Een interessant opiniestuk in de Volkskrant, onder de kop Westen maakt slagveld van Midden-Oosten. Auteur is Tineke Bennema, historica, gespecialiseerd in het Midden-Oosten. En, zijpaadje: jaargenoot van ondergetekende, we studeerden beiden geschiedenis in Nijmegen.
Als ik Bennema’s betoog even vrij mag samenvatten: het Westen heeft een puinhoop gemaakt van het Midden-Oosten, en moslims in Nederland voelen zich hier niet welkom. Voilá: de voedingsbodem voor radicalisme, uitmondend in bewegingen als IS. Repressie heeft geen zin, de voedingsbodem moet worden aangepakt.
Voor het buitenlandse deel van haar betoog ben ik het met haar eens. Voor het binnenlandse, Nederlandse deel niet. Citaat:
“Ons land heeft bar weinig gedaan om moslims (eerste en volgende generaties) te beschermen en hen te laten voelen dat zij een nieuw, gewenst deel uitmaken van de samenleving.”
Los van de vraag of Nederland voldoende heeft gedaan voor moslims (ik denk van wel), blijf ik hevig haken aan dat woordje ‘gewenst’. En laat ik me nu eens op glad ijs begeven met als aftrap: hoezo gewenst? Door wie?
Eerst even de Dikke van Dale erbij. “Gewenst: 1. door een wens bepaald; 2. waarnaar verlangd wordt; 3. welgevallig, welkom, aangenaam; 4. wenselijk’.”
Ik denk, dat Tineke Bennema ‘welkom’ en ‘gewenst’ ernstig door elkaar haalt. Welkom is elke immigrant, ongeacht kleur, achtergrond, herkomstland of geloof die zich aan de wet houdt, Nederlands wil (leren) spreken en zijn best doet zijn eigen inkomen te verdienen (studie, werk). Kortom: een goede burger wil zijn. Helemáál welkom is diegene die ook nog een actief steentje wil bijdragen aan collectieve inspanningen waar ons land deels op drijft (vrijwilligerswerk, naoberschap). Degene dus die niet alleen neemt, maar ook onbaatzuchtig geeft. Ik zeg er meteen bij: dat laatste is geen harde eis – maar wèl heel aangenaam.
‘De komst van de islam, die soms toch maar moeizaam samenleeft met zijn buren, is Nederland opgedrongen. Om niet te zeggen: door de strot geduwd’
Nu terug naar dat woordje ‘gewenst’. Wie in Nederland heeft ooit de wens uitgesproken dat er moslims naar dit land zouden komen? Gastarbeiders, in de jaren zestig, die wilden ‘we’ binnenhalen, jawel. Maar moesten dat moslims zijn? Was een christelijke Marokkaan minder welkom geweest? Wie oh wie heeft ooit hardop verlangd naar het ‘importeren’ van de islam in Nederland?
Niemand?
Dat bedoel ik.
Wat heeft ‘de islam’ Nederland aan goeds gebracht? Ik bedoel dus nieuwe dingen waar we allemaal blij mee zijn? Echte ‘cultuurverrijkende’ elementen? Vertel het me. Wie heeft bewust gewenst dat er honderdduizenden aanhangers van een nieuw geloof zouden komen, met opvattingen die deels botsen met wat we hier gewend waren? Ik noem slechts het gebrek aan scheiding tussen Kerk en Staat.
‘Laten we de aanhangers van Wilders ook ‘voelen dat ze een nieuw, gewenst deel van deze samenleving zijn’? Wie wordt er hier eigenlijk ‘op een vernederende manier uitgesloten’?’
Nog los van de vraag wie er zit te wachten op een instroom van diep-gelovigen van welke gezindte dan ook: zou ‘Nederland’ blij zijn met een toestroom van één miljoen chassidische Joden of zwarte-kousen-gereformeerden?
Ik denk dat helemaal niemand diep van binne de komst van heel veel moslims naar Nederland werkelijk toejuicht. De komst van deze religie – die soms toch maar moeizaam samenleeft met zijn buren – is Nederland opgedrongen. Om niet te zeggen: door de strot geduwd. Te vaak wordt dit vergeten. Hier zit dan ook een belangrijk deel van de voedingsbodem van de PVV.
À propos: laten we de aanhangers van Wilders ook ‘voelen dat ze een nieuw, gewenst deel van deze samenleving zijn’? Wie wordt er hier eigenlijk ‘op een vernederende manier uitgesloten’?
Iets fundamenteel anders is hoe om te gaan met moslims nu ze er eenmaal zijn. Daarvan zeg ik: gelijke monniken, gelijke kappen. Een moslim heeft dezelfde rechten als elke andere burger van dit land. Overigens ook dezelfde plichten – ander verhaal.
Maar die rechten van moslims zijn volledig gewaarborgd. Er is vrijheid van godsdienst, er zijn islamitische scholen en er verrijzen moskeeën. Sluit Nederland ‘deze religie op een vernederende manier uit’, zoals Tineke Bennema beweert? Nee, Tineke! Met alle respect, maar dat deel van je verhaal is flauwekul.
Uitsluiting op de arbeidsmarkt – zo die er al is – heeft niets met religie te maken. Als Marokkaanse jongens geen stageplek kunnen vinden komt dat niet omdat ze moslim zijn, maar omdat het beeld over deze groep dusdanig negatief is geworden dat werkgevers zich inmiddels wel drie keer bedenken.
De stelling dat moslims hier geen toekomst hebben, is onhoudbaar. Vraag het Ahmed Aboutaleb. Of Ibrahim Afellay.
Beweren dat we moslims een beetje extra in de watten moeten leggen om te voorkomen dat ze radicaliseren, is ergerlijk. Ik hou het hier op: niet gewenst, toch gekomen, vanaf nu geaccepteerd en ‘gewoon’ welkom. Dat moet voldoende zijn.
