Door haar monopoliepositie is de AEX-index een ratjetoe geworden, vooral voordelig voor Euronext zelf. Maar de belegger heeft het nakijken. De NL20-index biedt de belegger een alternatief.
Het was 2007 en na jaren gemakzucht werden we wakker in het ijsbad van de hypotheekcrisis. Tegendraadse economen begonnen in kranten en op televisie voorzichtig te protesteren, en zeiden dat de AEX-index niet kon worden gebruikt als graadmeter voor de Nederlandse economie. Wat waren we vergeetachtig, het monopolie van de AEX bestond nog maar relatief kort. Tot amper tien jaar terug had je de koersindices van het Centraal Bureau voor Statistiek.
Door haar monopoliepositie heeft Euronext in korte tijd veel problemen weten te veroorzaken. Als iedere beurs ontvangt ze inkomsten als een aandeel in haar index wordt opgenomen. Euronext ging dan ook door het hele continent op zoek naar aandelen die Euronext geld opleverden. Daar waren er genoeg van te vinden: stond je bij de beurs met Europese allure dan was dat goede reclame. Je aandeel kwam in de krant. Want ook de dagbladen betaalden geld aan die ‘enige Nederlandse beurs’ om hun koersen te mogen overnemen en zo nog iets van een spannend grafiekje in hun kolommen te kunnen afdrukken.
Euronext heeft haar oor te veel laten hangen naar deze exotische bedrijven en de AEX is een ratjetoe geworden. Zo kwam de Zwitserse kabelmaatschappij Altice op de Amsterdamse beurs. Vorig jaar kwam daar zelfs een Egyptisch bedrijf bij, het bouwbedrijf OCI. Als het Franse digitale beveiligingsbedrijf Gemalto in China een contract binnenhaalt, dan stijgt de koers op de AEX-index.
De belegger is hiervan de dupe, die ziet door de bomen het bos niet meer. Euronext is iets voor experts geworden die met linialen en passers en sterke leesbrillen de wirwar van fondsen en cijfers ontrafelen. Terwijl, toen ik vijfentwintig jaar geleden op de beurs begon, nou juist het leuke was dat je met goed boerenverstand in kon schatten waarin je je geld het best kon investeren.
De NL20 is opgericht om een beurs te creeëren voor de belegger. Doordat er in de NL20 alleen Nederlandse bedrijven worden toegelaten is het een plek waar aandelenhandel overzichtelijk is. Ik geef toe, multinationals als Shell, Unilever en Philips doen zaken over de hele wereld, een koersverandering van zo’n aandeel zegt niet meteen iets over de stand van de Nederlandse economie. Maar u kent de Nederlandse fondsen, dus als u de economiepagina van de Nederlandse kranten leest, af en toe een persconferentie streamt en jaarverslagen downloadt dan krijgt u al een heel goed beeld van wat er zich in de bedrijven van de NL20 afspeelt.
Dit maakt aandelenhandel voor de belegger makkelijker en voorspelbaarder. Om onze handel nog meer op de belegger toe te spitsen ben ik benieuwd naar uw ervaringen. Heeft u in de tijd van het monopolie van de AEX koudwatervrees gekend? En waar lag dat aan? Bent u op onbegrip gestuit?
En de belangrijkste vraag: wat kan er nog meer worden gedaan om beleggen eenvoudiger te maken?
Willem Meijer is CEO van TOM (The Order Machine)
