E-nummers, kleurstoffen, enorme hoeveelheden zout en te veel zoetstoffen. Wat stoppen ze tegenwoordig allemaal in dat eten? In feite eet ik best gezond. Ik houd van groente, eet veel fruit en maak gebalanceerde lunches en diners. De bakjes houmous en speltcrackers zijn bij mij thuis dan ook niet aan te slepen. Evenals mijn geliefde pesto en groentesoepjes. Allemaal heerlijke producten die ik eigenlijk heel makkelijk zelf kan maken, volledig meuk vrij! Maar hoe simpel en lekker is dat nou echt? Ik probeerde het uit tijdens mijn “Dat-Maken-We-Natuurlijk-Lekker-Zelf” week!
De eerste vraag was: hoe ver ga ik? Je kan natuurlijk een blik kikkererwten kopen en vervolgens verwerken, maar nog echter is om álles zelf te bereiden. Ik ging voor optie twee: als je het doet, moet je het goed doen! Ik besloot voor mezelf een menu vast te stellen zodat ik niets tekort zou komen. Het gaf me goed inzicht in wat ik nodig had en wanneer ik met wat zou moeten beginnen. Een goede voorbereiding is het halve werk en dus vetrok ik de zaterdag voor mijn Challenge week met een (enorme) boodschappenlijst en twee Susan Bijl tassen onder mijn arm richting de Rotterdamse Weekmarkt.
Ik trek de deur achter me dicht met de gedachte “Ah, joh! Twee boodschappen tasjes, dat haal ik wel”. Later die dag keer ik echter met twee overvolle shoppers en drie zware plastic markt tasjes terug richting mijn grote-mensen-huis. Uitgeput strompel ik twee hoog binnen en stal ik mijn buit uit op mijn keukenblad. Toegegeven, ik koop altijd erg veel op de markt. Maar zo veel als vandaag kocht ik nog nooit! Een tip voor iedereen die van plan is ook een week alles lekker zelf te maken: doe inkopen op de markt! Het scheelt aanzienlijk in je portemonnee en, als je een beetje je best doet, kom je thuis met goed houdbare producten. Alle benodigdheden waren binnen, nu de uitvoering nog. Uit mijn weekmenu vloeide onder ander voort dat ik groente bouillon moest trekken, crackers moest bakken en houmous, pesto en vegaburgers moest maken. Voor alles een eerste keer en dus ging ik druk aan de slag in mijn keukentje.
Ik moet hier wel gelijk eerlijk toegeven dat ik drie van de zeven dagen niet thuis heb gegeten (lang leve teamuitjes, verjaardagen en gastvrije tantes). De rest van de dagen ben ik echter de nodige uitdagingen tegen gekomen. Voor het maken van pesto alleen al heb ik heel mijn keuken nodig. Pannen, rasp, knoflookpers, pannenlikker, staafmixer en ga zo maar door. Na het afronden van ieder recept gaat mijn zelfvoldane hoofd gepaard met een slachtveld in de keuken. Mijn sojatrut gehalte was al best wel hoog, maar deze week heb ik echter mijn inner biomuts unleashed.
Daar stond ik dan: met een knot op mijn hoofd, sloffen aan mijn voeten en beide handen in mijn spelt-pitten-zaden deeg met boekweit vlokken. Meer geitenwollen sok dan dit, kan het niet worden! Crackers bakken bleek een eitje, maar mijn houmous was veel te dik en mijn pesto bevatte te veel olie. Het verschil tussen mijn homemade kikkererwten burger en die van de supermarkt was bizar. Nu pas merk ik echt hoeveel zooi ze in producten gooien om bijvoorbeeld de houdbaarheidsdatum te rekken. Homemade geeft een hele andere smaakbeleving, maar laat je wel inzien dat wij als maatschappij verslaafd zijn aan kunstmatige toevoegingen. Suiker kan ik nog wel missen, maar ik blijk een zoutverslaving te hebben die Challenge waardig is.
Een week lang doe-het-zelf’en was pittiger dan ik dacht. Het kost bakken met geld en heel (heeeel) veel tijd. Het is eigenlijk niet haalbaar om naast een 40-urige werkweek je sociale leven op pijl te houden, het huishouden te doen, te sporten én al je eten from scratch te maken.
Ik vind koken leuk, maar nu was ik continu in de keuken bezig. De avonden vlogen om. Wel heb ik nieuwe recepten geleerd en haalde ik echt voldoening uit het feit dat mijn crackers lekker knapperig waren en mijn erwtenburger heerlijk smeuïg bleek. Sommige producten smaken inderdaad beter uit eigen hand. Pesto en vegaburgers maak ik voortaan lekker zelf, maar mijn Zonnatura Bouillonblokjes en kikkererwten uit blik blijf ik wel gewoon gebruiken.
