“Je mag álles meenemen wat je wil, als ík het maar een plekje mag geven, alleen liever géén IKEA-dingen meer. Daarvan wil ik juist minder-minder.”
Fleur Agema gaat samenwonen, maar sommige dingen die haar vriend wil meenemen komen er bij haar niet in.
“We zijn nog steeds gek op elkaar en ik zal ook altijd gek op haar blijven, dus wie weet. Voor nu is het is over, maar de connectie is er nog.”
Alain Clarke (35) en zijn Roza (24) zijn uit elkaar, maar de zanger houdt de deur op een kier. (Anp/BuzzE)
“Als iemand Volkert van der G. doodschiet of wurgt, zal ik er geen traan om laten. Ik denk dat ik daar met een paar vrienden een biertje op drink. Wat een geweldige klootzak is hij.'(…) Oh, wat haat ik dat loeder. En niet eens spijt betuigen. Of excuses aanbieden. Nee, meneer wil van zijn band af…Het is voor die bastaard te hopen dat ik hem nooit tegenkom. Want ik sluit niet uit dat ik hem dan zelf vermoord.”
Wilibrord Frequin heeft een column in de Panorama en dat is onze collega’s bij Glamorama niet ontgaan.
“Bloedgeld, aldus het jochie wiens werkgever bijna een miljoen subsidie graaide van Stichting Democratie en Media, met echt ALLEEN MAAR correcte babyboomosauriërs in het bestuur. Bloedgeld, dat is geld dat bedoeld is voor pluriformiteit in de media pompen in het MILJARDSTE lauwe GoedVolk-initiatief om zo veel mogelijk de enig juiste mening voor het voetlicht te brengen. En voor het Van Gogh eerbetoon de Nacht van de Polemiek had die mooie stichting, met in het bestuur oa de knettergekke rancuneuze mannenhatende pot Marjan Sax doch dit terzijde, opeens geen geld meer, de vaste bijdrage van drieduizend euro kon er niet meer af. HEEL GEK. Nouja, hij is ook alweer erg lang dood he, de enige man die het bestaansrecht van een belangenclubje voor ‘democratie en media’ op een ietwat confronterende manier aantoonde. Jammer wel dat deze stichting haar, oh nee wacht, onze, en dus ook MIJN met reclamebloedgeld verdiende centjes dan in de correspedant steekt waar hardwerkende mediamensen kunnen lezen dat hun geld, waar zij hun nek voor uitsteken, door een melkmuil die NOG NOOIT een bij benadering brisant, opmerkelijk, confronterend en/of ophefmakend stuk schreef ‘bloedgeld’ wordt genoemd. Er ligt een krant naast me terwijl ik dit tik, op de voorpagina een foto van twee opgepakte jihadis die mij beiden persoonlijk bedreigd hebben. Ingerekend wegens het beramen van een aanslag en recruteren voor jihad. De afgelopen maanden hebben mijn collegas en ik ettelijke scoops en feiten over deze heren gebracht, tegen persoonlijk risico en met meer maatschappelijke impact dan het pretentieuze ‘voorbij de waan van de dag’ suikerspinnen gedoopt in valium idealisme van de Bregmanii van deze wereld. En hoe betalen wij de hypotheek? Met reclame-inkomsten verkregen doordat mensen ons werk graag willen lezen. Een gevoel dat Bregman niet zal herkennen. En als dat bloedgeld is, dan is me dat duizendmaal liever dan taxpoet van een grachtengordelclub die denken dat ze met geldinfusen aan platformen die zeggen wat zij willen horen de realiteit nog even uit hun snel verduisterende, krimpende wereld kunnen houden. TFOE. Nu weer bloedgeld verdienen. Ik wel.”
Geenstijl’s Annabel Nanninga las een (veels te lang) artikel van Rutger Bregman op De Correspondent waarin Bregman het op eigen benen staan van een kwaliteitscourant door nieuwe advertentiemodellen uit te proberen vergelijkt met het aannemen van ‘bloedgeld’ (lol). En daar vindt @ananninga dan weer wat van, zodat nu iedereen pret heeft met De Correspondent. Citaat uit Facebook-comment. (De dagelijkse Mensen met een Mening wordt trouwens mede mogelijk gemaakt door onze in bloedgeld betalende adverteerders. Verzamel ze allemaal!)
“Zoals Pim die halfzachte PvdA’er Melkert destijds in het nachtdebat na de gemeenteraadsverkiezingen aanpakte was smullen. De opmerking: ‘Meneer Melkert, heeft u het niet naar Uw zin?’ Geweldig. Pim zou Nederland wakker geschud hebben. De sarrende Marokkaantjes hadden bij hem geen schijn van kans. De vrouw van het juweliersechtpaar uit Brabant, die twee overvallers doodschoot, zou op het Catshuis gehuldigd zijn. Wat een feest zou het onder Fortuyn zijn geworden. Geen gesikkeneur, maar duidelijke maatregelen. Geen oeverloze discussies, maar zaken snel oplossen. Goddomme, wat zouden we genoten hebben van Pim als premier. En door dat varken van Volkert van der G. hebben we dat allemaal gemist. Wat een enorme boerenlul.”
Andermaal Willibrord Frequin in zijn column in de Panorama.
“Je kunt voor technologische vernieuwing zijn, en toch tegen dit soort technomaffia. Het probleem is namelijk niet de techniek, maar de toepassing. Het enige innovatieve aan die deel-economiebedrijfjes is dat ze heel veel geld vragen voor het koppelen. Echte technologische vernieuwing zou zijn als de ‘middle man’ wordt overgeslagen. Maar bij Uber en Airbnb blijft juist veel geld aan de strijkstok hangen van de derde partij.”
Het enige nieuwe aan Uber en Airbnb is dat ze veel geld vragen (SCHANDE! SCHANDE! SCHANDE!) voor het koppelen, schrijft Arjen van Veelen in NRC Handelsblad.
“Ik ben nooit zuur of wanhopig geweest, dat is een beeld dat is gevormd door de media. Voorbeeldje: ik was gevraagd voor een item in RTL Boulevard en ik hielp na afloop de geluidsvrouw met het naar de auto dragen van haar apparatuur. Gewoon een galant gebaar. Hoor ik dat later in de uitzending terug als ‘Henny was zo blij dat hij weer eens op tv was, dat hij maar hielp te sjouwen met apparatuur en zelf de camera wel had willen vasthouden.’ Dat vind ik zó laag!”
Henny Huisman was not amused met RTL Boulevard.
