‘Moslims are here to stay’, schrijft studiegenoot en inmiddels opponent Tinneke Bennema. Een beetje ruw vertaald: die raken we nooit meer kwijt. Is dat erg? Nee. Zijn moslims ongewenst in dit mooie landje aan de zee? Ook nee. Heb ik ook nooit beweerd.
Maar, beste Tineke, voor het overige moet je toch eens effe héél goed luisteren! Naar mij, en naar een he-le-boel andere Nederlanders die met de poten dagelijks in de klei staan in die schitterende prachtwijken van oud-minister Ella Vogelaar en elders.
‘Een retorische truc die policor-Nederland tot vervelens toe toepast: kritiek op moslims = de treinen rijden alweer naar het Oosten’
Om te beginnen moeten we de zaken niet gaan omdraaien. Jij stelde in je stuk in de Volkskrant dat Nederland ‘bar weinig heeft gedaan om moslims te beschermen en hen te laten voelen dat zij een nieuw, gewenst deel uitmaken van de samenleving’.
Dat is apekool, zo betoogde ik eerder, en Bert Brussen deed het nog eens dunnetjes over.
Bovendien zaten we niet te wachten op de komst van de islam. ‘Gewenst’ was die religie in die zin dus niet.
Maar da’s nog altijd heel wat anders dan elke individuele moslim tot Ongewenst Persoon verklaren. Een retorische truc die policor-Nederland tot vervelens toe toepast: kritiek op moslims = de treinen rijden alweer naar het Oosten.
Aandoenlijk charmant is je lijst van zegeningen die de islam Nederland zou hebben gebracht. Waterpijpen-cafés? Heus, Tineke? Zijn die islamitisch? Nee, die zijn Marokkaans, of Turks.
Zoals zovele verdedigers van de multiculturele samenleving haal je religie en cultuur doorlopend door elkaar. Als alle gastarbeiders en hun nazaten christenen waren (geweest), hadden we hier te lande een heel andere discussie gehad. Al was het maar omdat Marokkanen ons in de beslotenheid van hun huiskamers dan niet voor ‘christenhonden’ zouden uitmaken. Of meiden in minirok voor hoer zouden uitmaken omdat ze haram zijn.
‘Wat zou er een zucht van verlichting door Nederland gaan als het hele ‘Marokkanen-probleem’ in één klap was verdwenen’
Omgekeerd: als alle moslims in Nederland uit België afkomstig waren geweest, had het er óók anders uitgezien. Al was het maar omdat we dan niet te kampen hadden gehad met duizenden Marokkaanse ettertjes en criminelen die door hun ouders niet worden opgevoed, of worden opgevoed op een wijze die haaks staat op de Nederlandse samenlevingsvormen. Duizenden ettertjes die vervolgens de straten van de Vogelaarwijken onveilig maken. Oh my god, wat zou er een zucht van verlichting door Nederland gaan als het hele ‘Marokkanen-probleem’ in één klap was verdwenen.
We moeten ‘Marokkaan’ en ‘moslim’ dus eindelijk eens uit elkaar gaan houden. Jij en je geestverwanten óók, beste Tineke. Lastig genoeg, ik geef het toe, omdat nagenoeg alle Marokkanen moslim zijn, en omdat ze zich als het maar even zo uitkomt zelf laten voorstaan op hun religie. Protest tegen gescheiden zwemmen wordt onmiddellijk gelabeld als beknotting van de vrijheid van religie. Ik zeg: ammehoela.
‘Pas als ook de verstokte multiculti-knuffelaars als jij erkennen dat er mét de gastarbeiders en de moslims een bak ellende Nederland is binnengebracht, zal dit debat staken’
Goed. Na dit voorsorteren kunnen we het hebben over de zegeningen van de islam, en de zegeningen van de Marokkaanse, Turkse of – breder – mediterrane cultuur die Nederland ongevraagd is binnengebracht. Die cultuur met dat lekkere eten, die shoarma en falafel en zo. Die moslimbroodjes. Oh wacht, nou doe ik het zelf.
