In het Utrechts Archief start vrijdag een expositie over het leven van Anton Geesink. Ook wordt zijn privéarchief vrijgegeven. Voor map 939 zou zelfs in Japan wel eens belangstelling kunnen zijn. Eén van de beroemdste sporters die Utrecht voortbracht is Anton Geesink – samen met Marco van Basten. Vier jaar na zijn dood wordt Geesink door zijn stad belicht met een expositie. Ook is zijn persoonlijke archief geïnventariseerd, dat door Anton jr. aan het Utrechts Archief was geschonken. Het gaat om veertig meter, waarvan ongeveer zeven meter aan beeldmateriaal en één meter aan bewegend beeld- en audiomateriaal.
Bijzonder interessant is het deel over het IOC, waarvan Geesink van 1987 tot aan zijn dood in 2010 lid is geweest. Daar is gelukkig veel bewaard van gebleven, schrijven de samenstellers van de archiefinventarisatie: ‘Vanaf zijn benoeming tot lid van het Internationaal Olympisch Comité is Anton Geesink, in het besef van de wenselijkheid en de noodzaak om verantwoording van zijn handelingen en activiteiten te kunnen afleggen, belang gaan hechten aan het uitvoerig vastleggen, archiveren en bewaren van de neerslag daarvan. Over de periode 1988-2010 zijn in zijn archief derhalve veel stukken bewaard gebleven.’
Het gaat dan onder meer om de volgende mappen:
Map 823: prins Willem-Alexander
Het betreft hier stukken over de benoeming van een tweede vertegenwoordiger van het IOC in Nederland. Prins Willem-Alexander zou hiervoor worden aangewezen, wat een pijnlijke affaire werd na een artikel in de Volkskrant, waarin Huibregtsen de kroonprins een judas noemde.
Map 964: Salt Lake City
Een andere explosieve affaire waarbij Geesink was betrokken, was het onderzoek naar het gedrag van IOC-leden tijdens het omkoopschandaal rond de Winterspelen van 2002 in Salt Lake City. Dit is terug te vinden in map 964, waaronder de vermeende waarschuwing van het IOC aan Geesink, omdat hij via een aan hem gelieerde stichting 5000 dollar had ontvangen van het organisatiecomité van Salt Lake City.
Map 939 en 944: schandalen in Nagano
Onderzoekers uit Nagano moesten ook maar eens naar Utrecht komen. In 2006 schreven die een vernietigend onderzoeksrapport over de Winterspelen van 1998 in hun stad. Er waren beschuldigingen van fraude, omkoping en een gigantische budgetoverschrijding. Het probleem alleen was het vinden van hard bewijs, omdat de complete administratie van deze Winterspelen is verbrand.
Geesink heeft echter niets verbrand en daarmee kunnen de mappen 939 en 944 nieuwe inzichten opleveren. Hierin zitten stukken over voorbereiding, organisatie en evaluatie van de Winterspelen van 1998, inclusief een persoonlijke terugblik van Geesink op dit evenement.
Het zou een leuk grapje van de geschiedenis zijn: precies vijftig jaar na de Spelen van Tokio waarop Geesink een held in Japan werd, levert hij misschien bewijs voor fraude bij de Winterspelen van 1998, die ook in Japan waren. En dat in aanloop naar de Zomerspelen van 2020 …. in Tokio.
‘Er zijn ook enkele mappen in te zien over de conflicten tussen Geesink en het bestuur van NOC*NSF. Op Blendle staat meer over deze archiefstukken – hier voor 38 cent.
