Lang leve de techniek. De tijd dat films uit achterstandsgebieden gedraaid werden op derdehands 8mm-camera’s ligt ver achter ons. De derdewereldcinema bestaat niet meer dankzij voor iedereen toegankelijke hoogwaardige apparatuur. En dus ligt daar ineens een ijzersterke spaghettiwestern uit Koerdistan op dvd.
My sweet pepper land speelt zich af in 2003. De strijders van IS zijn dan nog broekplassende, baardloze jochies, Saddam Hoessein is net afgezet. De Koerden koesteren hun nieuw verworven vrijheid. Dat levert meteen een geestige beginscène op. Voortaan worden er in Koerdistan alleen nog maar mensen opgehangen ná een proces, verklaart de rechtbank trots. En we zien de onbeholpen pogingen van de nog niet zo ervaren beulen om een gevangene op te knopen.
Voormalig vrijheidsstrijder Baran ziet een bureaubaan binnen het justitieapparaat niet zitten en vraagt overplaatsing aan naar een afgelegen politiepost in een dorp aan de Turkse grens. In hetzelfde dorp heeft ook de onafhankelijke Govend haar toevlucht gezocht. Zij is op de loop voor de dominante mannen in haar familie en geeft nu les op de dorpsschool.
Een vernielde brug heeft het dorp zo goed als onbereikbaar gemaakt. Alleen per paard is deze uithoek nog te bereiken. En daarmee betreden we het universum van de western. Natuurlijk ontwikkelen de twee sterke karakters Baran en Govend warme gevoelens voor elkaar. Maar er zijn de nodige hindernissen.
Sherrif Baran moet recht en orde brengen in het wetteloze dorp en krijgt het aan de stok met de lokale bendeleider. Govend wordt weggepest door de dorpsbewoners omdat ze de mondige vrouw niet vertrouwen. Filmmaker Huner Saleem volgt keurig alle regels van de spaghettiwestern inclusief shootout en overdonderende landschapsfotografie. Het enige verschil met de westerse westerns zijn de enorme snorren die de cowboys hier dragen.
Toch heeft Saleem nog meer te vertellen. Net als in de Iraanse cinema moeten we het verhaal zien als een metafoor en een impliciet commentaar op de politieke situatie in Koerdistan. Wat het nieuwe semi-onafhankelijke land nodig heeft, is een eerlijk rechtssysteem en goed onderwijs. Allerlei behoudende krachten met eigen belangen blokkeren die ontwikkeling. Daarmee is My sweet pepper land nog geen politiek pamflet. Saleem stelt de vragen maar komt niet met makkelijke antwoorden. Zwarte humor zorgt er voor dat My sweet pepper land nergens te zwaar op de hand wordt. Een aanrader.
Dvd/vod: My sweet pepper land. Regie: Huner Saleem. Met: Korkmaz Arslan, Golshifteh Farahani, Suat Usta.
