Move over filmacademievlerkjes. Goede films spelen zich af in de provincie en worden geregisseerd door kundige kunstacademen en geschreven door verstrooide Jennifer Lawrence typjes.
Zeven jaar geleden stond hij hier met een Gouden Kalf tussen zijn benen. Toen was hij grieperig en had hij bijkans een burn-out omdat hij worstelde met een script. Nu staat hij te stralen naast een vrouw met een gouden Kalf in haar armen. Marcel Hensema, hoofdrolspeler uit successerie Hollands Hoop, viert het filmlaureaat van regisseur Dana Nechushtan.
Hollands Hoop is genomineerd in drie categorieën en Nechushtan heeft de prijs in de categorie ‘Beste Televisie Drama serie’ net in ontvangst genomen. Voor Hensema, die geen Kalf won voor zijn rol in de serie, is deze avond toch een aha-erlebnis. In 2007 veroverde de Winschoter een Kalf voor beste bijrol in de film over Herman Brood. Hensema speelde toen Koos van Dijk, de oud-manager van Brood en ex-buurman van de snackbar van zijn ouders in Winschoten.
’Maar Groningen heeft opnieuw gewonnen’, glundert de man die op dit moment door het land toert met een theatervoorstelling over zijn Groningse jeugdjaren. Hollands Hoop werd opgenomen in het desolate Groningse Overschild in een leegstaande boerderij. Nechushtan: “Je kunt daar fantastisch draaien en je krijgt de volledige medewerking van de gemeente. De mensen in Groningen vinden het nog leuk als ze een cameraploeg zien.”
Hollands Hoop kwam overigens mede tot stand met het steunfonds Groningen Promotie.
“Groningen is het nieuwe Hollywood!”, reageert Saskia Diesing. De uit Winschoten afkomstige regisseur veroverde een kalf voor regie van de film Nena. Nena speelt zich af in de grensregio en is grotendeels gefilmd in het oneindige laagland bij de Duitse grens waar ook Hollands Hoop werd opgenomen. Het verhaal gaat over een pubermeisje dat opgroeit met een vader die zelfmoord wil plegen. “We sliepen in zomerhuisjes in De Wedde. Daar verbleef de crew ook van die Herman Brood film”, vertelt Diesing. In totaal was Nena in de race voor vijf kalveren. Hoofdrolspeler Abbey Hoes won de prijs voor beste actrice. De in Emmen opgevoede actrice houdt van het platteland, maar kreeg weinig mee van de idyllische filmlocatie. “Ik werd ’s ochtends in de auto naar de set gebracht”, zegt de winnares. “Maar ik heb een afwijking: als ik in een auto stap, val ik in slaap.”
Op elke filmprijsuitreiking heb je iemand die zijn emoties niet onder controle kan houden. Dat zijn de mooiste momenten van zo’n avond. In Nederland zijn de Kalf-uitreikingen vaak een keurig calvinistische aangelegenheid vol deemoedige dankredes. Maar dit jaar niet. Bij deze roepen we Anne Barnhoorn uit tot de Jennifer Lawrence van de Hollandse Oscaruitreiking. De blonde scriptschrijfster van het gelauwerde Aanmodderfakker huilde en huilde en trok alle aandacht met haar theatrale aanvaardingsrede. De getattoeërde scenariste kwam op het podium, maar had haar speech (expres?) op haar stoel laten liggen. Lawrence struikelde eerder tot twee keer toe tijdens de Oscaruitreiking. Bij de tweede valpartij vonden de critici haar niet meer charmant verstrooid, maar berekend. Barnhoorns reactie? “Hé jammer, ik dacht dat je me met Lawrence wilde vergelijken, omdat zij zo knap is”, zei ze toen haar tranen eindelijk waren gedroogd. Een medewerkster reageerde op Barnhoorn’s geëxalteerde uitbarsting met de volgende woorden: “Oh, die…Die is al de hele week bezig.”
