En dan moeten we natuurlijk meteen vermelden dat het hier niet om échte vallende sterren gaat. Welnee. Het gaat hier om het gruis dat planetoïde Phaethon op haar reis rond de zon achterliet.
De aarde raast met een snelheid van 29.783 kilometer per seconde door dat gruis. Die deeltjes raken de atmosfeer met een snelheid van 125.000 kilometer per seconde. Hoewel ze vaak niet groter zijn dan zandkorrels, drukken ze de lucht voor hen samen zodat dit gaat gloeien. Dat zien wij als lichtflitsen, die in de volksmond vallende sterren worden genoemd.
Op een maanloze nacht zijn er meer dan honderd te zien. Omdat de maan bijna halfvol is worden de zwakkere meteoren overstraald. Toch zijn er elk uur zo’n zestig te zien.
De Geminiden zijn vernoemd naar het sterrenbeeld Tweelingen (Gemini), waar de meteoren vandaan lijken te komen. Dit sterrenbeeld staat bij ons ‘s ochtends boven de westelijke horizon, rechts van de heldere planeet Jupiter. Voor de leken: west is waar de Noordzee is, als je richting de Waddeneilanden kijkt aan de linkerkant. Apple-gebruiker kunnen hier een sterrenkaart downen, terwijl Android-gebruikers prima uit de voeten kunnen met Google Sky.
De beste tijd om te kijken is rond zes uur ‘s ochtends, nadat vanuit bed een blik is geworpen op wolkenradar. Schroom echter niet om voor of na die tijd naar buiten te gaan. Binnen kijken kan ook. De zwerm is ook in de nacht van zondag op maandag te zien. Hieronder een impressie uit 2008.
