“Hij beledigde niet alleen in het openbaar, hij deed dat ook privé. ’s Nachts schreef hij persoonlijke brieven naar mensen die hij net zo wilde laten lijden als hij zelf leed in die eenzame uren vol alcohol en drugs. Mijn schoonzuster schreef hij ook een brief, die eigenlijk voor mij was bedoeld. Hij wilde met haar trouwen en met haar ’Treblinkakoekjes’ bakken en die gezellig met mijn schoonvader, de schrijver en Auschwitz-overlevende G.L. Durlacher, opknabbelen. Naar vele anderen schreef hij ’s nachts verschrikkelijke epistels, ook naar bijvoorbeeld Monique van de Ven en Edwin de Vries – hen diep krenkend over hun gestorven kind. Ik denk dat Theo van Gogh – mag ik dat zeggen? – schizofreen was.”
Schrijver Leon de Winter analyseert in de Telegraaf over Theo van Gogh tien jaar na zijn dood.
Weer een dag met verhalen over mij op voorpagina krant zonder dat ik 1 journalist sprak.
— Camiel Eurlings (@camieleurlings) 29 oktober 2014
Camiel Eurlings reageert op de voorpagina van de Telegraaf waar staat dat de oud-president-directeur uit is op ‘wraak’.
Ik ben slechts uit op een nieuwe toekomst. En wens iedereen, zeker alle KLM’ers ‘t allerbeste
— Camiel Eurlings (@camieleurlings) 29 oktober 2014
Maar Eurlings is naar eigen zeggen helemaal niet van de wraak.
“Mocht ikzelf het eerste slachtoffer worden, die kans bestaat, dat gevaar loopt iedereen in de driehoek Hoogezand-Delfzijl-Groningen, dan kom ik bij u spoken. Dan zult u nooit meer rustig slapen.”
Ene Herman Sandman schrijft een open brief naar minister Henk Kamp en waarschuwt hem voor het eerste dodelijke slachtoffer in het aardbevingsgebied.
“De werkgevers zouden er aan kunnen bijdragen dat zij zelf geen schijn-zzp’ers meer inhuren en hen een behoorlijk arbeidscontract aanbieden. (-) Varianten bespreken, maatwerk bekijken. Dat is iets heel anders dan alle zzp’ers over één kam scheren en voor hen een collectief systeem optuigen. Je moet hen niet dwingen tot verplichte verzekeringen tegen arbeidsongeschiktheid en werkloosheid. En ook hen niet verplichten een pensioen op te bouwen. Zeker niet collectief. Kijk ook naar de laatste berichten vanuit de grote pensioenfondsen. Geen verplichte voorzieningen dus. Zzp’ers willen vrij zijn zelf hun keuzes te maken.”
Hans Wiegel mengt zich in NRC Handelsblad in de ZZP-discussie.
“Het is elke keer weer iets anders. Het lijkt wel of het 3/4 maan moet zijn, tussen 20:31-20:35 niet kouder dan 12 graden buiten met een luchtvochtigheid niet hoger dan 70% etc etc etc. Het komt er gewoon niet van en de laatste keer is inmiddels in maart geweest.”
Jillz_Appel snapt niet waarom de spanning in de relatie even ver weg is als elke smaak van het drankje waar hij zichzelf naar noemt. VIVA-forum.
“Dijsselbloem zegt nu dat geen schatting gegeven kon worden van de omvang van de bijbetaling zolang de herberekeningen van andere EU-lidstaten niet bekend waren. Dat klopt. Maar hij had wel kunnen weten dat andere landen een deel van de herberekening-exercitie die het CBS had toegepast, zelf al eerder hadden verricht en Nederland dus nog wat had in te halen. Anders gezegd, Dijsselbloem had al veel eerder dit jaar kunnen anticiperen op een extra rekening uit Brussel. Of was het kabinet dit voorjaar, in de aanloop naar de Europese verkiezingen, wellicht bevreesd voor het aanwakkeren van anti-Europese sentimenten door een discussie te beginnen over extra afdrachten aan Europa?”
Bleef het Kabinet wellicht stilzitten vanwege de Europese verkiezingen, vraagt het immer anonieme Commentaar van NRC Handelsblad zich af.
“Als Bobbi niet aan het beffen is of onder het mes ligt, breit ze graag knuffels. In de aflevering van gisteren besprak ze met haar zus Jacqueline uitgebreid de beste kleuren voor de oren van Knorretje. Dat was verreweg de spannendste scene van de show.”
Han Lips, in Parool, heeft het duidelijk niet zo op de realityserie van Bobbi Eden
“Ook op de Vrij Nederland-burelen werd nog eens goed in het colofon geneusd. Zo’n Ko Colijn, daar waren we redelijk zeker van. En gelaagde personages als Max van Weezel en Carel Peeters creëer je ook niet een, twee, drie. Maar die Stephan Sanders, hè? Goed, er verscheen zo nu en dan een vriendelijke, licht getinte, homoseksuele man ter redactie, die in elk geval een verdomd overtuigende ‘Stephan Sanders’ wist neer te zetten. Maar hoe langer je erover nadacht, hoe minder zeker je ervan was dat het hier niet gewoon een zorgvuldig gecomponeerd alter ego betrof. Maar van wie? Je wist het niet. Dat maakte het nou juist zo verdacht.”
Opinie-Marokkaan-gate ging ook Vrij Nederland niet voorbij. Robert van de Griend en Sander Donkers zetten in hun weekoverzicht vraagtekens bij columnist Stephan Sanders.
