Een handig lijstje van bespottelijke, zelfingenomen, hinnikende, lamme, volgevreten en andere potsierlijke & overbodige Bekende Nederlanders!
Jezus Christus, waar moet ik beginnen, queridos amigos e amigas? Het duizelt mij nu al, potjandorie! Zoveel namen! Op alfabetische volgorde is meteen weer zo mainstream. Eigenlijk wilde ik nu voor jelui een ode aan de ascese schrijven maar dan blijft enkel die ene verdwaalde hipstergymnast over als lezer, plus Bassie Heijne van de NRC, en daar zijn de adverteerders van Bas & Bert uiteraard niet blij mee noch van gediend. Overigens heb ik een belangrijke prijs gekregen van het schitterende tijdschrift Happinez maar dat verklap ik morgen allemaal in mijn gezellige column in de Volkskrant.
Ik lees trouwens net van de telex dat Adrie van der Heijden, onze eigenste Brabantse dinosaurus, een schitterend en vooral meeslepende romanette gaat schrijven over vlucht MH 17. De afloop wil hij nog niet verklappen, de flauwerd, maar zijn uitgever drong aan op een positief en gezellig (Brabants dus) einde want het volk heeft al genoeg collectief verdriet.
Frans Timmermans gaf vanochtend onmiddellijk een persconferentie in het stadion van Roda JC en drukte de voltallige parlementaire, onafhankelijke Nederlandse pers op de borst dat het boek beslist niet over hem ging, ook al werd dat overal in de mainstream media gesuggereerd. Toen riep Frenske: Gratis vlaai en stickers van Roda voor iedereen, en toen zong de verzamelde pers een half uur lang: Frenske bedankt, Frenske bedankt en ‘zo’n goeie hebben wij nog niet gehad.’ Vervolgens werd Frenske gejonast en scheurde hij uit zijn zondagse pak.
Frans Timmermans kort voor zijn persconferentie
Goed, de nabestaanden van MH17 blijft niets bespaard. Eerst walst die Limburgse lijkenpikker over je heen en vervolgens die Brabantse tientonner! Over necrofilie gesproken: vanmorgen las ik op het facebookwandje van Frans Timmermans het volgende naar aanleiding van het overlijden van de Belgische politicus Leo Tindemans: “Als student Europees recht in Frankrijk, jaren ’80, kreeg ik regelmatig de vraag: ‘Ben je een zoon van de Belgische minister?'”
Timmermans-Tindemans, kennelijk klinkt het eender in Franse oren.
Mij werd in het buitenland ook vaak gevraagd of ik de zoon van Willeke van Ammelrooij was, maar dat terzijde. Je ziet Frenske, de koning der Zelfspot, daar in zijn spencer en drollenvanger over die campus van de goedkoopste universiteit van Frankrijk notabene lopen, met een l.p. van Genesis (of van Yes, daar wil ik van af wezen) en daar staan dan honderden studenten met lang haar de hele dag over Leo Tindemans praten. En dan ineens, tegen Frans: “Godverdomme Francois, jij moet wel een zoon zijn van de geweldenaar Leo Tindemans, die is ook zo briljant!”
Frans heeft die hele Leo nooit ontmoet natuurlijk, en nu trekt hij die rabiaat-reactionaire Belg er aan de dooie haren bij, enkel en alleen om vervolgens weer een lofzang over zichzelf af te kunnen steken. Enfin, nu maar hopen dat Frenske in die spannende whodunnit van Afth een vetgeile relatie krijgt met een of andere grondsteward/ladyboy van Malaysian Air. De uitgever zei nog tegen Afth: er moet wel seks in hoor, Adrie, anders vreten de vrouwtjes het niet.
Goed, als ik aan Adri denk, denk ik aan Leon de Winter: nog zo’n gezellige dikke Brabo. De Tweede Joodsche schrijver van ons land weet best ingewikkelde themata altijd weer zo geestig te verwoorden in zijn vlijmscherpe column in het gezaghebbende Algemeen Dagblad. Ik vond het fijn om te horen dat hij de autobiografie van woordensmid en Berberijnse keukenprinses Abdelkader Benali gaat schrijven. Het zou wel geestig zijn dat hij er dan na een half jaar achterkomt dat de uitgever hem had gevraagd een biografie over die andere Kader te schrijven, die Babbellallah, ook wel genoemd De Bezem van Allah vanwege zijn goddelijke snor.
