Programmamakers zijn net mensen. Dus gevoelig. Neem Peter van der Vorst. In april van dit jaar schreef ik een column over het thema pesten en ik beweerde daarin dat het voor een tv-producent “geen reet uit maakt” welk bewogen, maatschappelijk issue er voor een zender geproduceerd moet worden. De ene dag doen we incest, de andere dag de jaarlijkse APK-keuring.
Uit eigen ervaring weet ik dat er door zwaar onderbetaalde redacties die veelal uit jonge, onervaren redacteuren bestaan, ‘research’ wordt gedaan op items die ze feitelijk niet aankunnen. Te jong, te onervaren, niet deskundige genoeg en niet onbelangrijk, te weinig levenservaring.
Peter trok zich mijn column aan, en daar ben ik altijd heel blij mee, want dan wordt ie in ieder geval serieus genomen. Van der Vorst stuurde mij de volgende mail:
Beste Ton,
ik werd net attent gemaakt op je ‘column’ op thepostonline waarin je het nodig vind ook mij te bespreken ivm het thema pesten. Jammer dat je mijn motieven en kwaliteiten zo in twijfel trekt. Overigens klopt je stuk niet. Ik ben namelijk geen ‘showbiz-deskundige’ in RTL Boulevard en Gepest! is ver voor Verslaafd! ontwikkeld en gemaakt. Bovendien werken we juist bij Vorst Media met tal van deskundigen en zorgen we voor uitgebreide nazorg. Er is hier niemand die ‘therapeutje speelt’. Integendeel.
Natuurlijk heeft iedereen recht op z’n eigen (zure) mening, maar houd je dan wel aan de feiten. Overigens doe je nu net alsof je via tv-programma’s geen mensen zou kunnen helpen. Gelukkig weten wij hier uit ervaring wel beter.
Succes verder
gr Peter van der Vorst
Een programmamaker die zich persoonlijk tot een tv-recensent richt, dan moet mijn stukje hem zéér hoog zitten. Peter en ik kennen elkaar van productiehuis Eyeworks en omdat ik ooit keurig ben opgevoed, schreef ik netjes terug:
Dank Peter,
Wat een eer! Een programmamaker die een recensent op de vingers tikt. Ik vind het niet ‘nodig’ om over je te schrijven, jij maakte ook programma’s over pesten, dus leek me relevant om je te noemen. Trouwens, kijk eens op Wikipedia, daar staat toch echt nog steeds dat je showbizz deskundige bent. En… inderdaad we leven in een vrije mediawereld, dus iedere mening is legitiem. Ben zelf ook docent, dus ken de problematiek van de gepeste kinderen.
Verder veel succes,
Ik vind veel dingen overigens leuk die je doet,
Sleep well
Ton
Woensdagavond zat Van der Vorst bij RTL Late Night. En omdat Peter begaan is met heel veel menselijk leed, zoals verslaving, mensen die er thuis een zooitje van maken of armoede, heeft ie een realityserie “bedacht” over de Haagse Schilderswijk. Nou ja niet bedacht, maar regelrecht gejat van de Engelse collega’s (James Turner Street Birmmingham).
Nee, beste mensen, Peters idee komt volgens eigen zeggen, na intensieve research door heel Nederland, écht uit eigen koker. De Engelse variant is hooguit een prikkel geweest om Peters team op een idee te brengen voor een dergelijke serie. In Engeland is de serie een waanzinnige hit en leidt tot veel discussie over armoede en uitkeringen.
Helaas, ook weer uit eigen ervaring, weet ik hoe denktanks bij de tv-producenten werken. Het is namelijk bijna niet meer mogelijk om een eigen, origineel tv-format te ontwikkelen. Domweg omdat alles al is vertoond op de buis. Schulden, liefde, huizen verbouwen, menselijke ellende in al haar gradaties, dierenleed, relatieproblemen, dansen, zingen en springen. U zag het tot in den treure allemaal al voorbij komen. En u bent óf volgevreten en volledig verzadigd óf u krijgt nog steeds niet genoeg van al die rampspoed.
“Bij toeval” koos Van der Vorst voor de Schilderswijk. Dat wilde ie eigenlijk niet “omdat het zo voor de hand ligt”. Leuk hè, die verantwoording van een producent, die maar één doel nastreeft: hoge kijkcijfers en heel veel geld verdienen. Mag allemaal, maar wees dan eerlijk als je over je nieuwe show mag komen praten, een dag voordat het Haagse spektakel losbrandt.
Het buitenland is één van de grootste inspiratiebronnen voor Nederlandse televisiemakers. Amerika, Engeland maar ook België worden veelvuldig bezocht en zijn bij uitstek geschikt om leentje buur te spelen. Bij thuiskomst verander je het format een beetje, je doet er een eigen Nederlandse strik omheen en je maakt de naïeve kijker wijs dat ie naar een fonkelnieuw tv-recept gaat kijken.
Voor de creativo’s die het originele format écht bedacht hebben en waar de rechten liggen, is het ondoenlijk om de hele wereld af te stropen om de controleren of hun ideeën gejat worden. Want als je dat al zou willen verwezenlijken, mag je wel een leger met tv-politie-agenten optuigen, die steekproeven houden of studio’s binnen vallen. Helaas, daar is geen geld en geen tijd voor. Dus is copy-paste de snelste en meest effectieve methode. Ook Van der Vorst maakt zich daar dus schuldig aan.
In Nederland gebeurt feitelijk hetzelfde. Het klonen van bekende en favoriete datingprogramma’s is de gewoonste zaak van de wereld, net zoals rubriekjes in talkshows, cohosts aan tafel en YouTube als onuitputtelijke bron voor melige filmpjes. De creatieve armoede in Hilversum is de oorzaak van dat gekloon. De dagelijkse bezigheid van zowel commerciële als publieke zenders.
Vanavond kunt u dus voor het eerst kijken naar “Rondkomen in De Schilderswijk”, met Mies en Dick in de hoofdrol. “Het plekkie waar mijn wiegie heeft gestaan. En waar ik in een stervenskissie tussen zes plankies uitgedragen wil worden”.
Net zoals de bewoners van de James Turner Street in Birmmingham. Bij Channel 4 heet het programma Benefits Street, Bijstandsstraat. U ziet het, het is maar een hele kleine stap voor het team van Van der Vorst om daar “rondkomen” van te maken. Dus beter goed gejat dan slecht bedacht. Hét adagium van de hedendaagse tv-makers.
