“Heelal, hoe verder men keek, hoe groter het leek,” wist de dichtende Jules Deelder al jaren geleden. Terecht. Want hoe meer men naar het heelal kijkt, hoe groter het is. Het sterrencluster Gioiello is daar een fraai voorbeeld van.
Gioello bevindt zich op een duizelingwekkende 9,6 miljard lichtjaar afstand en heeft een totale massa van 400 biljoen maal die van onze zon. Dat is heel zwaar, omdat de zon 72.506.195.674.560.719.640 kilo weegt. Het supercluster heeft een doorsnede van 6,2 miljoen lichtjaar. De enorme massa valt op omdat het stelsel destijds slechts 800 miljoen jaar jong was. Tot voor kort dachten wetenschappers dat dergelijke stelsels ontstonden omdat kleinere stelsels met elkaar samensmolten. Ons melkwegstelsel is 13,4 miljard jaar oud, smolt al eerder samen met andere stelsels en blijft dat doen.
Gioello in röntgen en normaal licht
De ontdekking werd gedaan aan de hand van röntgenfoto’s die gemaakt zijn door NASA’s Chandra X-ray Observatory. Die sonde fotografeert objecten in niet zichtbaar licht. Al eerder ontdekte het dat eveneens jonge cluster El Gordo zo’n vijftig procent zwaarder was dan verwacht.
In combinatie met de ontdekking van Gioello moet de theorie over het jonge heelal nog nader bekeken worden, met name omdat er nog niet zo lang gezocht wordt naar dergelijke fenomenen.