Oh jee, ik zit al bijna aan de duizend woorden! Goed, ik ga dus mijn lijstje afronden. De politiek heb ik al gehad in feite, maar ik moet toch nog even Jette Klijnsma noemen, en Sharon Dijksma natuurlijk. Ik bedoel, het diversiteitsbeleid van de Pvda gaat ver: de eerste heeft een gebit als Ankie van Grunsven en drie van haar peerden samen en draagt een afgedankte toupet van Gerard Joling (dit nog los van haar abjecte ideeën). Dat ze mank is, daar ga ik geen grapjes over maken. De vorige keer schreef ik bij wijze van tegelwijsheid: het leven is is als Lucille Werner, het kan raar lopen, en vervolgens kwam er een liquidatieteam van de Marxistische Invalidenbond, (afdeling Pekela-west) naar Portugal maar die konden mijn huis niet bereiken vanwege ongeasfalteerd, boomstronken, deels een historische Romeinse weg en een roedel bloeddorstige honden die ik heb afgericht op fysiek minderbedeelden.
Sharon Dijksma is qua intelligent-uitgedaagd een soort Yolanthe Bacalhau maar dan anders. Ik fap op beiden niet meer, om uiteenlopende redenen die ik niet aan mijn scherm durf toe te vertrouwen. Mijn scherm is al vies genoeg, ik moet er eerdaags maar eens met de ijskrabber over heen. Ik fap trouwens ook niet meer op Carice en Halina. Halina heeft treurige theezakjes die dertig keer zijn gerecycleerd door de Vrekkenbond en als ik aan Carice denk, denk ik aan mijn pielemuis in een van de Domboflaporen van Matthijs terwijl die gewoon doortettert.
Gedverderrie, ik word er mies van, zo aan het einde van het jaar. Maar er is ook nog goed nieuws. Het eerste kwam uit Constantinopel waar twee (halve) landgenoten iets te enthousiast kogels gingen koppen. Overigens organiseer ik morgen een stille tocht voor de Bentley van Ali want het leed van auto’s, daar hoor je nou nooit iemand over. En natuurlijk was er goed nieuws uit ‘s Gravenhage waar Dinand Hoestbroek, de flapdrol die middels zijn aars zingt, voor de vierhonderdste keer aankondigde dat zijn onemanband Kane er mee gaat stoppen (ik vrees echter dat die jengelbaby nog vanuit zijn urn doorneuzelt).
En wel heel bijzonder goed nieuws kwam van collegaatje Cees van der Laan, de hoofdredacteur van Trouw. Die ging persoonlijk zijn excuses aanbieden bij de grootvizier van de Shariadriehoek van het reeds genoemde ‘s Gravenhage en bood meteen aan een hele Trouw-special te maken over de de ‘goede islam en zoals die beleefd wordt in deze kleurrijke volkswijk.’
Ik weet niet of u het gevolgd heb, queridos amigos e amigas, maar ik heb begrepen dat die Perdiep nooit is aangepakt omdat hij hij niet roomblank was. In het evangelie van de Diversiteit van Trouw staat immers: “Bruine en zwarte mensen liegen nooit en als ze wel liegen, is dat de schuld van Wilders.”
Linkse vrienden van mij vragen vaak: waarom pak je die Wilders nou nooit eens aan in je roemruchte jaaroverzichten? Ben je wellicht een cryptonazi? Ik riposteer dan altoos dat grappen over Wilders om mij onbekende redenen nooit leuk zijn (nivootje Joop/Raoul Heertje/Thomas ‘maagballon’ Acda) en verwijs ze dan altijd graag naar dit interview, waarin ik helemaal leegloop, qua Wilders althans.
Enfin, ik zit ruim boven de 1000 woorden, en ik krijg niet betaald voor wat ik meer schrijf, dus ik brei er een end an. Ik ben best veel mensen vergeten maar het is al druk genoeg in mijn hoofd en ik ga daarom nu even met mijn bevallige tets tegen de eeuwenoude olijfboom op mijn landgoed beuken. 2014 was een kutjaar en 2015 wordt alleen maar erger. Misschien ga ik op 1 januari gewoon weer lekker zuipen, roken en aan de crackpijp lurken. Dat noem ik nog eens goede voornemens.
Feliz anus en neem maar vast een lekkere oliebol, op mijn rekening.
