Mimas is een maan van Saturnus die lange tijd in de categorie “saai” viel. Recent onderzoek wijst echter uit dat er iets boeiends aan de hand is met diezelfde maan.
Volgens astronomen die de beelden van NASA-sonde Cassini onderzochten blijkt de maan lichtjes te wiebelen. Dat doet elk hemellichaam, maar in dit geval is de wiebel twee keer te groot. Volgens de onderzoekers doet de natuur hetzelfde met de maan als een kind dat een groot cadeau krijgt. Schudden om te laten zien dat er iets in zit.
Volgens de onderzoekers kan dat op twee zaken duiden. Of er is een vloeibare oceaan die zich twintig tot dertig kilometer onder het ijzige oppervlakte van de maan bevindt, of er is een raar gevormde rots die voor de wiebel zorgt. De meeste wetenschapper neigen naar het laatste. Vloeibaar water dat miljoenen jaren lang in een dode maan aanwezig is, blijkt zo goed als onmogelijk. Maar zolang de zaak nog verder onderzocht wordt, houden we die mogelijkheid open. Want water betekent leven.
Hieronder beeld van de maan Mimas:
als wit puntje – linksonder – in de schaduw van de ringen van Saturnus.
Mimas komt tevoorschijn achter grote broeg Dione
Mimas net boven de ringen van Saturnus. Het valt in het niet bij de enorme planeet.
