Voor Eric Bana geen fotomodellen, Ferrari’s en filmprijzen. Eén keer per jaar komt hij over uit Melbourne om in een productie (nu in de griezelaar Deliver Us From Evil) kont te schoppen. ThePostOnline sprak de Aussie in Los Angeles.
Je schijnt Los Angeles te háten?
“Ik heb nooit de ambitie gehad om hier te wonen. Ik ben redelijk ouderwets: mijn thuis is, waar ik vandaan kom. Melbourne dus. Ik probeer doorgaans heel scherp Los Angeles in – en uit te vliegen. Ja, hoe minder hier, hoe beter. Trouwens, ik loop in LA alles. Ook naar dit interview. Vinden mensen bizar, haha.”
En je rijdt nog in je veertig jaar oude auto?
“Ja, een Ford Falcon uit 1974, een model dat alleen bij ons in Down Under bestaat. Ik kocht ‘em toen ik vijftien was voor 1100 dollar. Nu doe er vooral classic races mee, in Tasmanië enzo. Jonge, ik ben zo gek met die wagen, dat ik er zelfs een complete documentaire over heb gemaakt, Love The Beast. En tijdens de montage kwam ik er van schrik achter dat die bak voor mij net zo belangrijk is, als, uh, mijn familie. En dat ik toch het liefst automonteur was geworden.”
Of anders Navy SEAL, toch?
“Voor Black Hawk Down heb ik intensief tijd doorgebracht met die jongens. Het was een totale eye-opener voor mij. Goed, ik wist dat er veel fysieke en ook mentale eisen aan die militairen werden gesteld, maar het is eigenlijk bovenaards en onmogelijk. Ik heb er bij de Navy SEAL’s en ook in Australië bij de SAS zelfs diepe vriendschappen aan over gehouden. Ik ben ook speciaal naar Afghanistan gevlogen om ze een private screening van Star Trek aan te bieden. Geloof het, of niet, die jongens houden heel erg van SciFi.”
Maar van origine ben je eigenlijk stand-up comedian en geen action-hero?
“Ja, ik heb in Australië zo’n tien jaar op het podium gestaan en vaak harde grappen gemaakt. Op televisie had ik ook mijn eigen sketchshow. Mijn grootste inspiratie om komiek en acteur te worden was Richard Pryor. En toen ik Mad Max zag wist ik het zeker: ik moet een keer naar Hollywood, waar ik tot op heden één keer in een comedy zat, Funny People van Judd Apetow. Ik krijg ze aangeboden, hoor, maar ik vind de meeste gewoon niet grappig.”
Je doet sléchts één film per jaar…
“Ja, en de rest van de tijd spendeer ik met mijn gezin. Ik ben een familie-man.”
Zoals de horror-film Deliver Us From Evil…
“Ik heb nog nooit een horror-film gemaakt en deze triggerde mij meteen. Ik ben hier een keiharde NYPD-agent in The Bronx, die – en ik ga niet teveel weggeven – geconfronteerd wordt met occulte verschijningen. En ja, allemaal waargebeurd! Veel van dit soort filmproducties wordt overigens goedkoop geschoten in Toronto, of New Orleans. Deze goddank niet. We bleven in The Bronx en die couleur locale voegt enorm veel suspense en huiver toe aan de film.”
En nu ben je een believer…
“Ja, ik was aanvankelijk een enorme scepticus. Net zoals mijn personage en daarom heb ik die rol ook uitgekozen. Maar tijdens de research kreeg ik van de regisseur een aantal video’s met échte occulte gebeurtenissen. Heel eng. Wát het was, verklap ik niet, maar ik heb er letterlijk weken lang niet van kunnen slapen. We hebben daarnaast alles ’s nachts gefilmd op vrij lugubere locaties in The Bronx. Tel daar al het bloed en de horror bij op en je komt vanzelf op een, eh, ander level. Ja, Deliver us From Evil is intelligente feel bad horror.”
Spielberg castte hem als Mossad-killer in zijn true-faction-verhaal over de Israëlische wraak op de Palestijnse aanslag tijdens de Olympische Spelen van ’72.
Het (Australische) filmdebuut van Bana als kale getatoeëerde motordude. Fan Brad Pitt wilde de heftige Eric meteen hierna in zijn film Troy hebben. Aldus geschiedde.
Eric als SEAL in Ridley Scott’s hyper-realistische interpretatie van een even moedige als wanhopige reddingsoperatie in Somalië, die destijds CNN dagen beheerste.
Spion Bana moet aan de bak na een terreur-aanslag op een Londense markt. In een schimmige vriend/vijand-speurtocht ontmoet hij vervolgens ook nog z’n ex.
Ang Lee’s interpretatie van een schizofrene superhero. De productie was zwaar (Eric Bana’s – groene – zweet spat van het scherm) maar rijpt met de jaren.
Een getormenteerde NYPD-detective (Eric Bana) en een priester met de looks van een ruige grunge-gitarist (Edgar Ramírez), die samen na een alcoholische ontmoeting in een bar occulte moorden proberen op te lossen. Het kan in Deliver Us From Evil, dat in een groezelige Bronx, keurig de schriksjablonen afwerkt, maar overeind blijft dankzij een ultra-sterke cast, met bijvoorbeeld Community-grapjas Joel McHale als Bana’s politiepartner. De uitstekend gekozen soundtrack met o.a. Doors-songs voegt veel toe aan de suspense en sfeer.
Deliver Us From Evil draait vanaf donderdag 18 september in de bioscoop.
