Terwijl de Amsterdamse gemeenteraad ‘maatregelen’ eist tegen drugsgebruik op dancefeesten (omdat er van 350.000 vreedzame bezoekers drie mensen het leven lieten door drugsgebruik, mogelijk doordat ze de drugs niet vooraf konden testen omdat dit al lang geleden is verboden door destijds het CDA, waarvoor nog dank CDA, altijd mooi, wat ideologische doden op je kerfstok) en de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan (PvdA) een ‘maatschappelijk debat‘ (lol) wil over drugsgebruik op dancefeesten, is de georganiseerde zware criminaliteit, beslist niet gehinderd door enig politie-ingrijpen, rechercheonderzoek of gemeenteraadsleden die maatregelen eisen om onschuldge burgers te beschermen tegen de tsunami’s van liquidaties in het stadscentrum, bezig met zich verder organiseren.
Zo blijken de criminelen (lees: zwaar bewapende stadsguerrilla’s) niet alleen standaard in het bezit van een automatisch Kalashnikov-aanvalswapens maar gebruiken ze ook munitie met extra verzwaarde kogels.
Dit soort kogels gaat door de kogelwerende vesten van de politie heen als een warm mes door de boter en dat is wel zo handig als je, na het omleggen van tegenstanders en eventueel wat onschuldige huisvaders of toevallige cafébezoekers, tijdens de vlucht over de A10 op achtervolgende agenten wilt schieten. Die staken dan hun achtervolging, hun dienstpistolen zijn in vergelijking met de automatische wapens net waterpistooltjes, en nu ze weten dat ook de kogelwerende vesten geen enkele bescherming meer bieden zullen de agenten voortaan wel twee keer nadenken voordat ze een zware Amsterdamse crimineel achtervolgen.
Je wordt tenslotte politie-agent in een stad, geen frontsoldaat in Syrië of commando. Daar is het leger voor (oh, wacht…).
Maar gaat het nu daar over bij de hoog boven ons gestelden met wachtgeld in de Amsterdamse Stopera? Wordt er inmiddels druk spoedvergaderd en gediscussieerd over hoe men deze gruwelijke wapenwedloop kan tegenhouden teneinde een stadsburgeroorlog of een tweede Belfast, waar militairen de straten moeten heroveren op zwaarbewapende criminelen, te voorkomen?
Welnee. Dit is Amsterdam. Deze stad heeft net een eeuw sociaaldemocratische wegkijk- en illusiemaakbaarheidsonderdrukking achter de rug. In Amsterdam is ‘niets aan de hand’, en zo wel dan moet je je bek dicht houden.
Tegenwoordig gaat deze deze stad gebukt onder D66-bestuur, wat effectief hetzelfde is als sociaaldemocratische wegkijkdictatuur alleen gaat het nu nóg minder om de inhoud en nóg meer om de ‘toon van het debat’.
Verder is al die welig tierende criminaliteit natuurlijk de schuld van huizenbezitters (foei!), ondernemers met een terras, rijke blanke heteroseksuele mannen, de sociaaleconomische omstandigheden en, vooral dat (duh…), discriminatie.
Iedereen weet: wanneer je wordt gediscrimineerd rest je niks anders dan juweliers doodschieten of een Kalashnikov aanschaffen en burgers omleggen. Wat dat betreft was die 100 jaar maakbaarheidspropaganda toch nog ergens goed voor: elke Amsterdammer weet inmiddels perfect hoe zich als slachtoffer te gedragen en zo kans te maken op een gedeelte van de half miljard aan subsidie per jaar inclusief wettelijke onschendbaarheid, want zelf slachtoffer, nooit dader.
Kortom: Amsterdam is hard aan het afglijden naar de status van wereldstad superghetto. Een soort van enorme Parijsse buitenwijk waar criminele milities bij willekeur en, nogmaals, zonder dat ze ook maar een strobreed in de weg wordt gelegd (bezuinigingen hè, en stel je voor dat er preventief gefouilleerd moet worden! Of dat er meer wordt gecontroleerd! Meer blauw op straat, schande! Dat mag alleen bij vreedzame dancefeesten om partydrugs tegen te gaan en onschuldige studenten met een strafblad op te zadelen, dán wel, aldus het CDA. Oh, die toon mensen, denk toch eens aan die toon!) mensen omleggen en volle cafés beschieten met extra verzwaarde kogels uit volautomatische wapens.
Prioriteiten van de gemeenteraad op dit moment (in volgorde van belangrijkheid): Zwarte Piet (maatschappelijk debat I), helmplicht voor snorfietsrijders, snorfiets op de rijbaan, verbod op plastic tasjes, totaaldictatuur waar het partydrugs betreft (over alcohol en tabak (tienduizenden onschuldige doden per jaar) nog altijd geen woord), xtc (maatschappelijk debat II) en natuurlijk de toon van het debat (x 125700).
Criminaliteit? Onveiligheid? De straat die niet meer van de politie is? Zwaar bewapende georganiseerde criminelen? Bestaat allemaal niet in Amsterdam. Net als het woord ‘allochtonen’, bestaat ook niet, waardoor het probleem in één klap was opgelost, toch?
Gewoon niet benoemen die problemen, iedereen die het wel benoemt manen de bek dicht te houden en de journalistiek (lees: het Parool, ‘vrij en onverveerd’, bekend van multiculturele portretten, het bejubelen van PvdA’ers en het doorplaatsen van haat- en laster ingezonden brieven) vriendelijk doch dringend verzoeken geen feiten te publiceren teneinde Wilders niet in de kaart te spelen.
Want de toon mensen, denk toch aan de toon!
Onveiligheid is ‘een gevoel’ en keurige huisvaders die zo ongeveer voor de ogen van hun kinderen worden doorzeefd met kogels (met extra zware punt, je kunt maar nooit weten bij huisvaders) ‘kan overal gebeuren’ om nog maar te zwijgen over het feit dat je ‘ook in een sloot kun verdrinken’.
En dan nu lekker slapen, morgen gezond weer op.
Kopje thee, Eberhard? Misschien in een multicultureel buurthuis samen met de koning? Net als die vorige keer op 2 november zal ik maar zeggen…
