Hoe beschrijf je een liefde voor boeken in een boek zonder te vervallen in een dwepende odebundel? Precies, je verzint er een goed verhaal omheen. Literatuur is een geliefd onderwerp in de literatuur, maar Gabrielle Zevin weet haar liefde voor verhalen op een bijzondere manier uit te lichten in De verzamelde werken van A.J. Fikry.
De verzamelde werken van A.J. Fikry gaat over, je verwacht het niet, A.J. Fikry. Een norse maar vooral nogal eigenzinnige boekhandelaar op Alice Island, Amerika. Er zijn meer genres waar hij een hekel aan heeft dan genres die hij wel leuk vindt. En dat is zijn standaard: moet hij een genre niet, dan slaat hij het niet in. Nog niet zolang geleden is hij zijn vrouw verloren, waardoor hij alleen maar norser en zelfs ietwat alcoholistisch wordt. Tot hij Amelia, vertegenwoordiger van een uitgeverij ontmoet. Daar begint het verhaal.
Dat klinkt als een gezapig liefdesverhaal, maar het is alles behalve dat. De twee ontwikkelen bovenal een interessante vriendschap. Dat is niet het enige wat Fikry uit zijn depressie helpt: op een dag wordt er een klein meisje in zijn winkel achtergelaten. Hij besluit haar op te voeden. Maya, zo heet het meisje, sleept hem uit zijn isolement.
Aan het begin van ieder hoofdstuk begint Zevin met een stukje tekst over een boek of verhaal. Ze vertelt er vanuit Fikry’s perspectief een interpretatie, les of een stukje geschiedenis bij. Al snel wordt duidelijk dat hij de mooiste verhalen voor Maya verzamelt, de verzamelde werken van A.J. Fikry. Het zijn stukjes wijze tekst of leuke feitjes, maar Zevin weet ze zo op te schrijven dat ze geen vervelend pretentieuze lading hebben. Ze passen bij het karakter dat ze schetst. Ook wordt de liefde voor literatuur, of die nou van de auteur of van Fikry is, duidelijk.
Wat Zevin iets minder handig doet, is dat ze vanuit verschillende perspectieven vertelt, en dan vooral vanuit verschillende personages. Binnen een alinea kan ze vanuit Amelia naar Fikry springen, om meteen weer alles door de ogen van Maya te laten zien. Het zou iets virtuoos kunnen opleveren, maar omdat er nergens vanuit de ik-persoon wordt verteld en er daarom ook wel eens vanuit de lezer wordt gekeken, is het maar een beetje rommelig. Er zijn creatievere manieren om de gedachten van alle personages op papier te zetten.
Ondanks dat is De verzamelde werken van A.J. Fikry een heerlijk wegdroomboek. Het leest niet moeilijk maar valt ondanks dat niet weg in een suf of cliche verhaal. Daarbij ontwikkelt de lezer steeds meer sympathie voor Fikry, uiteindelijk toch de echte hoofdpersoon van dit boek. Je gaat langzaam van zijn norse karakter houden.
Benieuwd geworden? ThePostOnline geeft een exemplaar weg! Wat moet je doen? Mail jouw favoriete verhaal of boek en waarom naar [email protected] ovv. De verzamelde werken van A.J. Fikry.
