken en weten ze dat zelf ook wel, maar verschuilen ze zich achter een religie. Misschien is het een poging tot een ‘hervorming’ binnen de islam. Mij is het onduidelijk. Het enige wat ik zeker weet is dat mijn islam door de Islamitische Staat wordt gestolen, net als de islam van de miljoenen andere vredelievende en normale moslims over de gehele wereld. En dat is écht om te huilen.
Oh, en wat mij betreft dopen we IS om tot “pseudo-Islamitische Staat”. PIS. Ook een fancy afkorting.
Post scriptum: Met deze uiteenzetting distantieer ik mij van de praktijken van Islamitische Staat en vraag ik mijn lezers, moslim of niet-moslim, hetzelfde te doen.
Abdul-Aziz is een pseudoniem. Echte naam bij de redactie bekend.
