Het hoge woord is eruit. De Nederlandse minister-president brengt de militaire strijd tegen de islamitische terreurbeweging ISIS (of IS, Islamitische Staat) in verband met de strijd tegen de Nazi’s in de Tweede Wereldoorlog.
Aanleiding was Ruttes bezoek aan Putten ter herdenking van de wrede vergeldingsmaatregelen door de Duitse bezetter begin oktober 1944 na een aanslag door het verzet.
70 jaar later, tijdens het Tweede Kamerdebat donderdag 2 oktober jl. over de Nederlandse bijdrage aan de militaire missie tegen ISIS/IS, zag de premier overeenkomsten tussen de begane gruweldaden toen en nu (9:20 min.): “Mij moet wel van het hart dat wat daar [Putten] toen gebeurde, onder de vlag van een op hol geslagen en perverse ideologie, ons alleen maar kan sterken in onze strijd tegen de afschuwelijke gewelddadigheden van ISIS”.
Tijdens het debat bleek dat de kabinetsplannen voor onder andere stationering van F16’s in Jordanië kon rekenen op “historisch” brede steun in de Kamer. Alleen SP en PvdD stemden tegen.
Een dag later legde Rutte op zijn persconferentie na de ministerraad uit: “Wij moeten onze kernwaarden, als dat nodig is, met hand en tand verdedigen. Dat gold toen, en dat geldt nog steeds”.
“Ik ben historicus, je moet altijd moet oppassen om historische feiten met elkaar te vergelijken omdat dat op allerlei onderdelen (…) soms mank gaat. Maar de kern van de zaak, namelijk dat wij onze wijze van leven hier beschermen en daarvoor bereid zijn te vechten, daar zit wel degelijk een overeenkomst. In de kern gaat het hier om hetzelfde, namelijk het vechten tegen organisaties, mensen, die gebruik makend van de meest vreselijke wreedheden, en met onbegrijpelijk en onvoorstelbaar geweld, bereid zijn hun doelen te realiseren”.
Ruttes uitspraak bleek niet besteed aan Hans Andringa, politiek verslaggever van de NOS. Geen woord erover in diens interview vrijdag 3 oktober (28:47 – 34:53) met de minister-president bij Met het Oog op Morgen (NOS). Wel wees Andringa op de argumenten van tegenstanders van de missie SP en PvdD. Daarbij de nadruk leggend op een punt van de SP (30:29) over eerdere missies in Irak en Afghanistan, die niet de vrede, welvaart en stabiliteit hadden gebracht waarop was gehoopt.
Andringa proefde bij tegenstanders van de missie (31:46) dat het steeds wordt gezocht in een militaire oplossing; of je niet meer moet kijken naar waar dat geweld, die onvrede bij veel moslimlanden en verzetsgroepen vandaan komt?
Zonder dat Andringa het zelf hoefde aan te kaarten vulde Rutte een en ander in door over “achterstelling of armoede” te beginnen, maar stelde wel dat dat geen rechtvaardiging mag zijn voor vreselijke daden en het ombrengen van mensen. De premier voegde toe: “Het is geen regio die per definitie als regio hele grote armoede kent, het is een regio met een hele grote ongelijkheid”. “Dat kan je wel zeggen ja”, vulde Andringa aan (32:54).
Los van de antwoorden van Rutte, dit soort vragen zijn opnieuw een illustratie van de marxistisch geïnspireerde kokervisie bij de NOS, dat alle conflicten verklaard kunnen, of zelfs moeten, worden uit armoede en sociaaleconomische ongelijkheid. Waardoor alleen politieke oplossingen, die armoede opheffen, soelaas bieden. En het Westen moet hiervoor zorgen, of dat ten minste faciliteren.
Dat verschillen in identiteit (als gevolg van verschil in ras, religie, cultuur etc.) een rol spelen, of misschien zelfs doorslaggevend zijn, bij conflicten blijft taboe voor de NOS. Dat ongelijk verdeelde welvaart (bij groepen) juist voort kan komen uit verschil in religie of cultuur ligt ook gevoelig. Immers, voor de progressieve elites in Nederland en (West-)Europa geldt dat alle mensen niet alleen evenveel waard, maar helemaal gelijk, zelfs identiek zijn. In dit simplistische wereldbeeld vallen verschillen tussen mensen weg, bestaan groepen niet meer en tellen bij conflicten tussen mensen (of groepen, want ook al willen progressieven en liberalen het collectief wegdenken, het bestaat wel degelijk) alleen sociaaleconomische factoren.
Dit is ook aan de orde in multicultureel Nederland. Disfunctioneren van allochtonen kan en mag alleen worden gezien als gevolg van een sociaaleconomische achterstandspositie; als die wordt opgeheven verdwijnen de problemen. Althans, volgens de in progressieve kring geldende ideologie. De rol van religie en/of cultuur bij integratieproblemen wordt gebagatelliseerd of zelfs ontkend.
Elders in de wereld wordt daar heel anders over gedacht. Maar zoals honderd jaar geleden missionarissen de christelijke leer verspreidden, moet ook vandaag de dag wereldwijd de nu in Nederland heersende ideologie aan de man en vrouw worden gebracht. Via ontwikkelingssamenwerking bijvoorbeeld. Ook Rubberen Rutte liet in het interview niet na Andringa op zijn wenken te bedienen door ontwikkelingshulp (34:02) ter sprake te brengen. Terwijl Ruttes VVD hier juist fors op wil bezuinigen.
Anno 2014 drukt ‘The white man’s burden’ nog steeds zwaar op veel blanke Nederlanders; in ieder geval zwaar op de schouders van Hans Andringa, zo lijkt het.
Voor het eerst legt een Nederlands bewindspersoon, de minister-president himself, een direct verband tussen islamitische terreurgroepering IS en de Nazi’s. Ondanks zijn liberale achtergrond gaat Rutte in deze context voorbij aan het individu, en spreekt hij in termen van de groep. En de premier wijkt af van de in Nederland geldende, ongeschreven regel dat in geval van islam deze religie nergens voor verantwoordelijk kan worden gehouden. Door de gruwelmethoden van IS, en het gevaar dat van deze terroristische beweging uitgaat voor de westerse wereld, te vergelijken met die van de Nazi’s, brengt Rutte in ieder geval radicale islam in verband met Nazisme.
Het is te hopen dat het, wat wel vaker voorkomt bij Rutte, niet bij een constatering blijft, maar dat zijn observatie inzet wordt van beleid. Zowel Nederlands binnen- als buitenlandse politiek zal erdoor aan realisme winnen.
