Hoewel het Sints feestje is, houdt Piet tegenwoordig de gemoederen meer bezig. Sommigen zijn erg ziek van hem. En Garde ook. Maar, niet van zijn kleur. Dat is flauwekul. Donkere mensen smeren zich mondiaal massaal witter, maar zodra een blanke een pot schoensmeer opent om kunstmatig gekruip door schoorstenen aan te brengen wordt er racisme gegild, en wordt het slavernijverleden er (erg selectief) bijgehaald. Raar. Nee, weet u waar het land beroerd van zou moeten zijn? Van Piets wapens. Dáár zou het land massaal de straat voor op moeten.
Kijk, het is de 21e eeuw. Papa en mama, meester en juf mogen al decennia geen corrigerende lineaal meer hanteren, zelfs geen sturend krijtje gooien, maar Piet hanteert nog steeds de roe. Een striemende, soms tot bloedens toe tuchtende takkenbundel. Naast het uitdelen van deze strengverboden lijfstraffen ontvoert Piet kindertjes in een zak. Dit, in opdracht van die andere. Beiden noemen zich desalniettemin ‘kindervriend’.
U kent het draaiboek, en toch laat u het ieder jaar gebeuren
Eerst lokt Piet de kinderen bij die ouwe viezerik op schoot. Deze kijkt dan in zijn boek of ze stout zijn geweest (noot: aan dit toetsingsproces komt geen rechter te pas. Beroep tegen de uitspraak is niet mogelijk). Indien stout bevonden loopt het kind de kans uit zijn of haar veilige omgeving te worden weggerukt, om in een zak gepropt op deportatie naar Spanje te verdwijnen. Hebt u daarbij ooit gehoord van teruggekeerde kinderen? Precies. En dan gaan snotteren of schelden over Piets kleurtje?
IIslandse ‘kindervriend’ Grýla (foto: wiki, van en door Salvor Gissurardottir -2006)
Denk nou niet dat deze krankzinnigheid pas van de laatste tijd is, of dat het lokaal sadisme betreft. Nee, roe-hanterende of zakkenvullende zogenaamde kindervrienden trekken er wereldwijd al eeuwenlang opuit. Tot in Afrika toe. Sint en Piet hebben het daar in de gedaante van Antjie Somers op de kleintjes gemunt.
Is het hier al erg met roe-Pieten, in Frankrijk begeleidt Père Fouettard Sint. Fouettard, een onguur sujet in een rood gewaad, heeft een breder wapenarsenaal dan Polderpiet. Hij beschikt naast de roe ook over zwepen, stokken en vlegels om kinderen mee af te tuigen. Père Fouettard ging eveneens in de Verenigde Staten aan de slag. Daar als Father Flog of Spanky. Zijn nieuwe partner werd Mother Flog. Het perverse werd er bovendien sadistischer. De straf voor liegen kon een hummeltje op een uitgesneden tong komen te staan.
En met zo’n Mother Flog zijn het dus niet alleen kerels die het op de kleintjes hebben gemunt. In IJsland moesten ze Grýla en haar zonen vrezen. Zij namen de kindertjes rond Kerst mee om op te eten. Toch moeten we datzelfde IJsland als lichtend voorbeeld beschouwen. Al in 1746 werd daar per publiek decreet bepaald dat die enge trol Grýla en haar nare lendegebroed geen kinderen meer bang mochten maken.
Dan is het anno nu toch wel de hoogste tijd voor ons om Piet eens te ontwapenen, en zijn zak alleen nog maar te vullen met strooigoed. Hoewel? Wel eens zo’n harde pepernoot in je oog gekregen?
(Titelfoto: wiki bewerking. Origineel: boekillustratie van Hans Holbein de Jongere -1498-1543)
