Dromerig, electronisch en een zeer goede, veelzijdige en krachtige zangstem lijkt een beetje een nieuw vereiste voor vrouwelijke singersongwriters. Een gitaar en een schattig stemmetje zonder veel persoonlijkheid doen het niet meer. In het rijtje van Charli XCX, La Roux en Röyksopp & Robyn en mag nu ook Jessie Ware aansluiten, die net haar tweede album Tough Love heeft uitgebracht.
Na haar debuut Devotion, noemt het Engelse mode- en muziekmagazine Clash Jessie Ware (1984) “the missing link between Adele, SBTRKT and Sade”. Ware is de dochter van BBC-presentator John Ware en het zusje van de Britse actrice Hannah Ware. Wanneer Ware voor de muziek kiest, kan haar moeder niets anders dan haar dochter steunen. Het werpt duidelijk haar vruchten af, want voor haar eerste album Devotion wordt Ware in verschillende categorieën genomineerd voor onder andere de BRIT Awards, de Mercury Prize, de MOBO Awards en wint ze de South Bank Sky Arts Awards voor beste popalbum.
Jessie Ware is het best te omschrijven als een lieve, dromerige variant van La Roux. Maar dan wel ook met een krachtige stem met veel bereik. Waar La Roux kiest voor schelle tonen en harde ritmes, houdt Ware het meer laidback en kiest ze voor een zwoeler geluid. De smooth jazz onder de singersongwriters, zeg maar. Soms neigt Ware op Tough Love een beetje naar R&B, die invloed zit ‘m vooral in de drumritmes en het zwoele geluid. Qua synthesizers zijn er juist weer 70’s funk-invloeden te horen, hoewel in mindere mate dan op haar debuutalbum. Ze kiest op Tough Love voor een rustigere koers en neemt de luisteraar mee in een meeslepende droomwereld.
Naast dat dromerige, is er ook ruimte voor iets meer uptempo nummers. You & I is een welkome afwisseling na het hypnotiserende Tough Love. Ook zorgt Want Your Feeling ervoor dat de luisteraar niet wegglijdt in Ware’s wereld, maar weer even wakker wordt. Vooral Want Your Feeling kent een lichte disco-invloed met een zware bas, de typische percussies en koortjes in kopstem.
Jessie Ware maakt met Tough Love een logisch vervolg op Devotion. Al kiest ze niet voor exact dezelfde koers, ze is gegroeid en lijkt meer een eigen geluid gevonden te hebben. Ze pakt van alles een beetje en mengt dat tot een heerlijk album dat gegarandeerd zorgt voor wegdromen.
