Op een Lana Del Rey of Adele na is de Radio 2 Top 2000 doorgaans wat voorspelbaar. Maar de wereld kent nog meer fantastische muziek. Tot de Top 2000 écht begint, zorgt cultprinses Ingelise de Vries iedere dag voor liedje dat in de Top 2000 doorgaans wordt vergeten.
Soms heb je een band die een megahit scoort, maar het niet onwijs lang uithoudt. Eén van die bands is The Raconteurs, die van 2005 tot 2011 actief was. Ze hebben slechts twee albums uitgebracht, maar je kent ze wellicht van Salute Your Solution (2008). En, belangrijker, Steady, As She Goes uit 2006. Dit nummer, en uberhaupt deze band, ontbreekt in de Top 2000. Terwijl het inmiddels toch wel een klassieker aan het worden is.
Het zijn Jack White (The White Stripes, The Dead Weather en natuurlijk solo) en songwriter en multiinstrumentalist Brendan Benson die op een hete zomerdag lekker aan het jammen zijn op een zolder. Ze schrijven een nummer dat ze inspireert om meer samen te doen. Ze voegen Jack Lawrence (The Greenhornes, Blanche en The Dead Weather), and Patrick Keeler (The Greenhornes) toe aan hun gezelschap en The Raconteurs is geboren. In Amerika althans, in Australië worden ze neergezet als The Saboteurs omdat een band uit het land al speelt onder Raconteurs, en zelfs voor een groot geldbedrag de naam niet wil opgeven.
Het nummer dat Benson en White schreven? De hit Steady, As She Goes, dat door 3voor12 als Song van het jaar wordt verkozen in 2006 en tevens de eerste single van de band. Het nummer staat op Broken Boy Soldiers, dat wordt genomineerd voor een Grammy in de categorie Best Rock Album en Best Rock Performance by a Duo or Group with Vocal voor Steady, As She Goes. Het Britse Mojo Magazine noemt het album Album of the Year. Onopgemerkt zijn ze niet gebleven, maar waarom is het nummer nergens te vinden in een lijst als de Top 2000?
Het nummer lijkt vrij basic opgebouwd. Op het intro na is het nummer gewoon in 4/4 maat gespeeld. Te beginnen met een drum, na vier maten de bass, dan wat losse tonen op de gitaar, akkoordjes erbij en een coupletje. Een break, refrein en zo door. Toch klinkt het nummer niet als een basic nummer. Alle instrumenten nemen af en toe een vrije loop in het ritme en wijken soms wat af. Ondanks dat is de timing van de band vlekkeloos. Probeer maar eens precies tegelijk in te zetten met White als je het nummer net één keer hebt gehoord.
Daarnaast zijn de mannen natuurlijk niet voor niets genomineerd voor een Grammy in de categorie Best Rock Performance by a Duo or Group with Vocal. Het eerste refrein is nog niet heel indrukwekkend, maar de tweede stem in het tweede couplet wordt al wat uitdagender. Ze doen het helemaal goed als ze bij het vierde couplet in canon beginnen te zingen. Ook houden de mannen zich niet aan het conventionele intro, couplet, refrein, couplet, refrein, bridge en nog twee keer het refrein, maar kiezen ze voor een bridge tussendoor, een kort gitaarsolo en weer een andere bridge.
Al met al is het nummer alles behalve een basic nummer. Sterker nog, de mannen weten zo af te wisselen dat het een nummer is dat je keer op keer kunt luisteren waarna je elke keer weer wat nieuws ontdekt.
Lees hier alle vergeten liedjes van vorig jaar terug. Omdat luisteren natuurlijk veel leuker is, kun je je abonneren op deze afspeellijst op Spotify. Vind deze rubriek dan meteen even leuk op Facebook.
Nog tips voor vergeten liedjes? In de reacties, via Twitter of mail kun je al je suggesties deponeren. Of Ingelise er wat mee gaat doen, is natuurlijk altijd de vraag.