Een huilende Anne Barnhoorn
Katja Schuurman greep het podium aan om de ‘boven ons gestelden’ te vragen wanneer dat onderzoek naar de moord op haar filmvriend Theo van Gogh nou eens was afgerond. In 2005 toonde de voormalige seksgodin in een documentaire al eens aan dat Mohammed B. niet alleen opereerde en dat de AIVD hier meer van wist. Puntje blijft toch: wie waren dan die handlangers? Het eerlijke antwoord anno 2014: we weten het nog steeds niet. Gijs van de Westelaken, de producent van Schuurman-documentaire, heeft geen zin meer om op de werkelijkheid te wachten. Tien jaar na de moord op filmmaker Theo van Gogh verschijnt de film: 2/11 – Het spel van de wolf. Op 2 november, op de dag af tien jaar na de moord op Van Gogh door Mohammed B., wordt hij door de VPRO uitgezonden. Van de Westelaken: “Het laatste deel van het verhaal is de fictie die we nu invullen in de film.”
Van de Westelaken en mede-schrijver Theodor Holman richten zich in de film op de gebeurtenissen achter de schermen in Den Haag, de politieke gevolgen in de dagen na de moord. “Je moet het zien als een journalistiek-politieke film”, zei Holman al eerder. “We proberen de feiten boven tafel te krijgen. Waarom reageerden bepaalde politici zoals ze deden. Wat is de achterkant van het verhaal? Mohammed B. werd in de gaten gehouden. Waar zijn de taps gebleven?”
Cécile Narinx, hoofdredacteur van het iconische (laatste woord in je opslaan) damestijdtijdschrift Harper’s Bazaar, was opvallend mild over de aankleding deze avond. De doorgaans zo vileine stijlagente deelde hier en daar een minderwaardige blik uit naar de uitdossing van ‘een Russische hoer’ of het mottige voorkomen van een enkel heerschap, maar ze was opvallend zachtaardig en complimenteus. “Je ziet er chique uit”, zei ze tegen een dienstdoende verslaggever (met een flodderig zwart H&M dasje). “Ik maak het niet te laat trouwens. Ik moet morgen competitietennissen. Ik kan er niks van, maar je maakt wel van alles mee. Vorige week in Hardinxveld-Giesendam, hartje biblebelt, moesten we een momentje stil zijn tijdens de lunchpauze.”
De Randstad kreeg een tikkie op de Gouden Kalveren uitreiking. De grootsteedse bluffers van de filmacademie met hun bohémien-onderwerpen deden lekker niet mee. De Nieuwe Wildernis, de fantastische film over het dierenparadijs in de Oostvaardersplassen, won in de categorie ‘publieksfilm’. De Limburgse actrice Lies Visschedijk veroverde een Kalf voor de beste bijrol in het sociodrama Hemel op Aarde, een film over een diepgelovig jongetje in Limburg dat verliefd wordt op een werelds meisje uit de stad. En dan waren er nog de Groningse regiofilms Hollands Hoop en Nena natuurlijk. Regisseur Saskia Diesing van Nena: “Wat mij ook opvalt is dat er veel regisseurs zijn die niet meer op de filmacademie hebben gezeten. Ik heb HKU gedaan net als Michiel ten Horn, genomineerd als beste regisseur voor Aanmodderfakker.”
Aanmodderfakker won trouwens de prijs voor de beste film. Diesing: “De filmacademie moet wakker worden.”
Grote favoriet Ariane Schluter won niet het Kalf voor beste actrice voor haar rol als Lucia de B. in de gelijknamige film. De prijs ging naar Abbey Hoes. Toch viel er iets te vieren in huize Schluter. Schluter’s man Alfred Schaaf, de beste setbouwer van Nederland, kreeg een Kalf voor beste production design in Hemel op Aarde.
De dansvloer werd bevolkt door prachtige productiemeisjes. Alle mannen die deze vrijdagavond iets beters te doen dachten te hebben…Hahaha….Dom!