Ditmaal maar eerst de islam, de moslims. Dat andere komt dan binnenkort wel weer, want we zijn hier nog lang niet over uitgepraat. Pas als ook de verstokte multiculti-knuffelaars als jij erkennen dat er mét de gastarbeiders en de moslims een bak ellende Nederland is binnengebracht, zal dit debat staken. Ik vrees dat het Sint Juttemis wordt – de islamitische tegenhanger ken ik zo snel effe niet.
Ga even zitten en lees mee met de verrijking die islam heet:
De scheiding tussen kerk en staat: moslims morrelen er aan. Hun geloof is – als het aan hen ligt – andermans wet. Applaus voor deze vooruitgang.
Gelijkwaardigheid tussen de seksen: apart zwemmen, dat relletje laatst, weet je nog? Moslims die vrouwen geen hand geven. Moslima’s die in niqaab over straat ‘willen’. Applaus!
Homoseksualiteit: imams die homo’s ‘minder dan varkens’ noemen. Klapklapklap!
Nederlandse tradities: geen kruis meer op de mijter van Sinterklaas (Amsterdam) omdat dit christelijke symbool moslims zou storen. En islamitische ouders die op basisscholen eisen dat de Kerstmaaltijd voortaan halal is. Voor alle kinderen.
Antisemitisme: Joden zijn weer bang in Nederland.
Moslims die niet op willen staan voor rechters.
Moslims die geen bloeddonor willen zijn want ‘mag niet van geloof’.
Moslims die verlangen dat anderen in hun bijzijn geen alcohol drinken.
Moslims die reclameposters-in-bikini bekladden of eisen dat kunstexposities worden aangepast of cartoons worden verboden.
Zucht…
Zo maar even wat voorbeelden die ik om me heen zie, hoor en meemaak, al jaren op rij. Krijg jij ze ook mee? Ja? Hoe ga je dit dan framen tot een ‘verrijking’? Vertel het ons, Tineke. We willen het oh zo graag weten. Verlicht ons!
En dan heb ik het nog maar even niet gehad over de islamitisch geïnspireerde dreiging van aanslagen, van terrorisme op Nederlandse bodem. Een dreiging waarover jij de euvele moed hebt te beweren dat Nederland die eigenlijk over zichzelf heeft afgeroepen door de manier waarop we moslims hebben behandeld. Ga je schamen, waarde studiegenoot!
Tot slot de hamvraag (is ham halal trouwens?): moeten de moslims in Nederland weg?
Mijn antwoord: nee hoor. Hindoes hoeven van mij ook niet weg. Boeddhisten ook niet, Sikhs en Baha’i evenmin. Zelfs Jehova’s Getuigen mogen blijven.
Maar het zou wel héél erg fijn zijn als de moslims in Nederland hun religie voortaan eens binnenkamers belijden. En, vooruit, in de moskee. En verder nergens. Nergens. Nergens! Gewoon lekker bidden in de huiskamer, voor mijn part dertig keer per dag, en sluiers opdoen binnenshuis. Maar een polariserend geloof níet opdringen aan de rest van dit land. Door de strot duwen – ik blijf achter die uitspraak staan.
Dus géén scheiding der seksen. Geen homo’s of Joden of blonde meiden of kunstenaars lastig vallen – of zelfs aanvallen. Geen Nederlandse tradities willen afschaffen. En zich buiten de beslotenheid van hun huizen gewoon gedragen als welwillende, meewerkende, tolerante, open minded vredelievende burgers. Zoals Boeddhisten en Sikhs en al die andere immigranten dat ook doen.
Als dát lukt, is elke moslim wat mij betreft ‘gewoon’ welkom. Gaat dit insh’allah lukken, Tineke? Wat denk je?
Dit is deel 3 van een polemiek tussen Sjors van Beek en Tineke Bennema. Lees hier deel 1 en deel 2.
