Dit is een aanmoediging en geen oordeel. Vele Afrikaanse broeders en zusters zwijgen in Nederland. En dat is logisch. Anders dan Caribisch/Afro-Surinaamse broeders en zusters komen zij rechtstreeks vanuit Afrika naar Nederland met vaak een doel: veiligheid, studeren, werken. Het gedonder over politieke participatie gaat hen eerlijk gezegd ook niet zoveel aan. Je zou ook kunnen veronderstellen dat het hen niet boeit hoe het met Nederland gaat.
Ik beken. Ik ben er ook zo één geweest en het was heerlijk. Ik woon nu 7 jaar in Nederland. In de eerste jaren dat ik hier woonde was ik vooral bezig met het leren van de Nederlandse taal. Als het 5 december was vermeed ik Zwarte Pieten en zweeg ik vooral, dus geen probleem met alle lieve mensen om mij heen. Een tijdje later verkeerde ik in diverse politieke kringen. Ik voerde daar diverse discussies maar nooit echt over de positie van minderheden in Nederland of het Nederlanderschap.
Ik ben uiteraard veranderd. Ik schrijf een boek over de Nederlandse identiteit, ik geef daar workshops over, ik organiseer bijeenkomsten om daarover te spreken en inderdaad, ik spreek mij bijvoorbeeld uit tegen Zwarte Piet. Omdat ik geloof dat de strijd tegen Zwarte Piet een strijd is vóór Nederland, en voor emancipatie.
Dit is geen oordeel, maar ben jij één van die broeders een zusters die zwijgt omdat je bezig bent met je studie of werk en geen tijd hebt voor discussies? Ben je één van die broeders die geen problemen met je vrienden wilt en daarom elke november en december liever zwijgt en hoopt dat het weer snel januari wordt? Ik snap jou, maar wees wel bewust van het feit dat je wellicht in Nederland wordt begraven of gecremeerd. Wees bewust van het feit jouw kleinkinderen hier zullen studeren, werken en de wereld verlaten.
Dit is een aanmoediging: wees trots op Nederland. Wees trots op Nederland opdat je er zelf onderdeel van wilt worden. Eén van mijn overtuigingen: Nederland is een land van ongekende kansen en mogelijkheden. Mogelijkheden waar ik zelf dankbaar voor ben. Wie die kansen niet grijpt en geen onderdeel van Nederland wil worden moet zich afvragen waarom hij hier woont, werkt en ademhaalt (tenzij je hier als toerist verblijft of met een tijdelijk doel in Nederland bent).
Onderdeel worden van Nederland houdt dus ook in dat je maatschappelijk participeert. Kaart dingen aan, zorg er voor dat jij, jouw buurman en jouw buurvrouw samen door één deur kunnen. Zorg er voor dat je meedoet aan Nederlandse tradities waar waarden van saamhorigheid en warmte centraal staan. Maar, wees onderdeel van Nederland wetend dat jouw Nederlandschap ook waard is om serieus genomen te worden. Geef dit aan, wees niet bang dat je vijanden zult maken. Want ook jij bent Nederland.
In een land waar geen wil bestaat om vooruit te komen is geen enkele discussie de moeite waard. Maar, wetend dat wij naar een toekomst moeten werken waar culturele patronen gevormd worden door wat wij als land als waarde prediken, moet je nooit bang zijn om mee te doen aan de discussie die er voor gaat zorgen dat jouw kinderen zich met trots naar het buitenland kunnen adresseren als Nederlanders.
Jawel, in mijn zoektocht naar de Nederlander heb ik dé Nederlander gevonden. Hij is bescheiden maar trots. Hij innoveert. Hij poldert ook. Hij droomt en durft te veranderen. De Nederlander is ook strijdbaar. Hij kijkt vooruit en ziet kansen en mogelijkheden. Deze Nederlander, die veel verder kijkt dan symbolen is voor altijd iemand geweest die heel goed wist zich aan te passen en moeilijke uitdagingen in kansen te veranderen.
De Nederlander is meer dan iemand die je kunt reduceren tot Henk en Ingrid. De Nederlander leeft en zal zich voor altijd aanpassen aan de tijd waarin hij leeft. Hij is noch oikofoob, noch xenofoob. Hij is trots op de wereld en trots op zijn dorp of stad.
Vanuit die achtergrond ben ik er heilig van overtuigd dat ook Nederland een toekomst wacht waar iedere Nederlander zich thuis voelt. Een Nederland waar verbinding en wederzijds vertrouwen en erkenning centraal staan. Maar voordat dit Nederland wordt gerealiseerd moeten wij de wil hebben om Nederland vooruit te helpen. Vaak door heftige discussies te voeren. Vaak door te onderhandelen. En vooral: door elkaar lief te hebben.
Mijn aanmoediging aan iedere broeder en zuster die zich nog geen onderdeel van Nederland voelt: wordt onderdeel van Nederland. Emancipeer en kaart aan wat volgens jou het beste is om samen vooruit te gaan.
Zoals een kind bij zijn vader die zich beklaagt, zo mag je je hart luchten wetend dat Nederland jouw vaderland is waar je jezelf mag zijn.
