‘Jóóóóóóóóden!’ schreeuwt de jeugd vandaag de dag om hun agressie in alle luidheid in hun stem te laten doorklinken. Het woord ‘Jood’ is decennia na de oorlog nog steeds bedoezeld met een nare smaak en is ondertussen een veelgebruikt scheldwoord naast ‘hoer’ en ‘homo’. Er zit echter meer achter het gebruik van ‘jood’ om erop los te schelden: de sporen van haat zijn nog niet compleet uitgewist. Afgelopen zomer liepen de gemoederen hoog op en ondervonden veel joden zowel verbaal als fysiek geweld. In de zomer van 2014 werden in Brussel en Toulouse Joodse geloofsaanhangers doodgeschoten en waren er anti-Israëlprotesten in de Haagse Schilderwijk. Waarom lijkt de geschiedenis zich te herhalen? Hoe is het na de protesten, stakingen en brandstichtingen in juli gesteld met het antisemitisme aan het einde van 2014?
Eerder dit jaar opperde de Volkskrant dat de terugkeer van de Islam binnen Europa zorgt voor het opleven van de haat tegen het Jodenvolk. De moslims in Europa volgen de omstandigheden van hun ‘broeders’ in Palestina op de voet. In het Oosten woedt de eeuwige strijd tussen joden (Israël) en moslims (Palestina) om het beloofde Land Jeruzalem. Moslims en andere activisten die demonstreren tegen de Israëlische politiek bekritiseren niet alleen die politiek, maar halen ook uit naar de heersende Israëlische godsdienst: het Jodendom.
