“Het spijt me echt heel erg. Ik voel me vreselijk, ik ben er niet blij mee dat ik me de meest gehate man ter wereld voel. Ik ben overweldigd door de manier waarop mensen reageren”, aldus een aangeslagen datingcoach Julien Blanc in een recent interview met CNN.
“Misplaatste grappen”, “totaal uit zijn verband gerukt”…zijn al dan niet oprechte excuses mochten helaas niet baten. Een stortvloed aan negatieve reacties werd zijn deel. Ook in Nederland, waar critici de populaire pickup artist doorgaans bestempelen als stupide, respectloos, vernederend, misogyn, abject, krankzinnig, ja, zelfs crimineel.
Thierry Baudet, die in een artikel op ThePostOnline en bij De Wereld Draait Door het gedachtengoed van Blanc verdedigde, wordt aan dezelfde schandpaal genageld. Inderdaad een overweldigende reactie. Om niet te zeggen hysterisch, hypocriet, ondemocratisch en onterecht.
Te beginnen met die allesoverheersende, smakeloos gretige sensatiezucht van media en internet, waar klakkeloos steeds dezelfde voorbeelden worden opgedist (#nekvel #pakken #choken #hoofdrichtingpiemel) zonder dat iemand zich daadwerkelijk eens in de materie heeft verdiept. Een enkele uitzondering daargelaten, zoals bijvoorbeeld Eric Hendriks die jarenlang onderzoek verrichtte naar zelfhulpgroepen en datingcoaches, dus ook die van het door Blanc opgerichtte RSD (NRC Handelsblad, 25 november):
“Blanc en zijn collega’s zijn gewone datingcoaches die flirttips geven aan mannen die hun liefdesleven willen verrijken. (…) Seksueel geweld of intimidatie is hier geen onderdeel van.”
De ‘misplaatste grappen’ hebben dan ook helemaal niets te maken met de inhoud van zijn lesprogramma’s. Case closed, zou je zeggen.
In hoeverre zijn die grappen eigenlijk misplaatst? Eerlijk gezegd doen ze bepaald niet onder voor de porno van tegenwoordig, waar #nekvel #pakken #choken #hoofdrichtingpiemel en dergelijke schering en inslag zijn. Niet altijd even zachtaardig, politiek correct of vrouwvriendelijk. Gezien de miljardenomzet van de pornoindustrie, kun je echter met een gerust hart stellen dat daar een enorme markt voor is, vrij toegankelijk en drukbezocht. Die wil toch zeker ook niemand verbieden of verbannen? Hooguit een paar zure en/of zoete feministen, die stoïcijns geloven in het actuele sprookje van de Volkskrant, waarin mannen bij vrouwen vooral voor de ogen vallen en pas daarna voor de borsten en billen (VK Magazine, 8 november). En die daarbij graag willen vasthouden aan het waanidee dat porno per definitie foute boel is, puur een mannencomplot.
Alsof het in de pornoindustie niet wemelt van de vrouwen. Alsof vrouwen niet ook verkrachtingsfantasieën kunnen hebben of op zijn tijd overmand, overmeesterd en hard (aan)gepakt willen worden. Met alle respect, maar dan kun je net zo goed je kop in het zand steken en heb je serieus minstens één emancipatie-afslag gemist.
Baudet daarentegen slaat de spijker op de kop:
“Het briefje waarop ‘ik hou van je’ staat zal voor hun ogen worden verscheurd, terwijl het meisje lachend achterop de scooter van een ruwe kerel stapt: een nozem die haar niet bewondert maar juist kleineert.”
Een waarheid als een koe.
Dat wil zeggen, dat is ook mijn ervaring. Veel vrouwen kiezen nu eenmaal voor de dominante bad guy, toch in ieder geval in de slaapkamer. Cliché weliswaar, maar tevens een feit. Daarom werkt het ook. Mannen én vrouwen hebben blijkbaar behoefte aan en baat bij de methodes van Blanc die daarmee – Tjakka! Kassa! – wereldwijd volle zalen trekt.
Daar is niks mis mee.
